Παυσίπονα: Ποιο να επιλέξετε για τον πόνο και γιατί

Ανάλογα με τον πόνο που αντιμετωπίζετε πρέπει να επιλέγετε το κατάλληλο παυσίπονο. Σκοπός κάθε φαρμακευτικής αγωγής είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής σας. Όλα τα παυσίπονα έχουν πιθανές παρενέργειες, επομένως θα πρέπει να αναλογιστείτε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.

Η παρακεταμόλη βοηθά να εξαλείψετε τον πονοκέφαλο και κάθε πόνο που δε σχετίζεται με το νευρικό σύστημα. Δύο δισκία παρακεταμόλης έως 4 φορές την ημέρα είναι μια ασφαλής δοσολογία για τους ενήλικες.
Η ιβουπροφαίνη κατατάσσεται στα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και η χρήση της συνιστάται σε περίπτωση φλεγμονής, για παράδειγμα σε περιστατικά αρθρίτιδας ή τραυματισμού. Η λήψη τέτοιου είδους φαρμάκων για εκτεταμένο χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει βλάβες στο στομάχι, τα νεφρά ή την καρδιά.
Η ασπιρίνη έχει όμοιες παρενέργειες όπως τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, ωστόσο δεν είναι εξίσου αποτελεσματική ως παυσίπονο και επομένως δε χορηγείται στην περίπτωση ισχυρού πόνου. Η χρήση της ενέχει κινδύνους για παιδιά κάτω των 12 ετών.
Η κωδεΐνη είναι αποτελεσματική όταν συνδυάζεται με την παρακεταμόλη και δε χορηγείται χωρίς συνταγογράφηση σε μεγάλες δοσολογίες.
Η αμιτριπτυλίνη χορηγείται στην περίπτωση κατάθλιψης και η γκαμπαπεντίνη ενδείκνυται για ασθενείς με επιληψία, ωστόσο τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται ευρύτερα ως παυσίπονα λόγω ευαισθησίας ή βλάβης των νεύρων, όπως στην περίπτωση έρπητα ζωστήρα, διαβήτη, νευρόπονου και ισχιαλγίας. Τα δύο αυτά φάρμακα χορηγούνται αποκλειστικά με συνταγή γιατρού και μπορεί να προκαλέσουν υπνηλία ή ζαλάδα.
Η μορφίνη και άλλα όμοια με αυτή φάρμακα, όπως η οξυκωδόνη, η φαιντανύλη και η βουπρενορφίνη, ανήκουν στα πλέον ισχυρά αναλγητικά. Ορισμένα από αυτά διατίθενται και σε μορφή επιθέματος, όλα όμως λειτουργούν με παρόμοιο τρόπο και η χρήση τους ενδείκνυται μόνο στην περίπτωση ισχυρού πόνου. Χορηγούνται αποκλειστικά με συνταγή, ενώ η δοσολογία και η αντίδραση του ασθενούς σε αυτά πρέπει πάντοτε να επιβλέπονται από τον αρμόδιο ιατρό.