Η διάγνωση των διαταραχών του θυρεοειδούς

Μια απλήαιματολογική εξέταση μπορεί να μας δείξει τα επίπεδα της θυρεοειδούς ορμόνηςστο αίμα, όμως πολλές φορές οι γιατροί παραλείπουν να ελέγξουν τη θυρεοειδοτρόποορμόνη (TSH) και άλλεςενδείξεις του θυρεοειδούς, καθώς τα συμπτώματα του ασθενούς μπορεί ναπαραπέμπουν σε κάποια άλλη πάθηση.

Είναι πολλές οιασθένειες που προκαλούν κόπωση και εύθραυστα μαλλιά. Εάν ο γιατρός δεν ελέγξειτου δείκτες του θυρεοειδούς, δύσκολα προκύπτει σωστή διάγνωση.

Το φυσιολογικόεύρος της TSH κυμαίνεταιμεταξύ 0,5 και 5,0. Στα άτομα με υποκλινικής μορφής διαταραχή του θυρεοειδούςδεν εμφανίζονται συνήθως συμπτώματα, όμως η TSH είναι πολύ υψηλότερη από το φυσιολογικό.

Δεν υπάρχειομοφωνία μεταξύ των γιατρών σχετικά με τα φυσιολογικά επίπεδα των δεικτών τουθυρεοειδούς. Η ακριβής διάγνωση περιλαμβάνει την πλήρη ανάλυση του ιστορικούτου ασθενούς συνδυαστικά με τις αιματολογικές εξετάσεις. Οι παράγοντες κινδύνουγια τον υποθυρεοειδισμό και τον υπερθυρεοειδισμό περιλαμβάνουν τα εξής:

- -διαβήτηή κάποια άλλη αυτοάνοση πάθηση

- -ιστορικόακτινοθεραπείας στην περιοχή του θυρεοειδούς

- -οικογενειακόιστορικό διαταραχής του θυρεοειδούς

- -ορμονικέςαλλαγές λόγω εγκυμοσύνης ή εμμηνόπαυσης

- -φύλο(σε ποσοστό 80% τα περιστατικά αφορούνγυναίκες)

- -ηλικία(ο υποθυρεοειδισμός είναι συχνότερος με την πάροδο του χρόνου)

Απαιτείταιπαράλληλα κλινική εξέταση, έτσι ώστε ο γιατρός να αναζητήσει ενδείξεις όπως ημη φυσιολογική όψη των βλεφάρων. Ο γιατρός επίσης ψηλαφίζει το θυρεοειδή αδένα,προκειμένου να διαπιστώσει εάν υπάρχουν εξογκώματα. Πέραν της αιματολογικήςεξέτασης, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει να πραγματοποιηθεί και υπέρηχος τουθυρεοειδούς.