Πρώιμη ήβη: Σε ποια ηλικία εμφανίζεται σε αγόρια και κορίτσια
Πρώιμηχαρακτηρίζεται η ήβη όταν εκδηλώνεται πριν από την ηλικία των 8 χρόνων στακορίτσια και των 9 χρόνων στα αγόρια.
Σοβαρά προβλήματαυγείας μπορεί να κρύβονται πίσω από την πρώιμη εφηβεία των παιδιών (αγοριών καικοριτσιών), γι αυτό οι γονείς θα πρέπει να απευθύνονται έγκαιρα σεεξειδικευμένο Παιδίατρο Ενδοκρινολόγο.
Αυτό τονίστηκε στοετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Παιδοενδοκρινολογίας, το οποίοπραγματοποιήθηκε στο Μιλάνο της Ιταλίας, καθώς σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες η πρώιμη εφηβεία οφείλεται σε σοβαρέςπαθήσεις που μπορεί να απειλήσουν την υγεία των παιδιών!
«Η έναρξη τηςεφηβείας καθορίζεται από πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ γενετικών,διατροφικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικο-οικονομικών παραγόντων» αναφέρει ηκ. Ευαγγελία Χαρμανδάρη, Αν. Καθηγήτρια Παιδιατρικής και ΕφηβικήςΕνδοκρινολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Υπεύθυνη του ΤμήματοςΕνδοκρινολογίας και Μεταβολισμού της Α’ Παιδιατρικής Κλινικής του ΝοσοκομείουΠαίδων «Η Αγία Σοφία».
«Πρόσφατεςερευνητικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε μέλη οικογενειών με ιστορικόκεντρικής πρώιμης ήβης ανέδειξαν μεταλλάξεις σε νέα γονίδια ως αιτία τηςπρώιμης ήβης. Η πιθανότητα αυτή είναι πιο μεγάλη όταν η ηλικία του παιδιούείναι μικρή και το οικογενειακό ιστορικό υποδηλώνει ότι και άλλα μέλη τηςοικογένειας είχαν παρουσιάσει πρώιμη ήβη», συμπληρώνει η κ. Χαρμανδάρη.
Η ΠΡΩΙΜΗ ΕΦΗΒΕΙΑ
Με βάση μελέτες πουπροσδιόρισαν το φυσιολογικό εύρος της ηλικίας έναρξης της εφηβείας, φυσιολογικήθεωρείται η εφηβεία όταν αρχίζει μεταξύ των 8 και 13 χρόνων στα κορίτσια καιμεταξύ 9 και 14 χρόνων στα αγόρια. Έτσι, πρώιμη χαρακτηρίζεται η ήβη ότανεκδηλώνεται πριν από την ηλικία των 8 χρόνων στα κορίτσια και των 9 χρόνων στααγόρια.
Σύμφωνα με διεθνείςδημογραφικές μελέτες , η συχνότητα της πρώιμης ήβης ανέρχεται σε 0.2% στακορίτσια και
Πρώιμηχαρακτηρίζεται η ήβη όταν εκδηλώνεται πριν από την ηλικία των 8 χρόνων στακορίτσια και των 9 χρόνων στα αγόρια.
Σοβαρά προβλήματαυγείας μπορεί να κρύβονται πίσω από την πρώιμη εφηβεία των παιδιών (αγοριών καικοριτσιών), γι αυτό οι γονείς θα πρέπει να απευθύνονται έγκαιρα σεεξειδικευμένο Παιδίατρο Ενδοκρινολόγο.
Αυτό τονίστηκε στοετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Παιδοενδοκρινολογίας, το οποίοπραγματοποιήθηκε στο Μιλάνο της Ιταλίας, καθώς σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες η πρώιμη εφηβεία οφείλεται σε σοβαρέςπαθήσεις που μπορεί να απειλήσουν την υγεία των παιδιών!
«Η έναρξη τηςεφηβείας καθορίζεται από πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ γενετικών,διατροφικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικο-οικονομικών παραγόντων» αναφέρει ηκ. Ευαγγελία Χαρμανδάρη, Αν. Καθηγήτρια Παιδιατρικής και ΕφηβικήςΕνδοκρινολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Υπεύθυνη του ΤμήματοςΕνδοκρινολογίας και Μεταβολισμού της Α’ Παιδιατρικής Κλινικής του ΝοσοκομείουΠαίδων «Η Αγία Σοφία».
«Πρόσφατεςερευνητικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε μέλη οικογενειών με ιστορικόκεντρικής πρώιμης ήβης ανέδειξαν μεταλλάξεις σε νέα γονίδια ως αιτία τηςπρώιμης ήβης. Η πιθανότητα αυτή είναι πιο μεγάλη όταν η ηλικία του παιδιούείναι μικρή και το οικογενειακό ιστορικό υποδηλώνει ότι και άλλα μέλη τηςοικογένειας είχαν παρουσιάσει πρώιμη ήβη», συμπληρώνει η κ. Χαρμανδάρη.
