Δυσαρεστημένοι & φοβισμένοι οι Έλληνες από το κοινωνικό κράτος, την κυβέρνηση & τις μεταρρυθμίσεις

Της Νατάσσας Ν. Σπαγαδώρου

Η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας που γιορτάζεται σήμερα έχει ως κεντρικό της σύνθημα και μήνυμα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), την κατάθλιψη. Και τουλάχιστον για την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να είχε επιλεχθεί πιο επίκαιρο και πιο στοχευμένο μήνυμα.

Γιατί οι Έλληνες είναι και καταθλιπτικοί πλέον εκτός από την βαθιά φτωχοποίηση που βιώνουν. Πολίτες φτωχοί, ανασφάλιστοι, καταθλιπτικοί, με αυτοκτονικές τάσεις, μαθητές που πηγαίνουν στο σχολείο με στομάχι που γουργουρίζει, άνθρωποι που ξέχασαν (συνειδητά) τις προληπτικές τους εξετάσεις, νοικοκυριά που δεν έχουν τα αναγκαία αγαθά για να γεμίσουν το ψυγείο τους και να πληρώσουν το ηλεκτρικό τους ρεύμα, συνταξιούχοι που δεν μπορούν να αγοράσουν τα φάρμακά τους, χρονίως πάσχοντες που κόβουν τις θεραπείες στην μέση, γεροντάκια που δεν μπορούν να πληρώσουν μία επίσκεψη στον γιατρό τους. Μία κοινωνία με προσφυγική κρίση, με βαθιά ανεργία και με αίσθημα τεράστιας ανασφάλειας για την καθημερινότητα και το μέλλον της.

Αυτό είναι το σκηνικό της Ελλάδας του 2017 και μιας κοινωνίας κουρασμένης, ταλαιπωρημένης από τα αλλεπάλληλα Μνημόνια και τα μέτρα από τις μεταρρυθμίσεις που ανακοινώνονται με πηχυαίους τίτλους αλλά πίσω από τις λέξεις κρύβονται και νέες περικοπές και νέα δυσβάστακτα μέτρα. Μία κοινωνία που παλεύει να κρατήσει την αξιοπρέπειά της και να ελπίζει σε ένα καλύτερο αύριο...

Πίσω στην Μελέτη του πανεπιστημίου Πελοποννήσου, είναι χαρακτηριστικό, ότι όσοι έχουν χρησιμοποιήσει τις δημόσιες υπηρεσίες του ΕΣΥ, αλλά και όσοι δεν τις έχουν χρησιμοποιήσει, έχουν αρνητική εικόνα. Την ίδια επίσης αρνητική εκτίμηση και σκέψη, έχουν οι Έλληνες όταν γίνεται λόγος και όταν ερωτώνται για τις ... περίφημες μεταρρυθμίσεις. Γενικότερα η λέξη μεταρρυθμίσεις, στο μυαλό των Ελλήνων πολιτών, έχει αρνητική χροιά.

Σύμφωνα με την έρευνα που παρουσίασε ο κ. Σουλιώτης, το 74% των ερωτηθέντων έχει κάνει χρήση υπηρεσιών υγείας τον τελευταίο χρόνο.

Το ποσοστό αυτό αυξάνεται με την ηλικία και μάλιστα, στην ηλικιακή ομάδα άνω των 65 ετών υπερβαίνει το 90%. Υψηλότερη συχνότητα παρουσιάζει η επίσκεψη σε ιατρό (91,6%), και ακολουθούν η διενέργεια εργαστηριακών εξετάσεων (86,6%), η λήψη φαρμάκων (66,8%) και η νοσηλεία (15,8%).

Στην ίδια έρευνα παρουσιάζεται ότι εμπόδια στην πρόσβαση σε ιατρό αντιμετωπίζει το 24% των ερωτηθέντων, μολονότι η Ελλάδα καταγράφει τον υψηλότερο δείκτη ιατρών ανά κάτοικο, επομένως, θα λέγαμε ότι δεν έχουμε πρόβλημα πόρων, σχολίασε ο κ. Σουλιώτης. Αυτό οφείλεται πρωτίστως στην καθυστέρηση στο κλείσιμο του ραντεβού και στην αδυναμία πληρωμής της επίσκεψης σε μη συμβεβλημένο ιατρό. «Τα ευρήματα αυτά, σημείωσε ο κ. Σουλιώτης, υπογραμμίζουν την ανάγκη μιας άμεσης παρέμβασης στο υποσύστημα της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας».

Μεγάλο μέρος της έρευνας αφορούσε στο ζήτημα των μεταρρυθμίσεων στην υγεία. Σύμφωνα με τον κ. Σουλιώτη, «τα βασικά ευρήματα τεκμηριώνουν την ανάγκη μιας δομικής παρέμβασης στο σύστημα υγείας, καθώς το 1/3 των ερωτηθέντων δηλώνουν καθόλου ικανοποιημένοι από το σύστημα υγείας ενώ το 85% θεωρούν επιτακτική ανάγκη τη μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας».

Ωστόσο, το 38,1% των ερωτηθέντων θεωρούν ότι η μη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων στον τομέα της υγείας οφείλεται στην έλλειψη πολιτικής βούλησης, ενώ πρόσθετοι αποτρεπτικοί παράγοντες θεωρούνται η έλλειψη πόρων (19,3%) και οι αντιδράσεις των ομάδων συμφερόντων (18,6%). Σημειώνεται ότι το 48% πιστεύει ότι στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων βασική προτεραιότητα αποτελεί η θέσπιση του οικογενειακού γιατρού για όλους τους πολίτες.

Αξιοσημείωτο, τέλος, είναι το εύρημα ότι το 56,9% των ερωτηθέντων έχουν λόγω της κρίσης περιορίσει δραστικά τις δαπάνες για είδη πρώτης ανάγκης ενώ το 66,6% δηλώνουν ότι τα τελευταια χρόνια έχει αυξηθεί δραματικά η οικονομική τους επιβάρυνση για υπηρεσίες υγείας.

Κλείνοντας την ομιλία του, ο Καθηγητής κ. Σουλιώτης υπογράμμισε την αναγκαιότητα αναθεώρησης της διαδικασίας λήψης αποφάσεων πολιτικής υγείας, με τρόπο που να προβλέπει την ενεργό συμμετοχή των ασθενών σε όλες τις σχετικές διεργασίες, καθώς οι τελευταίοι μπορεί να συμβάλουν καθοριστικά στην άρση των όποιων πολιτικών ενδοιασμών προκύπτουν λόγω των αντιδράσεων ομάδων πίεσης και συμφερόντων.

Διαβάστε ακόμη:

Η φαρμακοβιομηχανία ζητά βιώσιμο σύστημα υγείας & πραγματικές μεταρρυθμίσεις

Ψηφιακές υπηρεσίες, ερευνητικές & φαρμακευτικές επενδύσεις η απάντηση στην φτωχοποίηση