Δύσκολο το περιβάλλον για τους ανοϊκούς ασθενείς και φροντιστές
Ιδιαίτερα δύσκολο είναι το σημερινό περιβάλλον της περίθαλψης και της υγείας για τους ανοικούς ασθενείς αλλά και τους φροντιστές τους, ενώ το όριο συνταγογράφησης έχει φοβίσει τους γιατρούς.
Την ίδια ώρα, οι επιστήμονες έχουν επενδύσει πολλές ελπίδες στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ευελπιστώντας ότι με την ανάλογη εκπαίδευση γιατρών αλλά και ασθενών οι υπηρεσίες Υγείας στη χώρα μας θα αναβαθμιστούν γρήγορα.
Τα παραπάνω επεσήμανε η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών καθηγήτρια Νευρολογίας κυρία Μάγδα Τσολάκη σε συνέντευξη τύπου που έδωσε σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Ινστιτούτο Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων. Η άνοια, τόνισε, είναι μια μείζων νοητική διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από έκπτωση σε μια ή σε περισσότερες από τις νοητικές λειτουργίες, που έχει ως αποτέλεσμα τη λειτουργική διαταραχή στην καθημερινή ζωή. Είναι συνήθως προοδευτική και μη αναστρέψιμη και μπορεί να είναι το αποτέλεσμα διαφόρων αιτίων – συχνά σε συνδυασμό – από τις οποίες η νόσος Alzheimer (ΝΑ) είναι η περισσότερο συχνή.
Οι άνοιες αποτελούν μία από τις πρώτες 10 αιτίες που προκαλούν ανικανότητα στις αναπτυγμένες χώρες. Η άνοια προσβάλλει τουλάχιστον 150.000-200.000 στην Ελλάδα, 10 εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρώπη, ενώ υπολογίζεται ότι μέχρι το 2025 περίπου 6.7 εκατομμύρια άτομα στις ΗΠΑ θα έχουν νόσο Alzheimer. Επιπλέον, η ΝΑ και οι άλλες άνοιες καταλαμβάνουν την δεύτερη θέση στο σύνολο των εγκεφαλικών νόσων σε ότι αφορά την απώλεια λειτουργικών ετών ζωής εξαιτίας της αναπηρίας και είναι η 6η αιτία θανάτου στις ΗΠΑ. Στην Ευρώπη, το συνολικό κόστος υγειονομικής φροντίδας σχετικής με την άνοια είναι τουλάχιστον 170 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο, χωρίς να περιλαμβάνονται έμμεσα κόστη και κόστη νεαρών ασθενών με άνοια, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων ξοδεύεται για την φροντίδα σε ιδρύματα.Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν σημαντικά στοιχεία για τα πλεονεκτήματα της πρώιμης διαγνωστικής εκτίμησης, θεραπείας και κοινωνικής υποστήριξης, το ποσοστό διάγνωσης και θεραπείας ασθενών με άνοια παρουσιάζει σημαντική διακύμανση στην Ευρώπη. Οι γενικοί ιατροί, συνέχισε η κυρία Τσολάκη, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αναγνώριση, διάγνωση και αντιμετώπιση ασθενών με άνοια. Σε πολλά Κέντρα έχουν σχηματιστεί ομάδες ειδικών για να διευκολύνουν την αντιμετώπιση των πολύπλοκων αναγκών ασθενών και περιθαλπόντων κατά την εξέλιξη της άνοιας.
Ο νευρολόγος και άλλοι ειδικευμένοι ιατροί παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτές τις ομάδες και κλινικές άνοιας μαζί με άλλους επαγγελματίες με ειδική εκπαίδευση στην άνοια.
To Υπουργείο Υγείας, σύμφωνα με την πρόεδρο της Ομοσπονδίας, οργάνωσε μία ομάδα εργασίας για την διατύπωση κατευθυντήριων οδηγιών που έχουν βάση τις οδηγίες του EFNS του 2000, του 2007 και του 2010, αλλά έχουν προστεθεί και πρόσφατες οδηγίες άλλων συμβουλίων από όλο τον κόσμο. Επίσης έχουν συζητηθεί σε δύο συναντήσεις της ομάδας εργασίας 29/1 και 20/2/2014.
Αναφορικά με την θεραπεία, η κυρία Τσολάκη τόνισε ότι η πλέον πρόσφατη καινοτομία για τη Νόσο Alzheimer είναι το διαδερμικό αυτοκόλλητο ριβαστιγμίνης 13,3 mg, το οποίο έλαβε έγκριση κυκλοφορίας τον Ιανουάριο του 2013 και πρόσφατα έλαβε και τιμή. Εκκρεμεί πλέον μόνο η εισαγωγή του στη θετική λίστα προκειμένου να αποζημιώνεται από τα ταμεία, η οποία και αναμένεται να γίνει άμεσα. Το διαδερμικό αυτοκόλλητο ριβαστιγμίνης 13,3 mg αποτελεί μία υψηλότερη δόση της οποίας εφάμιλλη δεν υπάρχει στις από του στόματος χορηγούμενες μορφές και η οποία, χάρη στη δοσο-εξαρτώμενη αποτελεσματικότητα της ριβαστιγμίνης, παρέχει σημαντικά μεγαλύτερο θεραπευτικό όφελος σε σχέση με τις ως τώρα υπάρχουσες μορφές εξασφαλίζοντας μάλιστα παράλληλα πολύ καλή ανοχή και ασφάλεια. Συγκεκριμένα το διαδερμικό αυτοκόλλητο ριβαστιγμίνης 13,3 mg όπως έδειξε και η διπλή τυφλή μελέτη έγκρισής του, παρέχει διπλάσιο αποτέλεσμα σε σχέση με το διαδερμικό αυτοκόλλητο των 9,5 mg στην καθυστέρηση επιδείνωσης της νοητικής λειτουργίας και των καθημερινών δραστηριοτήτων. Ως εκ τούτου μπορεί να παρέχει μια μοναδική νέα θεραπευτική δυνατότητα για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της Νόσου Alzheimer, συμβάλλοντας σημαντικά στη διατήρηση των ασθενών πιο λειτουργικών και πιο αυτόνομων για περισσότερο χρόνο.
