Έχετε άγχος; Ίσως δεν φταίτε εσείς αλλά τα γονίδιά σας

Η κατανόηση της γενετικής προδιάθεσης μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη αποτελεσματικότερων θεραπειών και αγωγών για τη μείωση των βλαβερών συνεπειών του άγχους.

Οι ερευνητές στο Τμήμα Ψυχιατρικής του Yale διερεύνησαν τα γενετικά προφίλ ενός εκατομμυρίου και πλέον συμμετεχόντων σε πολλές κλινικές δοκιμές ανά τον κόσμο. Αξιοποιώντας αυτό το μεγάλο σύνολο δεδομένων, αποκάλυψαν περισσότερα από 100 γονίδια που σχετίζονται με το άγχος.

«Η προσπάθεια αυτή αναδεικνύει τη δύναμη των γενετικών μελετών μεγάλης κλίμακας για την ανάλυση της πολύπλοκης παθογένειας του άγχους, καταδεικνύοντας πώς πολλαπλά γονίδια που δρουν σε διαφορετικές λειτουργίες του εγκεφάλου, συμβάλλουν στον καθορισμό του ατομικού γενετικού κινδύνου», δήλωσε ο Renato Polimanti, Ph.D., αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Yale και κύριος συγγραφέας της μελέτης.

«Τα ευρήματα αυτά ανοίγουν νέους δρόμους στην κατανόηση της μοριακής βάσης της ψυχοπαθολογίας και την αξιολόγηση των μηχανισμών που ευθύνονται για τη συννοσηρότητα μεταξύ του άγχους και άλλων επιπτώσεων στην υγεία».

Ενσωματώνοντας τις γενετικές πληροφορίες με άλλα μοριακά χαρακτηριστικά, οι επιστήμονες κατανόησαν πώς τα γονίδια μπορούν να δράσουν σε διαφορετικές δομές του εγκεφάλου ώστε να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης αγχωδών διαταραχών και συμπτωμάτων.

Παρατήρησαν επίσης ότι ορισμένα γονίδια που σχετίζονται με το άγχος μπορεί επίσης να προδιαθέτουν για άλλες ψυχικές ασθένειες, όπως η κατάθλιψη, η σχιζοφρένεια και η διπολική διαταραχή.

Σύμφωνα με τη συννοσηρότητα του άγχους με τη σωματική υγεία, η μελέτη έδειξε επίσης ότι ο γενετικός κίνδυνος άγχους συσχετίζεται και με μη ψυχιατρικές παθήσεις.

Συγκεκριμένα, οι ισχυρότερες ενδείξεις παρατηρήθηκαν με γαστρεντερικές διαταραχές και καταστάσεις που έχουν ως σύμπτωμα τον πόνο.

«Μελετώντας για πρώτη φορά τις αγχώδεις διαταραχές σε πέντε διαφορετικά γενεαλογικά δέντρα, καταφέραμε να ανακαλύψουμε τη γενετική αρχιτεκτονική των αγχωδών διαταραχών με μεγαλύτερη ισχύ για γενετική συσχέτιση», δήλωσε η Ελένη Φριλίγκου, ειδικευόμενη ψυχίατρος στο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης για την Έρευνα στις Νευροεπιστήμες και πρώτη συγγραφέας της μελέτης.

«Η προσπάθειά μας αναδεικνύει τη σημασία της αύξησης της ποικιλομορφίας στις γενετικές μελέτες για την καλύτερη κατανόηση των ειδικών σχετικά με την καταγωγή συσχετίσεων των αγχωδών διαταραχών, αλλά και την αξιοποίηση της δύναμης της γενετικής ανακάλυψης μεταξύ των γενεών».

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature Genetics.