Νέες ανακαλύψεις για την κληρονομική βάση της σχιζοφρένειας

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Λος Άντζελες (UCLA), με επικεφαλής τον καθηγητή νευρολογίας και ψυχιατρικής Ντάνιελ Γκέρσουιντ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Nature, έκαναν ένα περαιτέρω σημαντικό βήμα για την κατανόηση της βιολογίας της σχιζοφρένειας. Χρησιμοποιώντας εξελιγμένες τεχνικές ανάλυσης του DNA, εντόπισαν δεκάδες γονίδια και δύο σημαντικά βιολογικά «μονοπάτια» που πιθανώς εμπλέκονται στη νόσο.

Η σχιζοφρένεια πλήττει σχεδόν το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, πάνω από 50 εκατομμύρια ανθρώπους. Οι αιτίες της δεν έχουν κατανοηθεί καλά μέχρι στιγμής (πιθανώς πηγάζουν από την αφύσικη ανάπτυξη του εγκεφαλικού φλοιού) και οι υπάρχουσες θεραπείες ανακουφίζουν τα συμπτώματα, αλλά δεν θεραπεύουν τη νόσο.

Θεωρείται κληρονομική νόσος που εμφανίζεται συχνά στα μέλη της ίδιας οικογένειας. Η νέα γενετική έρευνα συνέδεσε τη νόσο με μια σειρά από γονίδια που ρυθμίζουν υποδοχείς των εγκεφαλικών κυττάρων, οι οποίοι ενεργοποιούνται από το νευροδιαβιβαστή ακετυλοχολίνη. Επίσης, τη συσχέτισε με άλλα γονίδια που ρυθμίζουν την παραγωγή εγκεφαλικών κυττάρων, από τα οποία δημιουργείται ο εγκεφαλικός φλοιός στα πρώτα στάδια της ζωής. Τα γονίδια αυτά θα μελετηθούν πλέον περαιτέρω.

Η έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, η οποία παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης Πρώιμης Ψύχωσης στο Μιλάνο, έδειξε ότι τα παιδιά που γεννιούνται από έναν ή και από τους δύο γονείς με σχιζοφρένεια ή διπολική διαταραχή είναι πιθανό τα ίδια να εμφανίσουν έως την ηλικία των επτά ετών ψυχικές διαταραχές, όπως άγχος, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, προβλήματα συμπεριφοράς, καθώς και καθυστέρηση στη νευρογνωσιακή ανάπτυξή τους.

Διαβάστε επίσης:

Διπολική διαταραχή & σχιζοφρένεια: Τι ρόλο παίζει το οικογενειακό υπόβαθρο

Η σχιζοφρένεια μπορεί να οφείλεται σε γονιδιακή μετάλλαξη

Πορτρέτα σχιζοφρένειας