Ο ασθενής που συνέβαλε στην εξέλιξη της νευροεπιστήμης

Ο Χένρι Γκούσταβ Μολέισον είναι από τους λίγους ανθρώπουςπου έχουν προσφέρει στις νευροεπιστήμες. Γεννήθηκε το 1926 και σε μικρή ηλικίαεμφάνισε σοβαρή επιληψία. Το 1953 υποβλήθηκε σε επέμβαση από τον αμερικανόχειρουργό Ουίλιαμ Σκόβιλ, ο οποίος προχώρησε στην αφαίρεση αρκετών δομών τουεγκεφάλου, ανάμεσά τους και οι δύο ιππόκαμποι.

Η επιληψία αντιμετωπίστηκε, ωστόσο έχασε την ικανότητα νασχηματίζει νέες αναμνήσεις.

Η περίπτωσή του οδήγησε σε νέες θεωρίες για τους μηχανισμούςτης μνήμης και το ρόλο μιας περιοχής που ονομάζεται ιππόκαμπος.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκοπραγματοποίησαν ανατομική μελέτη στον διατηρημένο εγκέφαλο του H.M, τον οποίοέκοψαν σε 2.401 λεπτές φέτες, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα λεπτομερέςτρισδιάστατο μοντέλο και δημοσίευσαν τα αποτελέσματα στην επιθεώρηση «ΝatureCommunications».

Ο χειρουργός Ουίλιαμ Σκόβιλ είχε κρατήσει σχεδιάγραμμα τωνπεριοχών του εγκεφάλου που είχε αφαιρέσει. Μέχρι το θάνατο του H.M. το 2008,όμως, κανείς δεν μπορούσε να είναι σίγουρος ότι τα σχέδια ήταν ακριβή.

Σύμφωνα με το τρισδιάστατο μοντέλο που δημιουργήθηκε από τηνερευνητική ομάδα, επιβεβαιώθηκε ότι ένα τμήμα του ιππόκαμπου έμενε ανέπαφο,είχε όμως αποσυνδεθεί από άλλες δομές που συμμετέχουν στην εδραίωση τωναναμνήσεων.

Ο επικεφαλής της μελέτης, δρ Τζάκοπο Ανέσι, χρειάστηκε 53ώρες προκειμένου να τεμαχίσει τον εγκέφαλο του H.M., ενώ η διαδικασία προβλήθηκεμέσω webcast.