Διαβήτης: Κίνδυνος αρρυθμίας λόγω υπογλυκαιμίας

Οι ασθενείς μεδιαβήτη τύπου 2 που χάνουν τη ζωή τους παρουσιάζουν πολύ χαμηλά επίπεδαγλυκόζης στο αίμα.

Οι επιστήμονεςδιαπίστωσαν ότι οι ασθενείς με διαβήτη οι οποίοι νοσηλεύτηκαν λόγω σοβαρήςκρίσης υπογλυκαιμίας παρουσίαζαν επιμήκυνση του διαστήματος QT. Το διάστημα QT σε ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα φανερώνειτη συνολική διάρκεια εκπόλωσης και επαναπόλωσης.

Σε αναδρομική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Τόκυο, το 50% των ασθενών μεδιαβήτη τύπου 1 και το 59.9% των ασθενών με διαβήτη τύπου 2 εμφάνισε επιμήκυνσητου διαστήματος QT κατά τηδιάρκεια της νοσηλείας του λόγω σοβαρής κρίσης υπογλυκαιμίας.

Αν και η ανακοπή καρδιάς ως αποτέλεσμα ριπιδοειδούς ταχυκαρδίας στηνπερίπτωση επίκτητου συνδρόμου επιμήκυνσης του διαστήματος QT είναι σπάνια, κάτι τέτοιο μπορεί νααποδειχθεί μοιραίο.

Έρευνες αποδεικνύουν ότι η υπογλυκαιμία συνδέεται άμεσα με τηνκαρδιοπάθεια. Προκειμένου να εξεταστούν εκτενέστερα τα προβλήματα και οιεπιπτώσεις που προκύπτουν από την υπογλυκαιμία, πραγματοποιήθηκε αναδρομικήμελέτη κοόρτης σε διαβητικούς που νοσηλεύτηκαν με σοβαρή κρίση υπογλυκαιμίας.Από τις 59.602 επισκέψεις ασθενών, υπήρχαν 414 περιστατικά υπογλυκαιμίας σε 356ασθενείς. Κατά την εισαγωγή τους, οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 και 2παρουσίασαν παρόμοια επίπεδα γλυκόζης στο αίμα –περίπου 30 mg/dL– αλλά στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 προϋπήρχε σε μεγαλύτερο βαθμόκαρδιοπάθεια και υπέρταση.

Επίσης, η ομάδα αυτή παρουσίαζε χαμηλότεροεκτιμώμενο ρυθμό σπειραματικής διήθησης (eGFR).

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η επίπτωση (δηλαδή η συχνότητα εμφάνισης τηςπάθησης σε μια ορισμένη χρονική περίοδο) σοβαρής υπέρτασης (πάνω από 180/120 mm Hg) κατά τη διάρκεια κρίσης υπογλυκαιμίας ήταν συνηθέστερη στους ασθενείς μεδιαβήτη τύπου 2 (38.8% έναντι 19.8%). Ωστόσο, η επίπτωση άλλων παθήσεων ήτανσυναφής στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2.

Για παράδειγμα, η επίπτωση της υποθερμίας ήταν 18% για τους ασθενείς μεδιαβήτη τύπου 1 και 22.6% για τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Αν και οιδείκτες υποθερμίας δεν έχουν μελετηθεί σε βάθος σε αυτόν τον πληθυσμό ασθενών,είναι γνωστό ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να έχει θανάσιμες επιπτώσεις και αρρυθμίες,όπως κοιλιακή ταχυκαρδία και κολπική μαρμαρυγή.

Η επίπτωση για την υποκαλιαιμία ήταν επίσης παρόμοιαμεταξύ των δύο ομάδων, σε ποσοστό 42.4% για τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 1και 36.3% για τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η υποκαλιαιμίαείναι μία ακόμη πάθηση που αυξάνει τον κίνδυνο αρρυθμίας.

Νέα διάγνωση καρδιοπάθειας κατά τη διάρκεια κρίσης υπογλυκαιμίας έγινε μόνοσε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, σε ποσοστό 1,5%. Επίσης, μόνο ασθενείς μεδιαβήτη τύπου 2 έχασαν τη ζωή τους ενώ βρίσκονταν στο νοσοκομείο, σε ποσοστό1,8%.

Από τους έξι θανάτους ασθενών με διαβήτη τύπου 2, πέντε ήταν αποτέλεσμασηψαιμίας και ένας ήταν αποτέλεσμα πολυοργανικής ανεπάρκειαςλόγω ηπατοκυτταρικού καρκινώματος.

Οι ασθενείς που έχασαν τη ζωή τους παρουσίασανσημαντικά χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα κατά την κρίση υπογλυκαιμίας σε σύγκριση με αυτούς που επέζησαν.

Θα πρέπει να σημειωθεί πως η μελέτη έγινε σε ένασυγκεκριμένο κέντρο υγείας σε μια ορισμένη γεωγραφική περιοχή και επομένως ταπορίσματα δεν μπορούν να γενικευθούν.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οιασθενείς με διαβήτη που έχουν σοβαρές κρίσεις υπογλυκαιμίας αντιμετωπίζουνσοβαρά προβλήματα, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν καρδιαγγειακές παθήσεις,αρρυθμίες, ακόμη και θάνατο.

Πηγή: http://www.everydayhealth.com