ΥΓΕΙΑ

Μπορούν τα παιδιά να έχουν χρόνιο πόνο; Ο ρόλος του άγχους και της κατάθλιψης

Σινάνη Αικατερίνη

Οι νέοι που βιώνουν χρόνιο πόνο, έχουν τριπλάσιες πιθανότητες από τους συνομηλίκους τους να έχουν επίσης κλινικό άγχος ή κατάθλιψη, σύμφωνα με μια νέα ανασκόπηση μελετών.

Μπορούν τα παιδιά να έχουν χρόνιο πόνο; Ο ρόλος του άγχους και της κατάθλιψης

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Macquarie διαπίστωσαν ότι το ένα τρίτο των παιδιών κάτω των 18 ετών που έχουν χρόνιο πόνο, πληρούν επίσης τα κριτήρια για αγχώδη διαταραχή, ενώ ένα στα οκτώ πληροί τα κριτήρια για καταθλιπτική διαταραχή.

Η ανασκόπηση 79 μελετών αφορούσε σχεδόν 23.000 παιδιά και νέους κάτω των 18 ετών, συμπεριλαμβανομένων 12.000 με χρόνιο πόνο.

Περιελάμβανε παθήσεις όπου ο πόνος είναι το βασικό σύμπτωμα, όπως η νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα και η ινομυαλγία, χρόνιες παθήσεις όπου ο πόνος είναι δευτερεύον σύμπτωμα, όπως η νόσος του Crohn και η κολίτιδα, καθώς και περιπτώσεις όπου ο πόνος δεν έχει γνωστή αιτία.

Η επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Joanne Dudeney, κλινική ψυχολόγος και ερευνήτρια στη Σχολή Ψυχολογικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Macquarie, δήλωσε: «Τα ευρήματα δείχνουν ότι κινδυνεύουμε να προσφέρουμε κακές υπηρεσίες στους νέους ανθρώπους αν δεν λαμβάνουμε υπόψη το συνυπάρχον άγχος και την κατάθλιψη όταν παρουσιάζουν χρόνιο πόνο».

«Κλινικά, έβλεπα πολλούς νέους ανθρώπους με χρόνιο πόνο που διαγνώστηκαν επίσης με άγχος και κατάθλιψη, αλλά αυτές οι συνυπάρχουσες ψυχολογικές καταστάσεις δεν εμφανίζονταν στο σώμα των ερευνών για τον πόνο. Η έρευνα αφορούσε κυρίως τον φόβο του πόνου, το άγχος του πόνου και την ανησυχία ότι ο πόνος δεν θα βελτιωθεί ποτέ. Σκέφτηκα ότι υπήρχε ένα κενό στην κατανόησή μας και ότι αυτά τα παιδιά παρουσίαζαν γενικά συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης, αλλά επειδή αυτά δεν λαμβάνονταν υπόψη στην έρευνα για τη διαχείριση του χρόνιου πόνου, δεν περνούσαν στην κλινική πρακτική».

Το βασικό συμπέρασμα, σύμφωνα με την Dudeney, είναι η ανάγκη οι γονείς να γνωρίζουν τη συνύπαρξη άγχους και κατάθλιψης με χρόνιο πόνο, ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν την αξιολόγηση των παιδιών τους.

Είναι επίσης ζωτικής σημασίας για τους κλινικούς γιατρούς, όπως οι γενικοί ιατροί, οι ρευματολόγοι και οι παθολόγοι, να γνωρίζουν τη σχέση αυτή, με σκοπό τη δημιουργία μιας διεπιστημονικής προσέγγισης που θα αντιμετωπίζει τον πόνο, το άγχος και την κατάθλιψη μαζί, εάν χρειάζεται.

«Ένας απλός τρόπος για να εφαρμοστεί αυτό στην πράξη θα ήταν οι γιατροί πόνου να εξετάσουν το ενδεχόμενο μιας σύντομης διαγνωστικής αξιολόγησης για τα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης σε νέους ασθενείς», λέει η Δρ. Dudeney.

«Πρόκειται για έναν ευάλωτο πληθυσμό και αν δεν λάβουμε υπόψη μας το στοιχείο της ψυχικής υγείας, είναι πιθανό να μην επιτύχουμε και τις κλινικές βελτιώσεις που θέλουμε να δούμε».

Η ίδια και οι συνεργάτες της αναπτύσσουν επί του παρόντος ένα διαδικτυακό πρόγραμμα για εφήβους με χρόνιο πόνο που θα παρέχεται από το eCentreClinic του Πανεπιστημίου Macquarie.

Είναι παρόμοιο με το πρόγραμμα για τον πόνο των ενηλίκων που ήδη προσφέρεται, το οποίο έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό στη μείωση της έντασης του πόνου και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.

Τα ευρήματα δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση JAMA Pediatrics.