Αυτοκτονία-δολοφονία: Μπορεί να εξηγηθεί η περίπτωση του Andreas Lubitz;
Τα βλέμματα όλων είναι τις τελευταίες ημέρες στραμμένα στον Andreas Lubitz, τον 27χρονο συγκυβερνήτη του μοιραίου Airbus 320 της Germanwings.
Ένα καίριο ερώτημα που προκύπτει όσο αποκαλύπτονται πληροφορίες για το παρελθόν του Lubitz είναι το εξής: Μπορεί να θεωρηθεί υπαίτιος μαζικής δολοφονίας επειδή πήρε 149 ανθρώπους μαζί του στο θάνατο;
Σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ του BBC, η περίπτωση της Germanwings μοιάζει περισσότερο με αυτοκτονία-δολοφονία, η οποία διαφέρει από τη μαζική δολοφονία και είναι εξαιρετικά σπάνια.
Σε περιστατικά αυτοκτονίας-δολοφονίας, το άτομο που θέλει να δώσει τέλος στη ζωή του οδηγεί ταυτόχρονα και άλλους στο θάνατο.
Τα στατιστικά δείχνουν ότι η αυτοκτονία-δολοφονία είναι συνηθέστερη στο περιβάλλον του σπιτιού και περιλαμβάνει το σύζυγο και τη σύζυγο.
Εξαιρετικά σπάνια περιστατικά όπως αυτό της Germanwings μπορεί να παραμείνουν ανεξήγητα. Σύμφωνα με τον Sir Simon Wessely, καθηγητή του Βασιλικού Κολεγίου Ψυχιάτρων, είναι μάλλον απίθανο να μάθουμε τι πραγματικά συνέβη.
Οι καταγεγραμμένες αυτοκτονίες-δολοφονίες που αφορούν σε πιλότους ή μαζικό πυροβολισμό είναι ελάχιστες. Είναι πρακτικά αδύνατο να βρεθούν τα κίνητρα του υπαίτιου επειδή δεν υπάρχουν κοινά μοτίβα σε τέτοια περιστατικά και ο δράστης δεν αφήνει σημείωμα που εξηγεί την πράξη του.
Αντίθετη προς τα πρότυπα αυτά είναι η περίπτωση του βομβιστή αυτοκτονίας, όπου ο δράστης σκοπίμως δημοσιοποιεί και προβάλλει τα κίνητρά του.
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι γνωρίζει τι συνέβαινε στο μυαλό του Lubitz όταν κλείδωσε το πιλοτήριο και ξεκίνησε τη θανατηφόρα βουτιά.
«Πιθανώς θα έρθει κάποια πληροφορία στην επιφάνεια. Στις περισσότερες αυτοκτονίες, ο αυτόχειρας αφήνει πίσω κάποιο στοιχείο ή κάποιο μήνυμα. Ακραία περιστατικά όπως αυτό της Germanwings πολλές φορές μένουν ανεξήγητα», δηλώνει ο Wessely.
Παρά τη διαπίστωση αυτή, τα Μέσα σπεύδουν να υπογραμμίσουν το ιστορικό κατάθλιψης του Lubitz.
Γερμανικές εφημερίδες κάνουν επίσης λόγο για την ψυχιατρική φροντίδα που είχε λάβει ο νεαρός στο παρελθόν και αναφέρουν ότι περνούσε πιθανώς κρίση στην προσωπική του ζωή το τελευταίο διάστημα.
Στην πραγματικότητα, τεράστιος αριθμός εξωτερικών παραγόντων, συναισθημάτων και χαρακτηριστικών της προσωπικότητας μπορεί να «σπρώξουν» έναν άνθρωπο σε μια τέτοια ενέργεια. Τα προβλήματα με το αλκοόλ, η κατάχρηση ουσιών, η διάλυση μιας σχέσης ή ενός γάμου, κάποια διαταραχή της προσωπικότητας και το εργασιακό στρες μπορεί, μεταξύ άλλων, να παίξουν το ρόλο τους σε τέτοιες περιπτώσεις.
Οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί που δραστηριοποιούνται στον τομέα της Ψυχικής Υγείας ζητούν λιγότερο κυνήγι εντυπώσεων και πληρέστερη ενημέρωση σε θέματα που αφορούν στην κατάθλιψη. Υπογραμμίζουν πως η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων με κατάθλιψη δεν κάνουν ποτέ κακό σε κανέναν και τα διαθέσιμα ερευνητικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι αποτελούν κίνδυνο κυρίως για τον ίδιο τους τον εαυτό.
Η Marjorie Wallace, διευθύνων σύμβουλος του οργανισμού Sane, δηλώνει πως χιλιάδες άνθρωποι έχουν λάβει διάγνωση για κατάθλιψη, μεταξύ αυτών και πιλότοι, και εργάζονται ή κατέχουν θέσεις ευθύνης, χωρίς να αποτελούν κίνδυνο για κανέναν. «Δεν γνωρίζουμε τι ρόλο έπαιξε η κατάθλιψη στην πρόσφατη τραγωδία, είναι όμως μια νόσος που δεν πρέπει ποτέ να ευτελίζεται», αναφέρει η Wallace.
Και ο Δρ Paul Keedwell, σύμβουλος επί ψυχιατρικών θεμάτων και ειδήμων στις διαταραχές της διάθεσης, τονίζει με τη σειρά του πως τα προβλήματα ψυχικής υγείας δεν αποτελούν επαρκή εξήγηση για ό,τι συνέβη την 24 Μαρτίου.
Σχετικά άρθρα:
