Ινσουλίνη: Η συμβολή της στη λειτουργία του ανοσοποιητικού
Είναι γνωστό ότι η ινσουλίνη είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα. Η μειωμένη παραγωγή της ή η αντίσταση του οργανισμού στην ορμόνη συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας και διαβήτη τύπου 2.
Μια νέα επιστημονική μελέτη από το Ερευνητικό Ινστιτούτο του Γενικού Νοσοκομείου του Τορόντο (TGHRI) υποδεικνύει όμως ότι η ινσουλίνη παίζει ρόλο και στην ανοσία του οργανισμού.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Δρ Σου Τσάι, είχαν παρατηρήσει μέσα από τις έρευνές τους ότι τα παχύσαρκα άτομα και τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 τείνουν να παρουσιάζουν ελλιπή ανοσολογική απόκριση στις λοιμώξεις και στους παθογόνους μικροοργανισμούς συγκριτικά με τους υγιείς ανθρώπους. Έτσι, αποφάσισαν να μελετήσουν εάν σε αυτό το φαινόμενο παίζει κάποιο ρόλο η ινσουλίνη.
Η γρήγορη και αποτελεσματική απόκριση του ανοσοποιητικού συνεπάγεται την αποτελεσματική εξουδετέρωση ιών και λοιπών μικροοργανισμών και την καταστολή των λοιμώξεων, επομένως είναι σημαντικό να κατανοηθεί σε βάθος ποιοι παράγοντες εμπλέκονται στις διεργασίες αυτές ή ενδεχομένως «ρίχνουν» το ανοσοποιητικό.
Παλαιότερη έρευνα του Ινστιτούτου είχε καταδείξει ότι ένας τύπος ανοσοκυττάρων που ονομάζονται κύτταρα Τ και εντοπίζονται στο συσσωρευμένο κοιλιακό λίπος προάγουν την εκδήλωση φλεγμονής, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η ανταπόκριση του οργανισμού στην ινσουλίνη.
Από τις παρατηρήσεις αυτές οι ερευνητές συμπέραναν πως υπάρχει μια άμεση και σημαντική σχέση ανάμεσα στις χρόνιες φλεγμονές, στην κακή απόκριση του ανοσοποιητικού και στην αντίσταση στην ινσουλίνη κι έτσι αποφάσισαν να μελετήσουν επισταμένως τις πιθανές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της ινσουλίνης και των κυττάρων Τ, καθώς και τους πιθανούς λόγους που αυτά τα ανοσοκύτταρα δεν ανταποκρίνονται στην ινσουλίνη.
«Η σχέση ανάμεσα στην ινσουλίνη και στο ανοσοποιητικό σύστημα δεν είναι εμφανής» αναφέρει σχετικά η Δρ Τσάι. «Είναι συναρπαστικό το εύρημα ότι τα ανοσοκύτταρα, τα οποία χρειάζονται ενέργεια και θρεπτικά συστατικά για να λειτουργήσουν σωστά, όπως και όλα τα υπόλοιπα κύτταρα του σώματος, ρυθμίζονται επίσης από μεταβολικά σήματα που στέλνει η ινσουλίνη» προσθέτει η ερευνήτρια.
Η ινσουλίνη ως «συν-διεγέρτης» της ανοσίας
Η Δρ Τσάι και οι συνεργάτες της κατάφεραν να εντοπίσουν ένα μονοπάτι σηματοδότησης της ινσουλίνης μέσω του οποίου ενισχύεται η δραστηριότητα των κυττάρων Τ ώστε αυτά να πολλαπλασιάζονται γρήγορα και να στέλνουν με τη σειρά τους νέα σήματα που ενεργοποιούν καταλλήλως και άλλους ανοσο-μηχανισμούς.
«Αναγνωρίσαμε μία από τις πιο ‘δημοφιλείς’ ορμόνες του μεταβολισμού ως νέο ‘συν-διεγέρτη’ της ανοσολογικής λειτουργίας» αναφέρει ο Δρ Ντάνειλ Γουάινερ, ένας εκ των συντακτών της σχετικής μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Cell Metabolism. «Η μελέτη μας παρουσιάζει τον ακριβή ρόλο του μονοπατιού σηματοδότησης της ινσουλίνης στη λειτουργία των ανοσοκυττάρων, κυρίως των κυττάρων Τ, ανοίγοντας ενδεχομένως νέες προοπτικές για την καλύτερη ρύθμιση του ανοσοποιητικού» προσθέτει.
Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματά τους έπειτα από πειράματα σε ποντίκια τα οποία ήταν γενετικά τροποποιημένα ώστε τα κύτταρα Τ τους να μη διαθέτουν υποδοχείς ινσουλίνης. Έτσι, τα ποντίκια παρουσίαζαν αντίσταση στην ινσουλίνη.
Για να τεστάρουν οι ερευνητές την αποτελεσματικότητα των κυττάρων Τ, τα ποντίκια εκτέθηκαν σε ποικίλους παθογόνους μικροοργανισμούς, όπως το στέλεχος H1N1 του ιού της γρίπης.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα κύτταρα Τ που δεν διέθεταν υποδοχείς ινσουλίνης αντιδρούσαν πιο ήπια στους μικροοργανισμούς και έπρεπε να λάβουν περισσότερα «σήματα κινδύνου» από το συνηθισμένο για να αντιδράσουν στην απειλή.
Αυτό, σύμφωνα με τον Δρ Γουάινερ, συνέβη επειδή «ο υποδοχέας της ινσουλίνης δίνει μια έξτρα ώθηση στο ανοσοποιητικό, ώστε να διασφαλιστεί ότι αυτό θα πολεμήσει τη λοίμωξη με τα πιο δυνατά όπλα που έχει στη διάθεσή του».
Όταν τα ανοσοκύτταρα δεν ήταν σε θέση να «αντιληφθούν» την παρουσία της ινσουλίνης και να ανταποκριθούν σε αυτή, δεν ήταν τόσο αποτελεσματικά ως προς την εξουδετέρωση των παθογόνων μικροοργανισμών.
«Τα κύτταρα Τ εμπλέκονται σε τόσες πολλές ασθένειες» υπογραμμίζει η Δρ Τσάι. «Αν μπορέσουμε να τα κατανοήσουμε σε κυτταρικό επίπεδο, τότε θα έχουμε τη δυνατότητα να θέσουμε νέους θεραπευτικούς στόχους».
Οι ερευνητές ευελπιστούν πως ρίχνοντας περισσότερο φως στις ιδιότητες της ινσουλίνης να τονώνει το ανοσοποιητικό μελλοντικά θα καταστεί εφικτή η ανάπτυξη αποτελεσματικότερων θεραπειών ενάντια σε φλεγμονώδεις παθήσεις όπως η αρθρίτιδα και η νόσος του Crohn.
Δείτε κι αυτό:
Πολλαπλή σκλήρυνση: Νέα μελέτη-ορόσημο ρίχνει φως στις αιτίες της αυτοάνοσης νόσου
Επικίνδυνα τα τατουάζ για όσους έχουν αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό
Ο καθ. Θ. Ζάνος που «διάβασε» τα σήματα του ανοσοποιητικού προς τον εγκέφαλο μιλά στο Onmed (vid)