Ερώτηση ΣΥΡΙΖΑ (!) προς ΕΟΠΥΥ για το γραφειοκρατικό καθεστώς της εξωσωματικής στην Ελλάδα

Το γεγονός της σοβαρής υπογεννητικότητας που διέπει την Ελλάδα, αλλά και το ότι ο ΕΟΠΥΥ αυστηροποίησε υπερβολικά τις ήδη πολύπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες των επιτροπών του, δημιουργεί σύμφωνα με το Σωματείο Υποστήριξης Γονιμότητας Κυβέλη, ένα δύσκολο περιβάλλον για τα υπογόνιμα ζευγάρια. Την ίδια ώρα, οι κύκλοι εξωσωματικής στην Ελλάδα εκτιμώνται σε μόλις 800 ανά 1 εκατ. πληθυσμού, όταν ο ευρωπαικός μέσος όρος, είναι 1.500 ανά 1 εκατ. πληθυσμού. Επίσης, η φαρμακευτική δαπάνη της εξωσωματικής, αποτελεί περίπου, ποσοστό μόλις 0,2% της ετήσιας φαρμακευτικής δαπάνης του ΕΟΠΥΥ.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το Σωματείο, στις 21 Μαρτίου 2017, η βουλευτής νομού Καρδίτσας του κυβερνώντος κόμματος, κα Παναγιώτα Βράντζα, κατέθεσε σχετική επερώτηση προς τον πρόεδρο της Βουλής αναφορικά με τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σήμερα τα υπογόνιμα ζευγάρια. Η συγκεκριμένη επερώτηση, συνυπογράφεται από 25 ακόμη βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο, τη σοβαρότητα, αλλά και τη σημαντικότητα της κατάστασης που επικρατεί στο χώρο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Βάσει των τελευταίων στατιστικών στοιχείων, η υπογεννητικότητα στην Ελλάδα της κρίσης, φαίνεται να επιδεινώνεται δραματικά. Από το 2011 μέχρι και το 2015 ο πληθυσμός της χώρας, λόγω της μείωσης των γεννήσεων και της αύξησης των θανάτων έχει μειωθεί κατά περίπου 90.000 άτομα, με άμεσο αποτέλεσμα ο πληθυσμός μας να γηράσκει διαρκώς χωρίς να ανανεώνεται.

Άμεση λύση στο δεδομένο θέμα, αποτελούν τα ζευγάρια τα οποία επιθυμούν να τεκνοποιήσουν με τεχνητές μεθόδους, αψηφώντας τη προβληματική κοινωνικο-οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας. Παρ’ όλα αυτά και σε αντίθεση με την κοινή λογική, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες πρόσβασης στις απαιτούμενες θεραπείες μιας και η χρηματική αποζημίωση από τον αρμόδιο φορέα (ΕΟΠΥΥ), περνά μέσα από ένα κυκεώνα προβληματικών και χρονοβόρων διαδικασιών εγκρίσεων.

Συγκεκριμένα:

- Τα διαθέσιμα ραντεβού των Επιτροπών μπορεί να ξεπεράσουν σε αναμονή τους 6 μήνες καθιστώντας την πρόσβαση στη θεραπεία πρακτικά αδύνατη
- Πρόσφατος περιορισμός των ραντεβού σε 25 ανά συνεδρίαση, έχοντας ως συνέπεια την περαιτέρω αύξηση της αναμονής για έγκριση
- Συνεχείς αλλαγές στα απαιτούμενα δικαιολογητικά και στις διαδικασίες έγκρισης που μεγαλώνουν την ήδη υπάρχουσα καθυστέρηση, δυσχεραίνοντας περαιτέρω την πρόσβαση των ασθενών στις απαραίτητες θεραπείες (π.χ. τη μη αναγνώριση σπερμοδιαγραμμάτων που διενεργούνται από κλινικούς εμβρυολόγους)

Τα ανωτέρω, αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου στο φλέγον θέμα της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Είναι γνωστό πλέον σε όλους, ότι ο χρόνος ΔΕΝ είναι σύμμαχος στην επιτυχημένη έκβαση της προσπάθειας για τεχνητή τεκνοποίηση.

