Οι ψυχοπαθείς της διπλανής πόρτας, πρωταγωνιστές της οθόνης

Καμία σχέση με την ψυχοπαθολογία και την προσωπικότητα τωνσχιζοφρενών, δεν έχουν ορισμένοι διάσημοι ψυχοπαθείς της μεγάλης οθόνης.

Αυτό υποστηρίζει ο δικανικός ψυχίατρος Samuel Leistedt σεσυνέντευξή του στο ScienceNews, με αφορμή έρευνα – ανάλυση που έκανε σε 400ταινίες με ψυχοπαθείς.

Για την ακρίβεια, είπε, ενδέχεται εμείς οι ίδιοι να έχουμε εντελώςλανθασμένη ιδέα για τους ψυχοπαθείς γενικότερα, οπότε μπορεί να… γνωρίζουμε απόκοντά μερικούς.

Σύμφωνα με τον Leistedt, ένας ψυχοπαθής είναι κάποιος πουδεν έχει ενσυναίσθηση. Δεν έχει την ικανότητα να αναγνωρίζει συναισθήματα καιδεν είναι σε θέση να βιώσει συμπάθεια ή συμπόνοια για τρίτους. «Είναι εντελώςψυχροί και δε γνωρίζουν τι πάει να πει συναίσθημα».

Ο Samuel Leistedt δημιούργησε ένα «βιογραφικό», βασισμένο σεδιάσημες ψυχοπαθητικές προσωπικότητες από τον κινηματογράφο. Είδε 400 ταινίεςμε ψυχοπαθείς και έκανε διάγνωση για κάθε έναν από αυτούς. Αφού απέκλεισε τουςυπερφυσικούς χαρακτήρες, απέμεινε με 105 χαρακτήρες ανδρών και 21 γυναικών, καιανέλυσε τις προσωπικότητές τους μαζί με μια ομάδα 10 ιατροδικαστών.

Τα αποτέλεσμα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο Journal ofForensic Sciences.

Από την ανάλυση προέκυψε ότι σχεδόν όλοι ήταν είτε κοινωνικάαπροσάρμοστοι, με καταναγκαστικά χαρακτηριστικά (συνήθως σεξουαλικά κίνητρα)και τάση να σκοτώνουν, ή εξαιρετικά βίαιοι, κατά συρροή δολοφόνοι μειδιοσυγκρασιακή συμπεριφορά.

Ο Norman Bates στην ταινία «Psycho» του Χίτσκοκ αποτελείχαρακτηριστικό παράδειγμα, όπως επίσης ο Leatherface στο «The Texas Chain SawMassacre».

Επίσης, πολλοί «ψυχοπαθείς της μεγάλης οθόνης» είναι στηνπραγματικότητα ψυχωτικοί.

Ο Norman Bates, εμφανίζει σοβαρές παραισθήσεις καιψευδαισθήσεις όταν κάνει όσα κάνει, αλλάη «αποσύνδεση» από την πραγματικότητα δεν είναι χαρακτηριστικό που απαντάταιστους ψυχοπαθείς.

Ο Χάνιμπαλ Λέκτερ στη «Σιωπή των Αμνών» (Silence of theLambs), δεν προκάλεσε καμία εντύπωση στον Leistedt και τους συναδέλφους του. ΟΛέκτερ εμφανίζει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποία δεν υπάρχουν στουςψυχοπαθείς της πραγματικής ζωής, σημειώνεται στο δημοσίευμα.

Οι ερευνητές αναφέρουν χαρακτηριστικά τα εξής: υψηλήνοημοσύνη με ιδιαίτερη προτίμηση σε πνευματικές ενασχολήσεις όπως η μουσική καιοι καλές τέχνες, ματαιοδοξία, καριέρα, ήρεμη και πάντα υπό έλεγχο συμπεριφοράκαι μη ρεαλιστική επιδεξιότητα στο να… σκοτώνει ανθρώπους, ειδικά με λεπίδεςκαι άλλα οικιακά αντικείμενα.

Για τους ειδικούς ο συνδυασμός αυτών των χαρακτηριστικώνείναι δύσκολο να «επιτευχθεί» στην πραγματική ζωή, με ενσυναίσθηση, ή χωρίς.

Αυτός ο αρχέτυπος χαρακτήρας του «ψυχοπαθή» έχει γίνει πολύκοινός στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο τις τελευταίες δεκαετίες.