Η κρυφή σχέση τοξοπλάσματος και σχιζοφρένειας
Το ρόλο που μπορεί να παίξει το παράσιτο που προκαλεί τοξοπλάσμωση στη σχιζοφρένεια, κατέγραψε νέα επιστημονική έρευνα.
Το τοξόπλασμα gondii, όπως λέγεται, μεταδίδεται στους ανθρώπους κυρίως από τα κατοικίδια ζώα και την κατανάλωση μισοψημένων ή ωμών ζωικών προϊόντων, και λιγότερο συχνά από τις εγκύους στα μωρά τους, σύμφωνα με τα ομοσπονδιακά Κέντρα Ελέγχου & Προλήψεως των Ασθενειών (CDC), των ΗΠΑ.
Η μόλυνση από τοξόπλασμα είναι πολύ συχνή, οι περισσότεροι φορείς ωστόσο (το 80%), δεν γνωρίζουν ότι είναι μολυσμένοι, καθώς όσοι έχουν υγιές ανοσοποιητικό σύστημα καταφέρνουν να το περιορίσουν και δεν αρρωσταίνουν.
Αντιθέτως, όσοι έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως οι ηλικιωμένοι, οι έγκυες και οι πάσχοντες από νοσήματα του ανοσοποιητικού (όπως HIV/AIDS) μπορεί να εκδηλώσουν τοξοπλάσμωση.
Η τοξοπλάσμωση χαρακτηρίζεται από συμπτώματα σαν αυτά των ιώσεων (π.χ. πυρετός, διόγκωση λεμφαδένων και πόνοι στους μυς) αλλά στις σοβαρές περιπτώσεις προκαλεί βλάβες στα μάτια, τον εγκέφαλο και άλλα όργανα.
Μελέτες έχουν συσχετίσει το τοξόπλασμα με την εμφάνιση προβλημάτων ψυχικής υγείας, στα οποία συμπεριλαμβάνεται η σχιζοφρένεια, ενώ υπάρχουν και μελέτες που υποδηλώνουν ότι ορισμένα αντιψυχωσικά φάρμακα μπορεί να εμποδίζουν την αναπαραγωγή του παρασίτου.
Στη νέα μελέτη, ο δρ Γκάρι Σμιθ, καθηγητής Πληθυσμιακής Βιολογίας & Επιδημιολογίας στην Κτηνιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, θέλησε να διερευνήσει καλύτερα την δυνητική συσχέτιση ανάμεσα στο τοξόπλασμα και την σχιζοφρένεια.
Έτσι, χρησιμοποίησε το επονομαζόμενο κλάσμα αποδιδόμενου κινδύνου στον πληθυσμό (PAF), για να υπολογίσει αν και τι ποσοστό των κρουσμάτων σχιζοφρένειας μπορεί να αποδοθεί στο τοξόπλασμα.
Το κλάσμα αποδιδόμενου κινδύνου στον πληθυσμό χρησιμοποιείται στην Επιδημιολογία για να αξιολογηθεί η σημασία ενός παράγοντα κινδύνου για νόσηση. Για την προκειμένη περίπτωση αυτό σημαίνει ότι «διερευνήσαμε πόσα κρούσματα σχιζοφρένειας θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αν σταματούσαμε την λοίμωξη από τοξόπλασμα», εξήγησε ο δρ Σμιθ.
Όπως, λοιπόν, διαπίστωσε, το 21,4% των κρουσμάτων σχιζοφρένειας στις ΗΠΑ θα μπορούσαν να αποφευχθούν, ποσοστό που σε άλλες χώρες πιθανώς θα είναι μεγαλύτερο, δεδομένου ότι υπάρχουν χώρες με περισσότερους φορείς του τοξοπλάσματος (στις ΗΠΑ έχει αναφερθεί ότι φορείς είναι μόλις το 22% του πληθυσμού, ηλικίας άνω των 12 ετών).
«Το εύρημά μας υποδηλώνει ότι η λοίμωξη με το τοξόπλασμα gondii είναι σημαντική στην περίπτωση της σχιζοφρένειας και αξίζει τον κόπο να διερευνηθεί περαιτέρω η πιθανή συσχέτιση, όσο εξωφρενική κι αν φαίνεται», σχολίασε ο δρ Σμιθ.
Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Preventive Veterinary Medicine».
Διαβάστε επίσης:
