Ύποπτες σχέσεις του καρκίνου παγκρέατος με 2 σοβαρά νοσήματα
Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι μια σιωπηρή, επιθετική και ύπουλη νόσος, η οποία εμφανίζεται συνή¬θως σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών και προσβάλει σχεδόν με την ίδια συχνότητα άνδρες και γυναίκες.
Ο τρόπος ζωής και διατροφής, κυρίως του δυτικού κόσμου, είναι ένας από τους λόγους αύξησης των κρουσμάτων της νόσου, η οποία αποτελεί την 4η αιτία θανάτου από όλα τα κακοήθη νεοπλάσματα.
Ο μεγάλος αριθμός θανάτων οφείλεται στη δυσκολία διάγνωσης της ασθένειας στα αρχικά στάδια. Αν ο καρκίνος διαγνωστεί έγκαιρα και ο ασθενής λάβει την κατάλληλη θεραπεία, τότε τα αποτελέσματα είναι άριστα.
Ομάδες υψηλού κινδύνου
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες (American pancreatic association) ο καρκίνος του παγκρέατος παράγει την Adrenomedullib, μια ορμόνη η οποία ανιχνεύεται στο αίμα όταν η νόσος βρίσκεται σε αρχικά στάδια,1-2 χρόνια πριν από την κλινική διάγνωση, δεδομένου ότι κατά τη διάγνωση το 50% των ασθενών έχουν σακχαρώδη διαβήτη, ενώ το 80% από τους ασθενείς οι οποίοι παρουσίασαν ξαφνικά σακχαρώδη διαβήτη τα τελευταία χρόνια, έχουν καρκίνο παγκρέατος.
Υπολογίζεται ότι το 30% των ασθενών με χρόνια παγκρεατίτιδα έχουν υποστεί μεταλλάξεις στο γονίδιο Kras, με αποτέλεσμα την αύξηση της πιθανότητας ανάπτυξης του καρκίνου του παγκρέατος.
Το γονίδιο BRCA2 του Ca μαστού σχετίζεται με τον καρκίνο του παγκρέατος.
Ποσοστό 5% με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παγκρέατος ή αλλού, έχουν πιθανότητα ανάπτυξης της νόσου.
Οι καπνιστές έχουν διπλάσια πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου παγκρέατος 10-20 χρόνια νωρίτερα, και σύμφωνα με την American Cancer Society το 20-30% των καπνιστών είναι πιθανό να αναπτύξουν καρκίνο του παγκρέατος κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Μέτρα πρόληψης και έγκαιρη διάγνωση
Ο καρκίνος συχνά δεν προκαλεί συμπτώματα παρά μόνο σε προχωρημένα στάδια, γι’ αυτό και στις ομάδες υψηλού κινδύνου συστήνονται τα εξής:
1. Αξονική τομογραφία CT scan
2. Υπερηχογράφημα
3. Μείωση ή διακοπή καπνίσματος
4. Αναλύσεις αίματος
Θεραπεία
Ο καρκίνος του παγκρέατος αντιμετωπίζεται χειρουργικά. Η μέθοδος και η τεχνική εξαρτώνται από το στάδιο της νόσου και τη θέση του καρκίνου. Συμπληρωματική χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία αποφασίζονται αφού ληφθούν υπόψη το στάδιο της νόσου, η ιστολογική υφή και η εξάπλωση της ασθένειας.
Καθηγητής ΝΙΜΕΡ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΑΧΙΝ, MD, PhD, FACS
Χειρουργός Ογκολόγος
www.nimershaheen.gr
