Ποιους καρκινοπαθείς βοηθά η άσκηση να ζήσουν περισσότερο και από υγιείς ανθρώπους
Η τακτική άσκηση μπορεί να βοηθήσει κάποιους επιζώντες από καρκίνο να ζήσουν περισσότερο, ίσως περισσότερο και από τον μέσο πληθυσμό, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Οι εν λόγω καρκινοπαθείς που ήταν σωματικά δραστήριοι, είχαν τριετή ποσοστά επιβίωσης ελαφρώς υψηλότερα από τον γενικό πληθυσμό.
«Αυτές οι νέες πληροφορίες μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου να καταλάβουν πώς παράγοντες που μπορούν να ελέγξουν, όπως τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας, μπορούν να έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο στη μακροπρόθεσμη πρόγνωσή τους», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας Justin Brown, διευθυντής του προγράμματος μεταβολισμού του καρκίνου στο Κέντρο Βιοϊατρικών Ερευνών Pennington του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα.
Οι ερευνητές συγκέντρωσαν τα αποτελέσματα από δύο μελέτες που χρηματοδοτήθηκαν από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου και μελετούσαν άτομα που υποβλήθηκαν σε θεραπεία για καρκίνο του παχέος εντέρου σταδίου 3.
Σχεδόν 2.900 συμμετέχοντες στις μελέτες, ανέφεραν τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας, τα οποία οι ερευνητές μετέφρασαν σε μεταβολικά ισοδύναμα ή MET-ώρες ανά εβδομάδα.
Ένα μεταβολικό ισοδύναμο (ΜΕΤ) ορίζεται ως η ποσότητα οξυγόνου που καταναλώνεται κατά την ηρεμία και είναι ίση με 3,5 ml O2 ανά kg σωματικού βάρους ανά λεπτό. Τα μεταβολικά ισοδύναμα, λοιπόν, καταδεικνύουν πόση ενέργεια δαπανάται κατά τη διάρκεια της άσκησης, με την έντονη άσκηση να αντιστοιχεί σε περισσότερα METs.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες που έκαναν 18 ή περισσότερες MET-ώρες άσκησης την εβδομάδα, είχαν συνολικό ποσοστό επιβίωσης τριών ετών 3% υψηλότερο από το γενικό πληθυσμό.
Οι γενικές κατευθυντήριες γραμμές για την υγεία συνιστούν 150 λεπτά άσκησης μέτριας έντασης κάθε εβδομάδα, τα οποία αντιστοιχούν σε περίπου 8 MET-ώρες την εβδομάδα.
«Οι επιζώντες από καρκίνο που είχαν απαλλαγεί από τον όγκο κατά το τρίτο έτος και ασκούνταν τακτικά, πέτυχαν ακόμη καλύτερα ποσοστά επιβίωσης στη συνέχεια από αυτά που παρατηρήθηκαν στον αντίστοιχο γενικό πληθυσμό», σημειώνουν οι ερευνητές.
Παραδείγματα άσκησης μέτριας έντασης περιλαμβάνουν το γρήγορο περπάτημα, το κολύμπι, την ποδηλασία με ταχύτητα μικρότερη από 10 μίλια την ώρα, την ενεργητική γιόγκα, τον χορό ή γενικές εργασίες στον κήπο, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC).
Οι επιζώντες από καρκίνο του παχέος εντέρου με λιγότερες από 3 MET-ώρες σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα, είχαν συνολικό ποσοστό επιβίωσης 3% χαμηλότερο από το γενικό πληθυσμό.
Τα επιμέρους στοιχεία που αναλύθηκαν, έδειξαν ακόμη χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης για τα άτομα με λιγότερες από 3 MET-ώρες εβδομαδιαίας άσκησης - 17% κατά τα πρώτα τρία χρόνια και 11% χαμηλότερα από το γενικό πληθυσμό κατά τα επόμενα τρία χρόνια.
«Η ποσοτικοποίηση του τρόπου με τον οποίο η σωματική δραστηριότητα μπορεί να επιτρέψει σε έναν ασθενή με καρκίνο του παχέος εντέρου να έχει ένα προσδόκιμο ζωής που να προσεγγίζει τους φίλους και την οικογένειά του χωρίς καρκίνο, θα μπορούσε να είναι μια απλή αλλά ισχυρή πληροφορία που μπορεί να αξιοποιηθεί για να βοηθήσει όλους να κατανοήσουν τα οφέλη της σωματικής δραστηριότητας για την υγεία», πρόσθεσε ο Brown.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Cancer.
