Η απώλεια βάρους άνω του 10% της αρχικής τιμής μειώνει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο

Από πολλές μελέτες έχει φανεί ότι η δίαιτα και η άσκηση μπορούν να επηρεάσουν τις τιμές της γλυκόζης οξέως, να επιτευχθεί γρήγορα ευγλυκαιμία και μακροχρόνια να μειωθούν και τα καρδιαγγειακά συμβάματα.

Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται μείωση του σωματικού βάρους πάνω από το 10% της αρχικής τιμής, ενώ μικρότερες μειώσεις βάρους (5-6%) δεν φαίνεται να βοηθούν στη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου.

Τα παραπάνω ανέφερε, στο περιθώριο του 29ου Πανελλήνιου Συνεδρίου της Διαβητολογικής Εταιρείας Βόρειας Ελλάδας, ο επίκουρος καθηγητής Παθολογίας - Διαβητολογίας στο ΑΠΘ, Φώτης Ηλιάδης.

«Τα τελευταία χρόνια υπάρχει πληθώρα νέων φαρμάκων που αναμένεται ότι θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη. Ακόμη και σήμερα, όμως, πολλοί διαβητικοί ασθενείς είναι αρρύθμιστοι και χρειαζόμαστε νέες αγωγές που θα είναι ασφαλείς και δεν θα κάνουν υπογλυκαιμία και φαίνεται ότι αυτές οι νέες θεραπευτικές δυνατότητες που έχουμε στα χέρια μας μπορούν να μας βοηθήσουν να το πετύχουμε. Αλλά παρόλο που υπάρχουν αυτές οι νέες θεραπευτικές αγωγές δεν θα πρέπει να λησμονούμε την αξία της δίαιτας και της άσκησης στον σακχαρώδη διαβήτη, που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας αυτού του νοσήματος.

Από πολλές μελέτες έχει φανεί ότι μπορεί να επηρεάσει τις τιμές της γλυκόζης οξέως να επιτύχει γρήγορα ευγλυκαιμία και μακροχρόνια να μειώσει και τα καρδιαγγειακά συμβάματα. Βέβαια για να γίνει αυτό απαιτείται μείωση του σωματικού βάρους -σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες πάνω από το 10% της αρχικής τιμής. Μικρότερες μειώσεις με 5-6% δεν φαίνεται να βοηθούν σε μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί και να διατηρηθεί σε βάθος χρόνου, ωστόσο πρέπει πάντοτε να το έχουμε στο μυαλό μας και να συστήνουμε στους ασθενείς, ότι η υγιεινή διατροφή και η άσκηση είναι η βάση της θεραπείας του σακχαρώδη διαβήτη», επισήμανε ο κ. Ηλιάδης.

Τα νεότερα φάρμακα για τον σακχαρώδη διαβήτη

Τα τελευταία χρόνια, η θεραπευτική αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη -ιδιαίτερα του τύπου 2- έχει εντοπιστεί κυρίως στον ρόλο των νεφρών όσον αφορά την πρόκληση υπεργλυκαιμίας.

Φαίνεται πως, παρά το ότι έχουν υπεργλυκαιμία οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, οι νεφροί τους συνεχίζουν να επαναρροφούν γλυκόζη σε αυξημένο ρυθμό, πράγμα που επιδεινώνει ακόμη περισσότερο την υπεργλυκαιμία, ανέφερε ο παθολόγος- συντονιστής διευθυντής στην Α΄ Παθολογική Κλινική στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Σπύρος Μπακατσέλος.

«Από πολύ παλιά φάνηκε, ότι όταν χρησιμοποιήθηκε ένα υλικό από εκχύλισμα φλοιού μηλιάς για τη θεραπεία της ελονοσίας και παρατηρήθηκε αργότερα ότι τα άτομα που έπαιρναν αυτό το εκχύλισμα παρουσίαζαν γλυκοζουρία, αυτό αποτέλεσε το έναυσμα να δουν τι είναι αυτό που προκαλούσε την γλυκοζουρία και αποκαλύφτηκε η πρώτη ουσία, η οποία ήταν η φλοριτζίνη.

Μετά από πολλά χρόνια και μετά από πολλή έρευνα εντοπίστηκαν διάφορες ουσίες που προκαλούν γλυκοζουρία αναστέλλοντας έναν συμμετεφορέα που βρίσκεται στα νεφρά και έτσι προκαλώντας τη γλυκοζουρία μειώνουν τη γλυκόζη στο αίμα.

Φαίνεται ότι αυτά τα φάρμακα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα -το ένα εδώ και δύο χρόνια και το άλλο φάρμακο εδώ και έξι μήνες- είναι φάρμακα, τα οποία προσφέρουν πολύ σημαντικό όφελος όσον αφορά τη μείωση της γλυκόζης και τη ρύθμιση του σακχάρου αλλά δεν κάνουν μόνο αυτό. Το εντυπωσιακό είναι ότι έχουν και άλλες φλοιότροπες δράσεις που μειώνουν σημαντικά την καρδιαγγειακή θνησιμότητα δεδομένου ότι αυτοί οι ασθενείς δεν πεθαίνουν από το υψηλό σάκχαρο, αλλά καταλήγουν τελικά γιατί έχουν διαβητική μακροαγγειοπάθεια από καρδιαγγειακή νόσο», εξήγησε ο κ. Μπακατσέλος.

Σύμφωνα με τον ίδιο, τα αποτελέσματα μιας μακροχρόνιας μελέτης ασφάλειας για τον καρδιαγγειακό κίνδυνο από ένα φάρμακο αυτής της κατηγορίας είναι εντυπωσιακά, με την έννοια ότι προκαλούν τέτοια μείωση της καρδιαγγειακής θνησιμότητας (όχι μόνο στους διαβητικούς αλλά και στους μη διαβητικούς) που δεν έχει παρατηρηθεί από άλλα υπάρχοντα φάρμακα μέχρι σήμερα, όχι μόνο στο διαβήτη αλλά και στους άλλους μη διαβητικούς πληθυσμούς.

«Αν αυτά τα αποτελέσματα επιβεβαιωθούν με post hoc αναλύσεις και οι δύο ακόμη μελέτες που περιμένουμε δείξουν τα ίδια αποτελέσματα, τότε αυτά τα φάρμακα -δηλαδή οι αναστολείς του συμμεταφορέα γλυκόζης νατρίου στο νεφρό- είναι φάρμακα τα οποία θα αλλάξουν τον τρόπο θεραπείας του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2», πρόσθεσε ο κ. Μπακατσέλος.