Νόσος του Λου Γκέριγκ: Διατροφικό παράγοντα κινδύνου ανακάλυψαν οι επιστήμονες
Νέα ερευνητικά στοιχεία ρίχνουν φως στη σχέση μεταξύ της διατροφής και της νόσου του Λου Γκέριγκ, η οποία επίσημα ονομάζεται πλάγια μυατροφική σκλήρυνση (ALS) και από την οποία πάσχει ο διάσημος φυσικός Στήβεν Χώκινγκ.
Η νόσος του Λου Γκέριγκ βρέθηκε στο προσκήνιο το 2014 χάρη στο ALS Ice Bucket Challenge.
Ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον Δρ Ελάιζα Στόμελ από το Κολλέγιο Ντάρτμουθ των ΗΠΑ, διαπίστωσε ότι η αυξημένη έκθεση στον υδράργυρο λόγω της κατανάλωσης ψαριών και θαλασσινών αποτελεί ενδεχομένως παράγοντα κινδύνου για την εκδήλωση της νόσο του Λου Γκέριγκ.
Η νόσος του Λου Γκέριγκ ανήκει στις διαταραχές του κινητικού νευρώνα. Χαρακτηρίζεται από τον προοδευτικό θάνατο των νευρώνων που ελέγχουν την εκούσια κίνηση, όπως το περπάτημα, και επί του παρόντος δεν υπάρχει οριστική θεραπεία.
Τα ακριβή αίτια της νόσου δεν έχουν γίνει πλήρως κατανοητά από τους επιστήμονες, ωστόσο παράγοντες κινδύνου θεωρούνται η ηλικία (τα συμπτώματα εκδηλώνονται συνήθως στα 55-75 έτη) αλλά και το φύλο (οι άνδρες πλήττονται συχνότερα από τις γυναίκες). Είναι πιθανό στη νόσο να εμπλέκονται επίσης περιβαλλοντικοί παράγοντες, για παράδειγμα η έκθεση σε τοξίνες όπως ο μόλυβδος και τα παρασιτοκτόνα.
Τα νέα στοιχεία, τα οποία πρόκειται να παρουσιαστούν τον ερχόμενο Απρίλιο στο πλαίσιο του 69ου συνεδρίου της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, αφορούν έναν άλλο περιβαλλοντικό παράγοντα κινδύνου: την έκθεση στον υδράργυρο μέσω της διατροφής.
Η σχετική μελέτη που εκπόνησαν οι ερευνητές αφορούσε 518 άτομα, 294 ασθενείς με νόσο του Λου Γκέριγκ και 224 υγιή άτομα. Οι ερευνητές συνέλεξαν διατροφικές πληροφορίες από όλους τους συμμετέχοντες, εστιάζοντας στις ποσότητες και στα είδη ψαριού και θαλασσινών που κατανάλωναν. Από τις πληροφορίες αυτές υπολόγισαν κατά προσέγγιση τις ποσότητες υδραργύρου που είχε καταναλώσει ο καθένας. Επίσης, οι συμμετέχοντες έδωσαν δείγμα από τα νύχια των ποδιών τους ώστε να αναλυθεί η συγκέντρωση υδραργύρου σε αυτά.
Η τακτική κατανάλωση ψαριού και θαλασσινών συνδυαστικά με την αξιοσημείωτη έκθεση σε υδράργυρο (κορυφαίο 25%) συσχετίστηκε με διπλάσιο κίνδυνο για τη νόσο του Λου Γκέριγκ. Συνολικά, ποσοστό 61% των ασθενών με τη νόσο βρίσκονταν στο κορυφαίο 25% όσον αφορά την έκθεση σε υδράργυρο, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους υγιείς συμμετέχοντες ήταν 44%. Τα δείγματα νυχιού που αναλύθηκαν υπέδειξαν επίσης συσχέτιση ανάμεσα στη συγκέντρωση υδραργύρου και στη νόσο.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι το ψάρι είναι εξαιρετικά υγιεινό και απαραίτητο διατροφικό προϊόν, συμπληρώνοντας ωστόσο ότι οι καταναλωτές πρέπει να γνωρίζουν πως η περιεκτικότητα ενός ψαριού ή ενός θαλασσινού σε υδράργυρο εξαρτάται από το είδος του, τη διάρκεια ζωής του αλλά και το περιβάλλον στο οποίο ζει και μεγαλώνει. Ενδεικτικά, ο σολομός και η σαρδέλα είναι ψάρια που παραδοσιακά περιέχουν μικρότερες ποσότητες υδραργύρου συγκριτικά με τον ξιφία και το βασιλικό σκουμπρί.
Διαβάστε επίσης: