Ατοπική δερματίτιδα: Αίτια, συμπτώματα, αντιμετώπιση

Οι συχνές εξάρσεις της ταλαιπωρούν τους πάσχοντες υποβαθμίζοντας σημαντικά την ποιότητα της ζωής τους.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, το 60% των ασθενών που πάσχουν από ατοπική δερματίτιδα εμφανίζουν συμπτώματα της νόσου μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό (85%) εμφανίζουν συμπτώματα πριν κλείσουν πέντε χρόνια ζωής. Σε αρκετές περιπτώσεις τα συμπτώματα εξαφανίζονται με την ενηλικίωση, αν όμως παραμείνουν γίνονται πιο βαριά και επίμονα.

Συμπτώματα

Η πάθηση εκδηλώνεται με επαναλαμβανόμενα επεισόδια φλεγμονής του δέρματος και έντονου κνησμού και χαρακτηρίζεται από περιόδους έξαρσης και ύφεσης (κατά τη διάρκεια των οποίων το δέρμα εμφανίζει φυσιολογική εικόνα).

Το έντονο αίσθημα κνησμού μπορεί να προκαλέσει και δευτεροπαθείς μολύνσεις από βακτήρια ή μύκητες, οι οποίοι μπορεί να «εισβάλλουν» στο τραυματισμένο λόγω του ξυσίματος δέρμα.

Η ατοπική δερματίτιδα μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος, αλλά ορισμένες περιοχές προσβάλλονται συχνότερα από άλλες.

Στα παιδιά η ατοπική δερματίτιδα συνήθως εμφανίζεται ως ένα εξάνθημα στην περιοχή του προσώπου πριν επεκταθεί στα χέρια και τα πόδια. Τα μεγαλύτερα παιδιά και οι ενήλικες είναι πιθανόν αρχικά να παρατηρήσουν ερυθρές, ευαίσθητες περιοχές του δέρματος πίσω από τα γόνατα, στους αγκώνες ή στο λαιμό, τους καρπούς, τους αστραγάλους και τα χέρια. Επίσης μπορεί να προσβληθεί το δέρμα γύρω από τα φρύδια και τα μάτια.

Αίτια

Τα ακριβή αίτια της πάθησης δεν είναι πλήρως κατανοητά, όμως είναι πλέον γνωστό ότι η χρόνια ατοπική δερματίτιδα είναι ένας συνδυασμός αλληλεπιδράσεων μεταξύ:

- Διαταραγμένης λειτουργίας του φραγμού του δέρματος

- Ανοσολογικών παραγόντων

- Περιβαλλοντικών παραγόντων

- Γενετικής προδιάθεσης

Επιπλέον, υπάρχουν κάποιοι άλλοι αλλεργιογόνοι παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνιση έξαρσης της νόσου, όπως είναι:

- Μάλλινα ρούχα από τραχιά υφάσματα

- Φυτά και γύρη

- Χλωρίνη και άλλοι χημικοί παράγοντες

Αντιμετώπιση

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ατοπικής δερματίτιδας στοχεύει καταρχάς στην ενυδάτωση του δέρματος με μαλακτικά, ώστε να καταπολεμηθεί η ξηροδερμία η οποία ευθύνεται για τον έντονο συνοδό κνησμό.

Στη συνέχεια χορηγείται φαρμακευτική αγωγή, πάντα με την παρακολούθηση του δερματολόγου, όπως αντιϊσταμινικά για τον έλεγχο του κνησμού, αντιβιοτικά για την καταπολέμηση των δευτερογενών λοιμώξεων και τοπικά κορτικοστεροειδή (σε μορφή κρέμας ή αλοιφής) ή τοπικούς αναστολείς για τον έλεγχο της νόσου.

Διαβάστε επίσης:

Χρόνιος κνησμός: Πού αλλού μπορεί να οφείλεται εκτός από τις δερματικές παθήσεις

Φαγούρα στο σώμα: Οι επικίνδυνες αιτίες και τρόποι αντιμετώπισης