Η ΠΡΩΙΜΗ ΕΦΗΒΕΙΑ
Με βάση μελέτες πουπροσδιόρισαν το φυσιολογικό εύρος της ηλικίας έναρξης της εφηβείας, φυσιολογικήθεωρείται η εφηβεία όταν αρχίζει μεταξύ των 8 και 13 χρόνων στα κορίτσια καιμεταξύ 9 και 14 χρόνων στα αγόρια. Έτσι, πρώιμη χαρακτηρίζεται η ήβη ότανεκδηλώνεται πριν από την ηλικία των 8 χρόνων στα κορίτσια και των 9 χρόνων στααγόρια.
Σύμφωνα με διεθνείςδημογραφικές μελέτες , η συχνότητα της πρώιμης ήβης ανέρχεται σε 0.2% στακορίτσια και
ΔΥΟ ΜΟΡΦΕΣ ΠΡΩΙΜΗΣ ΗΒΗΣ
Υπάρχουν δυο μορφέςπρώιμης εφηβείας: η Κεντρική και η Περιφερική. Η κεντρική πρώιμη ήβη μπορεί ναείναι ιδιοπαθής ή να οφείλεται σε γενετικά αίτια, διαταραχές του κεντρικούνευρικού συστήματος (όγκοι, φλεγμονές, ακτινοβολία ή τραυματισμοί τουεγκεφάλου), ή χρόνια έκθεση σε αυξημένες συγκεντρώσεις οιστρογόνων ήανδρογόνων.
Η περιφερική πρώιμηήβη μπορεί να οφείλεται σε όγκους των ωοθηκών ή των όρχεων, παθήσεις τωνεπινεφριδίων, όπως η συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων και οιεπινεφριδιακοί όγκοι, εξωγενείςπαράγοντες, ή σοβαρού βαθμού υποθυρεοειδισμό.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΙΜΗΣΗΒΗΣ
Οι στόχοι τηςαντιμετώπισης της πρώιμης ήβης είναι:
• Διάγνωση και θεραπεία τηςυποκείμενης αιτίας
• Καθυστέρηση της εξέλιξης τηςεφηβείας μέχρι την φυσιολογική για την έναρξη της εφηβείας ηλικία του παιδιού
• Καταστολή της επιτάχυνσης τουρυθμού σωματικής αύξησης και σκελετικής ωρίμανσης και η βελτίωση του τελικούαναστήματος
• Πρόληψη των συναισθηματικώνδιαταραχών του παιδιού,
• Ανακούφιση του άγχους των γονέων
• Καθυστέρηση της έναρξης τηςσεξουαλικής δραστηριότητας
• Πρόληψη ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης
• Ελάττωση του κινδύνου σεξουαλικήςκακοποίησης.
Η θεραπεία με GnRHανάλογα (GnRHa, Gonadotropin-releasing hormone analogues, Ανάλογα της εκλυτικήςορμόνης των γοναδοτροπινών) αποτελεί την θεραπεία εκλογής για την αντιμετώπισητης εξελισσόμενης κεντρικής πρώιμης ήβης. Η θεραπεία αυτή συνίσταται σεχορήγηση ενέσεων κάθε 4 ή 12 εβδομάδες και μπορεί σπάνια να συνοδεύεται απότοπικές επιπλοκές, όπως πόνο, ερύθημα ή φλεγμονώδης αντίδραση στα σημεία τωνενέσεων.
Η θεραπεία με GnRHaσυμβάλλει σημαντικά στην βελτίωση του τελικού αναστήματος του ασθενούς.Παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν το ύψος που κερδίζουν οι ασθενείς με τηνθεραπεία (συγκριτικά με το ύψος που θα είχαν αν δεν χορηγούνταν η θεραπεία)περιλαμβάνουν την οστική ηλικία κατά την αρχική αξιολόγηση, το χρονικό διάστημαπου μεσολαβεί μεταξύ διάγνωσης και έναρξης της θεραπείας, την χρονολογικήηλικία κατά την έναρξη της θεραπείας και την διάρκεια της θεραπείας. Έτσι, τοτελικό ανάστημα του παιδιού είναι περισσότερο αυξημένο όσο πιο σύντομα αρχίζειη θεραπεία μετά την διάγνωση, όσο πιο μικρή είναι η χρονολογική και η οστικήηλικία κατά την έναρξη της θεραπείας, και όσο πιο μεγάλη είναι η διάρκεια τηςθεραπείας.
Η αντιμετώπιση τηςπεριφερικής πρώιμης ήβης συνίσταται στην αντιμετώπιση της αιτίας που την προκαλεί.
