Φθόριο: Υπάρχει παντού, αλλά πόσο ασφαλές είναι;

Υπάρχει στις οδοντόπαστες, τα τηγάνια, το τσάι, ακόμη και τα αντικαταθλιπτικά.

Ο λόγος για το φθόριο, το οποίο σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιρλανδία, η Αυστρία, η Βρετανία βρίσκεται υποχρεωτικά μέσα στο πόσιμο νερό.

Πρόσφατα ενοχοποιήθηκε, μεταξύ άλλων ουσιών, ως νευροτοξίνη. Οι νευροτοξίνες θεωρούνται ικανές να προκαλέσουν αυτισμό, δυσκολία στη συγκέντρωση και υπερκινητικότητα, καθώς και μαθησιακές δυσκολίες.

Εδώ και δεκαετίες βρίσκεται επίσης σε εξέλιξη η διαμάχη ανάμεσα στους εκπροσώπους των αμερικανικών Αρχών που επιμένουν να ρίχνουν φθόριο στο νερό και των επιστημόνων που ζητούν να καταργηθεί η φθορίωση γιατί όχι μόνο δεν απαλλάσσει τους ανθρώπους από τις τρύπες στα δόντια, όπως πίστευαν κάποτε, αλλά δημιουργεί επιπλέον προβλήματα στον οργανισμό τους.

Ο ρόλος του φθορίου

Στον ανθρώπινο οργανισμό συσσωρεύεται στα οστά και στα δόντια. Εκεί μετατρέπει το φωσφορικό ασβέστιο σε φθοροαπατίτη, μια σκληρή ουσία, και κάνει τα δόντια να είναι πιο ανθεκτικά. Από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα είχαν παρατηρήσει ότι τα παιδιά που παρουσίαζαν κηλίδες στα δόντια τους είχαν την ίδια στιγμή και δόντια χωρίς πολλή τερηδόνα, δηλαδή χωρίς τρύπες.

Σήμερα πάντως αμφισβητείται έντονα ακόμη και η φθορίωση των δοντιών με πολύ πυκνό διάλυμα φθορικού οξέος.

Για την κατανάλωση τσαγιού δε, έχουν διατυπωθεί επιφυλάξεις γιατί τα φύλλα του, ιδιαίτερα τα πιο ώριμα, περιέχουν πολύ φθόριο.

Γιατί χρειάζεται το φθόριο στις οδοντόκρεμες;

Η εξωτερική σκληρή επιφάνεια των δοντιών μας έχει ως βασικά συστατικά το ασβέστιο και τη φωσφορική ρίζα, σε μια ένωση που λέγεται υδροξυαπατίτης. Τα βακτηρίδια που ζουν μέσα στο στόμα μας τρέφονται με σάκχαρα και δημιουργούν μια όξινη πλάκα που αρχίζει να καλύπτει την επιφάνεια των δοντιών. Αυτή χαλαρώνει τη σύνδεση του ασβεστίου και της φωσφορικής ρίζας, εξασθενεί τον απατίτη και αρχίζουν να εισέρχονται άλλοι μικροοργανισμοί που δημιουργούν τελικά τις οπές της τερηδόνας. Βασική λειτουργία της οδοντόκρεμας είναι να δρα σαν γυαλόχαρτο και να απομακρύνει την όξινη πλάκα. Το φθόριο είναι βασικό συστατικό στις περισσότερες, διότι αντικαθιστά την υδροξυλική ομάδα στον απατίτη και δημιουργείται ο φθοροαπατίτης που είναι ακόμη πιο σκληρός.

Επικίνδυνη ίσως είναι και η υπερκατανάλωση φθοριωμένης οδοντόπαστας, στο βαθμό που μέρος της εισχωρεί στο γαστρεντερικό σύστημα.

Οι εχθροί του φθορίου πάντως, ισχυρίζονται ότι μπορούμε να χρησιμοποιούμε απλή σόδα.

Διαβάστε επίσης:

Τα επικίνδυνα συστατικά στις οδοντόκρεμες

Χημικά & καρκίνος του μαστού: Πώς θα προστατευθούν οι γυναίκες