Ωκυτοκίνη: Μπορεί η ορμόνη της αγάπης να θεραπεύσει την άνοια;

Έρευνες έχουν δείξει ότι παίζει κρίσιμο ρόλο και σε άλλες γνωστικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένης της μάθησης και της μνήμης.

Νέα μελέτη ρίχνει φως στον τρόπο με τον οποίο η ωκυτοκίνη επηρεάζει τη μνήμη και ανοίγει δρόμο στην ανάπτυξη νέων θεραπειών κατά της άνοιας.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Επιστημών του Τόκιο μελέτησαν τον ρόλο της ωκυτοκίνης στην ενίσχυση της μνήμης σε ποντίκια. Συγκεκριμένα, διερεύνησαν πώς η ενεργοποίηση των νευρώνων που παράγουν ωκυτοκίνη σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά την ικανότητα των ζώων να αναγνωρίζουν αντικείμενα με την πάροδο του χρόνου. Η μελέτη τους παρέχει μια βαθύτερη κατανόηση των επιδράσεων της ορμόνης στον εγκέφαλο και των δυνατοτήτων της ως θεραπευτικού παράγοντα.

«Η ωκυτοκίνη μπορεί να είναι ένας νέος υποψήφιος θεραπευτικός παράγοντας για την άνοια με βάση μελέτες που χρησιμοποίησαν ένα μοντέλο ποντικού για τη νόσο Αλτσχάιμερ. Για να το διερευνήσουμε περαιτέρω, εξετάσαμε τον ρόλο της ενδογενούς ωκυτοκίνης στη γνωστική λειτουργία των ποντικιών», αναφέρει ο Ακιγιόσι Σάιτο, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Επιστημών του Τόκιο.

Οι ερευνητές ενεργοποίησαν τους νευρώνες της ωκυτοκίνης στον παρακοιλιακό υποθαλαμικό πυρήνα (PVN) του εγκεφάλου και παρατήρησσαν τις επιδράσεις τους στις γνωστικές επιδόσεις μέσω του τεστ αναγνώρισης νέων αντικειμένων (NORT), το οποίο χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της λειτουργίας της μνήμης. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η ενεργοποίηση αυτών των νευρώνων είχε βαθιά επίδραση στη μακροπρόθεσμη μνήμη αναγνώρισης αντικειμένων, αν και δεν άλλαξε τη βραχυπρόθεσμη χωρική μνήμη στο τεστ Y-maze.

Ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα της έρευνας ήταν ο εντοπισμός του supramammillary nucleus (SuM) ως κρίσιμης περιοχής όπου η ωκυτοκίνη διευκολύνει τις διαδικασίες μνήμης. Η ενεργοποίηση των νευρώνων της ωκυτοκίνης στον PVN οδήγησε σε αυξημένη δραστηριότητα στον SuM και στην οδοντωτή έλικα, τμήμα του ιππόκαμπου – γνωστός για τον ρόλο του στη διαμόρφωση των αναμνήσεων. Αυτό υποδηλώνει ότι οι επιδράσεις της ωκυτοκίνης στη μνήμη διαμεσολαβούνται μέσω συγκεκριμένων νευρικών οδών που συνδέουν το PVN με το SuM.

Η μελέτη είναι πρωτοποριακή, καθώς αποδεικνύει τη συμμετοχή της ωκυτοκίνης στη μνήμη αναγνώρισης αντικειμένων, ρίχνοντας φως στις ευρύτερες γνωστικές λειτουργίες της εν λόγω ορμόνης.

«Υπάρχει μια ευρέως αναγνωρισμένη πεποίθηση ότι η άνοια τείνει να εξελίσσεται ταχύτερα σε περιβάλλοντα όπου τα άτομα βιώνουν μοναξιά ή κοινωνική απομόνωση», σημείωσε ο ερευνητής. «Ωστόσο, οι επιστημονικές βάσεις αυτού του φαινομένου παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστες. Η έρευνά μας επιδιώκει να διευκρινίσει τον κρίσιμο ρόλο ενός διεγερτικού περιβάλλοντος που ενεργοποιεί την ωκυτοκίνη στον εγκέφαλο, μετριάζοντας ενδεχομένως την εξέλιξη της άνοιας», πρόσθεσε.

Η έρευνα σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατανόηση του ρόλου της ωκυτοκίνης στον εγκέφαλο και την ανάπτυξη θεραπειών με στόχο την ενίσχυση της γνωστικής λειτουργίας και την επιβράδυνση της εξέλιξης ασθενειών όπως η νόσος Αλτσχάιμερ.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό PLoS ONE.