Σκλήρυνση κατά πλάκας: Γιατί οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στο αυτοάνοσο νόσημα

Μια βασική διαφορά στον εγκέφαλο του άνδρα και της γυναίκας μπορεί να εξηγήσει γιατί το ένα από τα δύο φύλα αντιμετωπίζει αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης της αυτοάνοσης πάθησης, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον εντόπισαν αυξημένα επίπεδα της πρωτεΐνης S1PR2 στον εγκέφαλο θηλυκών ποντικιών και σε γυναίκες ασθενείς με ΣκΠ που είχαν χάσει τη ζωή τους.

Τα στατιστικά δείχνουν ότι οι διαγνώσεις για τη ΣκΠ είναι κατά τέσσερις φορές περισσότερες στο γυναικείο σε σύγκριση με τον ανδρικό πληθυσμό.

Η σκλήρυνση επηρεάζει τη λειτουργία των νεύρων του εγκεφάλου και του μυελού των οστών, με αποτέλεσμα να εκδηλώνονται προβλήματα στην κίνηση, την ισορροπία και την όραση.

Τα δυσλειτουργικά ανοσοκύτταρα επιτίθενται στα νευρικά κύτταρα του κεντρικού νευρικού συστήματος στους ασθενείς που πάσχουν από το αυτοάνοσο νόσημα.

Οι ερευνητές εκφράζουν τον ενθουσιασμό τους για τη νέα ανακάλυψη, καθώς αναζητούσαν εδώ και καιρό ένα νέο θεραπευτικό στόχο που δεν περιλαμβάνει την παρέμβαση στα ανοσοκύτταρα.

Επί του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία για τη ΣκΠ, αν και προσφέρονται θεραπείες που βοηθούν στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.

Οι Αμερικανοί ερευνητές μελέτησαν τα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου σε υγιή ποντίκια, ποντίκια με Σκπ και ποντίκια που δε διέθεταν το αντίστοιχο γονίδιο για τη S1PR2 (μια πρωτεΐνη-υποδοχέα των αιμοφόρων αγγείων) ώστε να διαπιστώσουν τις επιδράσεις στη σοβαρότητα της ΣκΠ.

Παράλληλα, μελέτησαν δείγματα εγκεφαλικών ιστών από 20 γυναίκες ασθενείς με ΣκΠ που είχαν χάσει τη ζωή τους.

Οι αναλύσεις έδειξαν ότι τα επίπεδα της S1PR2 σε περιοχές του εγκεφάλου που παρουσιάζουν συνήθως βλάβες λόγω της ΣκΠ – τόσο στα ποντίκια όσο και στις γυναίκες – ήταν αρκετά υψηλά.

Οι ερευνητές δηλώνουν πως η δραστηριότητα του γονιδίου που κωδικοποιεί την S1PR2 συσχετίζεται με τη σοβαρότητα της νόσου στα ποντίκια.

Η S1PR2 πιθανώς καθιστά πιο ευαίσθητο και διαπερατό το φράγμα αίματος και εγκεφάλου, το οποίο υπό φυσιολογικές συνθήκες εμποδίζει επιβλαβείς ουσίες να εισχωρήσουν στον εγκέφαλο και το νωτιαίο υγρό.

Εάν το φράγμα αυτό είναι αδύναμο, τα επιθετικά κύτταρα που προκαλούν τη σκλήρυνση μπορούν πιο εύκολα να εισχωρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of Clinical Investigation καταδεικνύει για πρώτη φορά στα χρονικά τη σχέση μεταξύ σκλήρυνσης και S1PR2.