Το άγχος, γενεσιουργός αιτία του χρόνιου πόνου

Περισσότεροι από τρία εκατομμύρια Έλληνες ταλαιπωρούνται απόκάποια μορφή Χρόνιου Πόνου. Και ενώ, υπό φυσιολογικές συνθήκες, κάθε ΧρόνιοςΠόνος θα αντιμετωπίζονταν ως απλό ιατρικό πρόβλημα, έχει παρατηρηθεί από τηνκλινική εμπειρία ότι κάτω από συνθήκες έντονου άγχους και εργασιακήςανασφάλειας, μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρή χρόνια νόσο, με σοβαρές επιπτώσειςστην ποιότητα ζωής του πάσχοντος αλλά και των οικείων του.

Αυτό τόνισε ο Δρ Αχιλλέας Ε. Γεωργιάδης, Ρευματολόγος,Διδάκτωρ Παν. Αθηνών και Παρισίων και Αντιπρόεδρος Επιστημονικής Εταιρείας γιατην Μυοσκελετική Υγεία (ΕΠΕΜΥ) σε Συνέντευξη Τύπου της Επιστημονικής Εταιρείας για την Μυοσκελετική Υγεία (ΕΠΕΜΥ) με θέμα τον « ΧΡΟΝΙΟ ΠΟΝΟ».

Οποιοσδήποτε πόνος στο σώμα του ανθρώπου ξεκινά από τηνπεριφέρεια, (δέρμα, εσωτερικά όργανα) και καταλήγει στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος,αφού ενημερωθεί και αξιολογήσει τον πόνο, αντιδρά είτε θετικά, μειώνοντας τηνέντασή του, είτε αρνητικά, απλώνοντας το ερέθισμα σε άλλες περιοχές του,μετατρέποντας έτσι μια απλή αίσθηση σε συναίσθημα που περιέχει δυσάρεστεςπαραμέτρους, π.χ. άγχος, οργή κ.α.

Ο πόνος τελικά είναι μια σωματική προστατευτική αίσθηση, ηοποία, όμως, όταν χρονίσει, οδηγεί στην απραξία, στην κοινωνική απομόνωση καιτελικά στην φαρμακευτική εξάρτηση.

Σαφής σχέση του Χρόνιου Πόνου με το άγχος και τις διαταραχέςτης διάθεσης

Στατιστικές δείχνουν ότι άτομα που έπασχαν από χρόνιο πόνο,είχαν τρεις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαταραχές της διάθεσης καιαδυναμία ελέγχου του άγχους. Επιπλέον:

• Άτομα που έπασχαν από κατάθλιψη είχαν τρεις φορέςμεγαλύτερο κίνδυνο να εξελίξουν έναν οξύ πόνο σε χρόνιο. Κάτι που φαίνεται νασυμβαίνει όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια, με δεδομένο ότι η οικονομικήανασφάλεια και η ανεργία συνδέονται άμεσα με την κατάθλιψη.

• Ηπιο συχνή μορφή χρόνιου πόνου είναι αυτή που χαρακτηρίζει τη χρόνια οσφυαλγία,μια νόσο από την οποία πάσχει το 1/3 του πληθυσμού των αναπτυγμένων χωρών1. Οιστατιστικές λένε ότι μόνο το 40% από αυτές έχουν κάποιο συγκεκριμένο αίτιο, ενώτο 30% από αυτές οφείλονται σε ψυχολογικά αίτια. Ο ασθενής αυτός παρουσιάζεικλινικά, πλην της έντονης οσφυαλγίας: αϋπνίες, ανορεξία, αίσθημα χρόνιας κόπωσης, ευερεθιστότητα, χρόνιο άγχος και πολλά άλλα καταθλιπτικά συμπτώματα, με τελικόαποτέλεσμα την προοδευτική επιδείνωση της ποιότητας της ζωής του.