Προβλήματα πεπτικού: Πώς συνδέονται με το Πάρκινσον
Αρκετές παθήσεις, όπως το Αλτσχάιμερ, το εγκεφαλικό και το ανεύρυσμα, έχουν συνδεθεί με προβλήματα της υγείας του εντέρου.
Σύμφωνα με τα ευρήματα νέας μελέτης, τέτοια προβλήματα, όπως είναι η δυσκοιλιότητα, η δυσκολία κατάποσης και το ευερέθιστο έντερο, μπορεί να αποτελούν πρώιμο προειδοποιητικό σημάδι της νόσου του Πάρκινσον.
Ερευνητές από τις ΗΠΑ και το Βέλγιο συνέκριναν τα ιατρικά αρχεία 24.000 ατόμων με Πάρκινσον, 19.000 ασθενών με Αλτσχάιμερ και 24.000 ατόμων με εγκεφαλοαγγειακή νόσο. Οι ασθενείς με Πάρκινσον αντιστοιχίστηκαν με τους ασθενείς των άλλων ομάδων ώστε να συγκριθεί η συχνότητα των γαστρεντερικών παθήσεων κατά τα έξι χρόνια πριν από τη διάγνωση.
Διαπιστώθηκε ότι τέσσερις παθήσεις του εντέρου –δυσκοιλιότητα, δυσκολία στην κατάποση, γαστροπάρεση (μια διαταραχή στην οποία η κινητικότητα του στομάχου επιβραδύνεται ή δεν λειτουργεί καθόλου) και ευερέθιστο έντερο– συσχετίστηκαν με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου του Πάρκινσον.
Οι άνθρωποι που είχαν αφαιρέσει τη σκωληκοειδίτιδα, ήταν περισσότερο προστατευμένοι, κάτι που έχει φανεί και σε προηγούμενες μελέτες.
Ο γαστρεντερικός σωλήνας διαθέτει εκατομμύρια νευρικά κύτταρα που επικοινωνούν με τον εγκέφαλο. Οι ειδικοί λένε ότι είναι πιθανό οι θεραπείες που βοηθούν το ένα σύστημα να βοηθήσουν και το άλλο ή ότι μια ασθένεια επηρεάζει και την άλλη.
«Παραμένει πιθανό ότι τόσο οι γαστρεντερικές παθήσεις όσο και η νόσος του Πάρκινσον να συνδέονται ανεξάρτητα με έναν άγνωστο ακόμη τρίτο παράγοντα κινδύνου. Η μελέτη αυτή δεν αποδεικνύει σχέση αιτίας-αποτελέσματος. Παρ’ όλα αυτά, τα συμπεράσματα μπορεί να έχουν κλινική σημασία και σίγουρα θα πρέπει να ωθήσουν σε πρόσθετες μελέτες», δήλωσε η Κιμ Μπάρετ, καθηγήτρια Φυσιολογίας και Βιολογίας Μεμβρανών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.
Ο Δρ. Τιμ Μπάρτελς, από το UK Dementia Research Institute στο University College του Λονδίνου, δήλωσε ότι «η νέα μελέτη τεκμηριώνει ότι το έντερο μπορεί να αποτελέσει πρωταρχικό στόχο για την αναζήτηση βιοδεικτών της νόσου Πάρκινσον. Η δυνατότητα πρόβλεψης της νόσου πριν την εμφάνισή της θα ήταν εξαιρετικά πολύτιμη για την έγκαιρη, και επομένως πιο αποτελεσματική, θεραπεία και τη στόχευση των φαρμάκων» .
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Gut.
