ΥΓΕΙΑ

Πώς θα καταλάβετε ότι το παιδί χρειάζεται γυαλιά

Μιχάλης Θερμόπουλος

Μήπως το μικρό παιδί σας παραπονιέται για πονοκεφάλους και τρίβει πολύ τα μάτια του;

Πώς θα καταλάβετε ότι το παιδί χρειάζεται γυαλιά
Bigstock

Σημαίνει αυτό, άραγε, ότι ήρθε η ώρα να βάλει γυαλιά;

“Είναι πιθανό”, λέει μία ειδικός στο Baylor College of Medicine. Η έγκαιρη παρατήρηση αυτών των σημαδιών είναι κρίσιμη για τα μικρά παιδιά, επειδή μπορεί να δυσκολεύονται πολύ στην σχολική τους εργασία ή μπορεί να χάσουν σε μεγάλο βαθμό την όρασή τους.

"Υπάρχει μια περίοδος -περίπου τα πρώτα οκτώ χρόνια της ζωής- όταν ο εγκέφαλος και το μάτι μαθαίνουν να συνεργάζονται και το οπτικό σύστημα εξακολουθεί να αναπτύσσεται. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι γονείς θα πρέπει να προσέχουν για αλλαγές συμπεριφοράς, διότι μπορεί να είναι σημάδια πιθανών οφθαλμικών προβλημάτων", δήλωσε η δρ. Christina Weng , επίκουρη καθηγήτρια οφθαλμολογίας στο Baylor.

“Όταν τα παιδιά δυσκολεύονται να δουν, συχνά ενεργούν ή παρουσιάζουν άλλα σημάδια στρες και μπορεί να είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η αιτία της συμπεριφοράς τους. Είναι πολύ χρήσιμο για τους γονείς να διακρίνουν ποιες καταστάσεις προκαλούν αυτήν τη συμπεριφορά", εξήγησε η ίδια.

Για παράδειγμα: αναστατώνεται το παιδί σας όταν παρακολουθεί μια ταινία μακριά από την οθόνη; Ή αποφεύγει να διαβάζει ή φαίνεται να αγνοεί ανθρώπους ή αντικείμενα που βρίσκονται σε απόσταση; Οποιοδήποτε από αυτά τα σενάρια θα μπορούσε να υποδηλώνει πιθανά προβλήματα όρασης, είπε η δρ. Weng.

Συμπτώματα που σχετίζονται με την παιδική απώλεια όρασης

  • Συχνοί πονοκέφαλοι
  • Υπερβολικό τρίψιμο των ματιών
  • Κρατούν ένα βιβλίο, τηλέφωνο ή tablet πολύ κοντά ή μακριά
  • Κλείνουν το ένα μάτι για να διαβάσουν
  • Διασταύρωση, περιπλάνηση ή στραβισμός των ματιών
  • Θέματα συμπεριφοράς/αδυναμία εστίασης
  • Κακοί βαθμοί στο σχολείο
  • Το παιδί παραπονιέται ότι δυσκολεύεται να δει τον πίνακα στο σχολείο

Αν και μπορεί να μην υπάρχει πάντα τρόπος να αποφευχθεί η μερική απώλεια όρασης, η έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων μπορεί να την καθυστερήσει ή ακόμα και να την αποστρέψει εντελώς.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς

“Συχνά οι γονείς με ρωτούν αν το να κάθεται το παιδί πιο κοντά στον πίνακα, να κάνει ασκήσεις για τα μάτια ή να αποφεύγει το διάβασμα στο σκοτάδι θα βοηθούσε στη βελτίωση της υγείας των ματιών του. Ειλικρινά, δεν υπάρχουν ισχυρά στοιχεία που να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο”, δήλωσε η δρ. Weng.

Ωστόσο, είπε ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να κάνουν οι γονείς για να αποτρέψουν την απώλεια όρασης:

  • Αντιμετωπίστε τυχόν προβλήματα όρασης αμέσως με τον οφθαλμίατρό σας
  • Επισκεφθείτε τακτικά τον οφθαλμίατρο, καθώς εκείνος είναι ο μόνος τρόπος για να εντοπίσετε ορισμένες καταστάσεις
  • Να φοράτε στο παιδί πάντα προστατευτικά για τα μάτια κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων, όπου υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού των ματιών του

Η δρ. Weng συνιστά, επίσης, ορισμένες άλλες πρακτικές για πρόληψη της μυωπίας, η οποία, όπως είπε, είναι μια παγκόσμια επιδημία μεταξύ των νεότερων πληθυσμών:

"Η μυωπία σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο για θέματα που απειλούν την όραση, όπως η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς. Υπάρχουν στοιχεία ότι η μείωση και η λήψη συχνών διαλειμμάτων από εργασία ή δραστηριότητες κοντά στα μάτια (π.χ., το διάβασμα σε τηλέφωνο ή τάμπλετ) και το να περνούν χρόνο σε εξωτερικούς χώρους μπορεί να είναι χρήσιμα για τον περιορισμό της ανάπτυξης μυωπίας σε παιδιά και εφήβους”.

Εάν ένα παιδί εμφανίσει σημάδια απώλειας όρασης, ο Weng προτείνει να το πάτε σε έναν οφθαλμίατρο για μια πλήρη οφθαλμολογική εξέταση. Όσο πιο γρήγορα εντοπιστούν τυχόν προβλήματα με τα μάτια, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να διασωθεί ή να διατηρηθεί η καλή όραση του παιδιού.

“Είναι καίριας σημασίας τα παιδιά να υπόκεινται σε τακτικούς οφθαλμικούς προληπτικούς ελέγχους, επειδή μπορεί να προκύψουν διαφορετικά προβλήματα σε διαφορετικές ηλικίες”, είπε η δρ. Weng και κατέληξε:

“Αν και η ακριβής συχνότητα των εξετάσεων ποικίλλει ανάλογα με τους παράγοντες κινδύνου ενός ατόμου, ο πρώτος έλεγχος θα πρέπει να γίνεται όταν το μωρό είναι νεογέννητο. Γενικά συνιστάται οι επόμενες εξετάσεις να γίνουν σε ηλικία 6 έως 12 μηνών, 3 ετών και στη συνέχεια περιοδικά σε όλην τη σχολική ηλικία”.

Πηγή: healthday.com