Ερευνητές ανακάλυψαν τι συμβαίνει στον εγκέφαλο κατά τη νάρκωση

Όταν ένας ασθενής λαμβάνει αναισθητικό, συνήθως χρειάζονταιμόλις μερικά δευτερόλεπτα για να «κοιμηθεί». Ερευνητές, ωστόσο, ανακάλυψαν μίανέα πτυχή της αναισθησίας.

Προκειμένου να διερευνήσουν τι συμβαίνει στον εγκέφαλο ενός ναρκωμένουασθενούς, η Ιρέν Τρέισι και οι συνάδελφοί της από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης,αντί να δώσουν την αναισθητική προποφόλη σε μία δόση, που προκαλεί αναισθησία σεδευτερόλεπτα, χορηγούσαν την ουσία σε μικρές δόσεις, ώστε οι 16 εθελοντές τουπειράματος να ναρκωθούν μετά από 45 λεπτά.

Η εγκεφαλική τους λειτουργία παρακολουθούνταν μέσωηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.

Στη συνέχεια η διαδικασία επαναλήφθηκε με 12 από τους εθελοντές,με τη βοήθεια της μαγνητικής τομογραφίας.

Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποκάλυψε ότι οι εθελοντές σταμάτησαννα αντιδρούν στα εξωτερικά ερεθίσματα, όταν μπήκαν» σε μία κατάσταση πουμοιάζει με τον ύπνο, κατά την οποία οι νευρώνες ακολουθούν ένα κύκλολειτουργίας και μη λειτουργίας.

Όσο περισσότερο αναισθητικό συσσωρεύεται στους νευρώνες,τόσο περισσότεροι περνάνε σε αυτή τη φάση λειτουργίας.

Το ενδιαφέρον είναι ότι ο χρόνος που απαιτήθηκε για ναναρκωθούν οι εθελοντές διέφερε κατά περίπτωση και φαίνεται να συνδέεται με τοναριθμό των νευρώνων που υπήρχαν σε κάθε εγκέφαλο, κάτι που μειώνεται με τηνπάροδο των χρόνων.

Παράλληλα, η τομογραφία αποκάλυψε τι συνέβαινε σεδιαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου, όταν οι εθελοντές ήταν ναρκωμένοι.

Μία θεωρία υποστηρίζει ότι το αναισθητικό απενεργοποιεί έναναπό τους κεντρικούς νευρικούς κόμβους του εγκεφάλου, τον θάλαμο, με αποτέλεσμανα διακόπτεται η επικοινωνία με τον εγκεφαλικό φλοιό. Ωστόσο, οι ερευνητέςδιαπίστωσαν ότι η επικοινωνία αυτή συνεχιζόταν ακόμη και κατά τη βαριάαναισθησία.

Αυτό που παρατήρησαν, όμως, ήταν ότι τα μηνύματα στονεγκέφαλο σταμάτησαν να μεταδίδονται, όταν οι ασθενείς βρίσκονταν στην κατάστασηπου αναφέρθηκε παραπάνω και μοιάζει με τον ύπνο.

Η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως κριτήριογια το πότε θα πρέπει να σταματά η χορήγηση αναισθητικού στους ασθενείς και να οδηγήσεισε πιο «προσωποποιημένες» μεθόδους νάρκωσης, απομακρύνοντας τον κίνδυνο ναδοθεί πολύ χαμηλή ή πολύ υψηλή δόση.