Ο πόνος σε νήπια και ενήλικες: μία ενδιαφέρουσα έκδοση

Τι κοινό μπορεί να έχει ένα νήπιοκαι ένας ενήλικας; Τον πόνο, απαντούν με σιγουριάπλέον οι επιστήμονες!

Τι γίνεται όμως όταν ο πόνοςεκτίθεται σε δημόσια σφαίρα; όταν η οδύνη εμπορευματοποιείται και όταν χρησιμοποιείταιως εργαλείο ακόμη και σε τρυφερές ηλικίες;

Για το ζήτημα του πόνου καιμάλιστα του κοινωνικού πόνου ιδιαίτερα στην δημόσια σφαίρα- θέμα ενδιαφέρον και εξειδικευμένο- κυκλοφορεί ήδη ένας συλλογικός τόμος ο οποίος φωτίζει άγνωστεςπτυχές μέχρι σήμερα.

Ο τίτλος του βιβλίου είναι «Ηδιαχείριση του πόνου στη δημόσια σφαίρα– Από τη νηπιακή ηλικία έως τηνενηλικίωση» το οποίο επιμελήθηκε η Λέκτορας Γλωσσολογίας και Ελληνικής Γλώσσαςτου Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κυρία Νικολέττα Τσιτσανούδη-Μαλλίδη και κυκλοφορεί απότις εκδόσεις Προπομπός.

Πρόκειται για μία συλλογικήέκδοση με υπογραφές Ελλήνων και ξένων πανεπιστημιακών, που πραγματεύεται το φαινόμενο τηςαντιμετώπισης του κοινωνικού πόνου στη δημόσια ζωή.

Όπως αναφέρει η επιμελήτρια τουτόμου κυρία Τσιτσανούδη Μαλλίδη, «το φιλεύσπλαχνο και επιδέξιο management της ανθρώπινηςοδύνης στη δημόσια σφαίρα εξοστράκισε το ανεπικοινώνητο του πόνου καιευδοκίμησε χάρη στη στάση απατηλής οικειότητας από την πλευρά των ασκούντων τηνεπιτροπεία του άλγους έναντι όσων το υποφέρουν. Η νηπιακή και παιδική ηλικίαδεν εξαιρέθηκε. Στα “reality”τα παιδιά χρησιμοποιήθηκαν ως εργαλεία και μετατράπηκαν σε κοινά ανταλλάξιμααγαθά».

Στο βιβλίο γράφουν οι: Χρυσούλα Λασκαράτου («Η λειτουργία της γλώσσαςστη βιωματική εμπειρία του πόνου σε διαλόγους θεραπευτών– ασθενών»), ΒασίληςΑναγνωστόπουλος («Η αφήγηση στο χώρο της ιατρικής»), Ζήσης Δ. Παπαδημητρίου («Πολιτικό σύστημα, τηλεόραση και διαχείρισητου ανθρώπινου πόνου»), Αννα Παναγιωταρέα («Η τηλεοπτική εμπορευματοποίηση τουπόνου»), Ευαγγελία Κούρτη («Λόγος καιαντίλογος σχετικά με την προβολή στα ΜΜΕ υποθέσεων με παιδιά θύματα βίας: Hπερίπτωση του μπλογκ FINDALEX»),Ηλίας Κουρκούτας («Αναπηρία και ΜΜΕ: Κριτικά σχόλια και προτάσεις»), ΠερικλήςΠολίτης («Ο σωματικός πόνος σε διαφημίσεις φαρμακευτικών προϊόντων. Μια κατά Bakhtin ανάγνωση»),Οδυσσέας Δ Μουζάς («Η διαχείριση του πόνου από τα ΜΜΕ»), Ευστράτιος Παπάνης («ΤαΜΜΕ ως επικοινωνιακή απαξία»), Φανή Κουντούρη («Το καθημερινό βίωμα του πολίτηστα ΜΜΕ. Η ανάδυση μιας νέας κοινωνικής ατζέντας;»), Marina Geat (“Άproposde la manipulation du verbe«aimer» dans le langage des medias et de la politique italiens”) και ΝικολέτταΤσιτσανούδη – Μαλλίδη (««Γλώσσα καιδιεκπεραίωση των αιτημάτων ‘του κόσμου’ στο δημόσιο λόγο»).

Να σημειωθεί ότι η επιμελήτρια του τόμου βραβεύτηκε από τηΔιεθνή Ένωση Λογοτεχνών – Καλλιτεχνών.