Ποια μορφή καρκίνου προλαμβάνουν οι στατίνες

Δρουν μπλοκάροντας τη δράση μιας χημικής ουσίας του ήπατος που είναι απαραίτητη για τη παραγωγή χοληστερίνης.

Τα υψηλά επίπεδα χοληστερίνης μπορεί να οδηγήσουν σε αθηροσκλήρωση, δηλαδή στένωση των αρτηριών, η οποία ευθύνεται για εμφράγματα και εγκεφαλικά επεισόδια.

Ερευνητές στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ διαπίστωσαν ότι η χρήση στατίνης μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο ηπατοκυτταρικού καρκινώματος σε ασθενείς με χρόνια ηπατική νόσο.

Ειδικά οι λιπόφιλες στατίνες, όπως η ατορβαστατίνη και η σιμβαστατίνη, συσχετίστηκαν με σημαντική μείωση της πιθανότητας εμφάνισης καρκίνου του ήπατος και των σχετικών επιπλοκών.

Η μεγαλύτερη διάρκεια χρήσης στατίνης αυξάνει περαιτέρω αυτή την προστατευτική επίδραση.

Το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα παραμένει η κύρια αιτία θανάτου που σχετίζεται με τον καρκίνο παγκοσμίως, με τη χρόνια ηπατική νόσο να αναγνωρίζεται ως πρωταρχικός παράγοντας κινδύνου.

Ιστορικά, η ιογενής ηπατίτιδα αποτελούσε την βασική αιτία ηπατοκυτταρικού καρκινώματος. Η πρόοδος στις αντιιικές θεραπείες έχει μειώσει τις περιπτώσεις που οφείλονται σε αυτή την αιτία. Επί του παρόντος, οι μεταβολικές και οι σχετιζόμενες με το αλκοόλ ηπατικές νόσοι είναι πιο συχνές, αυξάνοντας τη σημασία των στρατηγικών για την πρόληψη της πάθησης σε αυτούς τους πληθυσμούς.

Προηγούμενες πειραματικές μελέτες, έχουν δείξει ότι οι στατίνες, που συνταγογραφούνται ευρέως για τη μείωση της χοληστερόλης, έχουν αντιφλεγμονώδη, αντιινωτική και αντιοξειδωτική επίδραση.

Μελέτες υποστηρίζουν τη συσχέτιση της χρήσης στατινών και της επιβράδυνσης της εξέλιξης της ηπατικής νόσου, αν και οι προηγούμενες έρευνες συχνά επικεντρώνονταν στενά εστίαζαν σε συγκεκριμένες αιτίες ηπατοκυτταρικού καρκινώματος ή δεν αξιολογούσαν την εξέλιξη της ίνωσης.

Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από το Research Patient Data Registry του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης Mass General Brigham, για την περίοδο 2000-2023.

Οι 16.501 συμμετέχοντες ηλικίας 40 ετών και άνω, είχαν διαγνωστεί με ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα και αρχική βαθμολογία ίνωσης 1,3 ή υψηλότερη. Τα άτομα ομαδοποιήθηκαν σε χρήστες και μη χρήστες στατίνης.

Οι ερευνητές αξιολόγησαν τη σωρευτική 10ετή επίπτωση ηπατοκυτταρικού καρκινώματος, καθώς και τις αλλαγές στη σοβαρότητα της ηπατικής ίνωσης με βάση τη βαθμολογία FIB-4.

Η χρήση στατίνης συσχετίστηκε με σημαντικά χαμηλότερα περιστατικά ηπατοκυτταρικού καρκινώματος, μειώνοντας τη 10ετή αθροιστική επίπτωση από 8,0% μεταξύ των μη χρηστών σε 3,8% μεταξύ των χρηστών στατίνης.

Οι λιπόφιλες στατίνες είχαν ισχυρότερες προστατευτικές επιδράσεις, μειώνοντας τον κίνδυνο ηπατοκυτταρικού καρκινώματος κατά 36%, σε σύγκριση με τη μείωση του κινδύνου κατά 21% που παρατηρήθηκε με τις υδρόφιλες στατίνες, όπως η ροσουβαστατίνη και η πραβαστατίνη.

Η μακροχρόνια χρήση στατίνης βελτίωσε περαιτέρω αυτά τα αποτελέσματα. Οι ασθενείς στους οποίους συνταγογραφήθηκαν τουλάχιστον 600 αθροιστικές ημερήσιες δόσεις είχαν 40% μείωση του κινδύνου ηπατοκυτταρικού καρκίνου.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι η χρήση στατίνης σχετίζεται με σημαντική μείωση του κινδύνου ηπατοκυτταρικού καρκινώματος σε ασθενείς με χρόνια ηπατική νόσο. Οι λιπόφιλες στατίνες, ιδίως η παρατεταμένη χρήση τους, επέδειξαν τις ισχυρότερες προστατευτικές επιδράσεις, υποστηρίζοντας τη λήψη τους ως προληπτική θεραπεία θεραπείες για το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα σε ασθενείς με χρόνια ηπατική νόσο.

Τα ευρήματα δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση JAMA Internal Medicine.