Πόσο έντονη πρέπει να είναι η άσκηση για να καταστείλει την πείνα

Η μελέτη με τίτλο «Η επίδραση της έντασης της άσκησης και του φύλου στα επίπεδα ενδογενούς γκρελίνης και στην όρεξη σε υγιείς ανθρώπους», εξετάζει τις επιπτώσεις της έντασης της άσκησης στα επίπεδα της γκρελίνης και στην όρεξη μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η γκρελίνη είναι γνωστή ως «ορμόνη της πείνας» και σχετίζεται με την αντίληψη της πείνας.

«Διαπιστώσαμε ότι η άσκηση υψηλής έντασης κατέστειλε τα επίπεδα της γκρελίνης περισσότερο από την άσκηση μέτριας έντασης», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Kara Anderson, από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια.

«Επιπλέον, διαπιστώσαμε ότι τα άτομα ένιωθαν "λιγότερο πεινασμένα" μετά από άσκηση υψηλής έντασης σε σύγκριση με την άσκηση μέτριας έντασης».

Η γκρελίνη έχει δύο μορφές: την ακυλιωμένη γκρελίνη (AG) και την αποακυλιωμένη γκρελίνη (DAG). Η πρώτη έχει την ικανότητα να διαπερνάει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και να συνδέεται με τους υποδοχείς (GHSR1a) στην περιοχή του υποθαλάμου, με αποτέλεσμα να ενισχύει την πείνα. Από την άλλη, η DAG, η οποία κατέχει και το μεγαλύτερο ποσοστό της γκρελίνης, θεωρήθηκε αρχικά ότι είναι ανενεργή επειδή δεν δεσμεύει τον ίδιο υποδοχέα. Αργότερα όμως φάνηκε πως έχει και αυτή κάποιες βιολογικές επιδράσεις.

Τα δεδομένα σχετικά με τον αντίκτυπο της έντασης της άσκησης στα επίπεδα AG και DAG και τις επιπτώσεις τους στην όρεξη είναι λιγοστά και περιορίζονται κυρίως σε άνδρες.

Η μελέτη εξέτασε οκτώ άνδρες και έξι γυναίκες. Οι συμμετέχοντες έμειναν νηστικοί κατά τη διάρκεια της νύχτας και στη συνέχεια ολοκλήρωσαν ασκήσεις διαφορετικών επιπέδων έντασης, οι οποίες καθορίστηκαν από μετρήσεις του γαλακτικού οξέος στο αίμα, ενώ ακολούθησαν αυτοαναφερόμενες μετρήσεις της όρεξης.

Οι γυναίκες είχαν υψηλότερα επίπεδα ολικής γκρελίνης κατά την έναρξη της μελέτης σε σύγκριση με τους άνδρες, σημειώνεται στη μελέτη. Αλλά μόνο οι γυναίκες παρουσίασαν «σημαντικά μειωμένη AG» μετά την έντονη άσκηση, σύμφωνα με τα ευρήματα.

«Διαπιστώσαμε ότι η μέτριας έντασης άσκηση είτε δεν άλλαξε τα επίπεδα της γκρελίνης είτε οδήγησε σε καθαρή αύξηση», σημειώνεται στη μελέτη. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η άσκηση «μπορεί να είναι απαραίτητη για να προκαλέσει καταστολή της γκρελίνης».

Οι ερευνητές αναγνώρισαν επίσης ότι χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να προσδιοριστεί ο βαθμός στον οποίο οι επιδράσεις της άσκησης διαφέρουν ανάλογα με το φύλο.

Η γκρελίνη έχει αποδειχθεί ότι έχει ευρείες βιολογικές επιδράσεις σε τομείς όπως το ενεργειακό ισοζύγιο, η όρεξη, η ομοιόσταση της γλυκόζης, η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, ο ύπνος και η μνήμη.

«Η άσκηση θα πρέπει να θεωρείται ως "φάρμακο" και η "δόση" θα πρέπει να προσαρμόζεται με βάση τους προσωπικούς στόχους του ατόμου», δήλωσε η Anderson.

«Η έρευνά μας δείχνει ότι η άσκηση υψηλής έντασης μπορεί να είναι σημαντική για την καταστολή της όρεξης, η οποία μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στο πλαίσιο ενός προγράμματος απώλειας βάρους».

Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση Journal of the Endocrine Society.