Διαβήτης: Η διατροφή που μειώνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου (έρευνα)
Τα ποσοστά των πασχόντων από διαβήτη τύπου 2 βρίσκονται σε ανοδική τροχιά παγκοσμίως.
Η νόσος σχετίζεται με σοβαρές επιπλοκές, ενώ αυξάνει και τον κίνδυνο θανάτου από λοίμωξη από τον νέο κορονοϊό.
Δύο πρόσφατες έρευνες από το Πανεπιστήμιο του Otago στη Νέα Ζηλανδία έδειξαν ότι η αυξημένη πρόσληψη φυτικών ινών στη διατροφή βελτιώνει το προσδόκιμο ζωής των διαβητικών, η επεξεργασία των τροφίμων όμως μπορεί να ακυρώσει αυτά τα οφέλη.
Η πρώτη έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση PLOS Medicine και βασίστηκε σε στοιχεία για 8.300 ενήλικες με διαβήτη τύπου 1 και 2, έδειξε ότι όσοι κατανάλωναν περισσότερες φυτικές ίνες είχαν και σημαντικά μικρότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου συγκριτικά με όσους έτρωγαν τις λιγότερες ίνες.
Ειδικότερα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι συγκριτικά με όσους λάμβαναν κατά μέσο όρο 19 γραμμάρια ινών την ημέρα, όσοι κατανάλωναν 35 γραμμάρια καθημερινά είχαν 35% χαμηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου.
Ο επικεφαλής ερευνητής Δρ. Andrew Reynolds συστήνει την αύξηση της κατανάλωσης δημητριακών ολικής άλεσης, λαχανικών και ολόκληρων φρούτων με σκοπό την αύξηση της πρόσληψης ινών.
Η ίδια ερευνητική ομάδα ανέλυσε στοιχεία 42 μελετών για ενήλικες με προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 1 και 2, οι οποίοι κατανάλωσαν περισσότερες φυτικές ίνες για τουλάχιστον έξι εβδομάδες.
Διαπίστωσαν βελτιώσεις στις τιμές της γλυκόζης αίματος, στα επίπεδα χοληστερόλης καθώς και μείωση του σωματικού βάρους όταν οι ενήλικες με προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 1 και 2 κατανάλωσαν περισσότερες φυτικές ίνες ή αύξησαν την κατανάλωση τροφίμων ολικής άλεσης.
Η ανάλυση έδειξε όμως ότι δεν έχουν όλα τα τρόφιμα με φυτικές ίνες ίση αξία. Τα δημητριακά ολικής άλεσης είναι μια σημαντική πηγή ινών, τα οφέλη τους όμως μπορεί να χαθούν όταν υποστούν μεγάλη επεξεργασία.
Οι συμμετέχοντες κατανάλωναν επί 15 ημέρες ελάχιστα επεξεργασμένα τρόφιμα ολικής άλεσης όπως βρόμη και πολύσπορο ψωμί. Στη συνέχεια, για τις επόμενες 15 ημέρες έτρωγαν περισσότερο επεξεργασμένα τρόφιμα ολικής άλεσης όπως στιγμιαία βρόμη και ψωμί που είχε υποστεί περισσότερη επεξεργασία.
«Τα τρόφιμα ολικής άλεσης θεωρούνται ωφέλιμα, αλλά όλο και περισσότερα προϊόντα που διατίθενται στο εμπόριο είναι υπερεπεξεργασμένα» σημειώνουν οι ερευνητές.
Τα αποτελέσματα έδειξαν βελτιωμένες τιμές των επιπέδων μεταγευματικού σακχάρου, καθώς και μειωμένη μεταβλητότητα των επιπέδων σακχάρου στο αίμα καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, όταν οι συμμετέχοντες κατανάλωναν τα ελάχιστα επεξεργασμένα δημητριακά ολικής αλέσεως.
Τα αποτελέσματα ήταν πολύ βελτιωμένα μετά το πρωινό, καθώς τότε καταναλώνονταν τα περισσότερα τρόφιμα ολικής άλεσης.
Παρατηρήθηκε επίσης μικρή μείωση του βάρους σε όσους έτρωγαν τα λιγότερο επεξεργασμένα τρόφιμα ολικής άλεσης, καθώς και μια μικρή αύξηση των βάρους όσων έτρωγαν τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα, μετά την περίοδο των δύο εβδομάδων.
«Τα παραπάνω ευρήματα επιβεβαιώνουν ότι η επιλογή τροφίμων πλούσιων σε ίνες, φρούτων και φυλλωδών λαχανικών είναι ωφέλιμη για όλους και σημαντική για τη διαχείριση νόσων όπως ο διαβήτης τύπου 1 και 2. Ωστόσο τώρα αρχίζουμε να κατανοούμε ότι ο τρόπος επεξεργασίας των τροφίμων είναι εξίσου σημαντικός και σε ό,τι αφορά τα τρόφιμα ολικής άλεσης μπορεί να τους στερήσει τα οφέλη» καταλήγει ο Δρ. Reynolds.
Διαβάστε επίσης:
Από τι κινδυνεύουν όσοι δεν τρώνε αρκετές φυτικές ίνες (εικόνες)