Οι εκπρόσωποι του Σωματείου Υποστήριξης Γονιμότητας, αναφέρουν πως θα συνεχίσουν να βρίσκονται δίπλα σε όλα τα υπογόνιμα ζευγάρια με συνέχεια και συνέπεια, για την πραγματοποίηση του δικού τους ονείρου, προσθέτοντας:
«Αναμένουμε λοιπόν με αγωνία, την υπεύθυνη απάντηση του Υπουργού Υγείας και των υπευθύνων, στην επερώτηση της κας Π. Βράντζα και των υπολοίπων 25 βουλευτών, σχετικά με την αναθεώρηση και βελτίωση των υφιστάμενων διαδικασιών από τις αρμόδιες Επιτροπές Εξωσωματικής Γονιμοποίησης του ΕΟΠΥΥ.

Αναλυτικά, το κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:

Ε Ρ Ω Τ Η Σ Η
Προς
τον κ. Υπουργό Υγείας

Θέμα: «Απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών μέσω ΕΟΠΥΥ
ως προς την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή»

Δυστυχώς, ιδίως κατά τα τελευταία έτη της επιβολής των μνημονιακών βαρών στην Χώρα μας, το φλέγον ζήτημα της υπογεννητικότητας φαίνεται να επιδεινώνεται δραματκά και, μάλιστα, με αλματώδεις ρυθμούς. Ενδεικτικά, από το 2011 μέχρι και το 2015 ο πληθυσμός της χώρας, λόγω της μείωσης των γεννήσεων και της αύξησης των θανάτων έχει μειωθεί κατά περίπου 90.000 άτομα. Είναι προφανές ότι η κατάσταση αυτή δεν είναι βιώσιμη. Η υπογεννητικότητα σε συνδυασμό με την υπογονιμότητα αποτελεί συνταγή καταστροφής, δεδομένου ότι ο πληθυσμός μας γηράσκει διαρκώς χωρίς να ανανεώνεται.

Προς αντιμετώπιση του συγκεκριμένου σοβαρού προβλήματος, δεν είναι τυχαίο ότι αρκετά Κράτη παγκοσμίως έχουν συμπεριλάβει στις αντίστοιχες δράσεις τους και την απρόσκοπη πρόσβαση στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή (χαρακτηριστικά, στο Ισραήλ επιδοτείται πλήρως το κόστος της εξωσωματικής μέχρι την απόκτηση δύο παιδιών).
Σημειωτέον ότι στην Χώρα μας, σύμφωνα με εκπονηθείσα προσφάτως σχετική μελέτη κόστους-οφέλους από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, υπολογίσθηκε ότι το καθαρό όφελος για την εθνική οικονομία θα ήταν 60.435 Ευρώ ανά γέννηση από εξωσωματική γονιμοποίηση. Εφόσον, δε, το κράτος επιδοτούσε την εφαρμογή των μεθόδων ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (σπερματέγχυση και εξωσωματική γονιμοποίηση) σε όλες τις περιπτώσεις υπογονιμότητας και θεωρώντας ότι η κάθε προσπάθεια έχει μέσο ποσοστό επιτυχίας περίπου 25%, θα επιτυγχανόταν αύξηση των γεννήσεων κατά 4.500 και μακροπρόθεσμα έσοδα της τάξεως των 270 εκατ. Ευρώ ετησίως.

Αντιθέτως, οι κύκλοι εξωσωματικής στην Ελλάδα εκτιμώνται σε μόλις 800 ανά 1 εκατ. πληθυσμού, όταν την ίδια στιγμή, ο ευρωπαικός μέσος όρος είναι 1.500 ανά 1 εκατ. πληθυσμού. Εξάλλου, η φαρμακευτική δαπάνη της εξωσωματικής, αποτελεί περίπου, ποσοστό μόλις 0,2% της ετήσιας φαρμακευτικής δαπάνης του ΕΟΠΥΥ.

Πέραν των ανωτέρω, στο πλαίσιο πρόσφατων αποφάσεων του Προέδρου του ως άνω Εθνικού Οργανισμού αναφορικά με τις διαδικασίες που αφορούν στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, ο ΕΟΠΥΥ: (α) αυστηροποίησε υπερβολικά τις ήδη πολύπλοκες και αρκούντως γραφειοκρατικές διαδικασίες ενώπιον των επιτροπών του ΕΟΠΠΥ, (β) προσέθεσε το στοιχείο της απόλυτης διακριτικής ευχέρειας των επιτροπών ως προς την αναζήτηση τυχόν επιπλέον -πέραν των ήδη εξαντλητικώς προβλεπομένων- δικαιολογητικών από τους ενδιαφερομένους, ενώ (γ) έπαυσε να αναγνωρίζει τα σπερμοδιαγράμματα που διενεργούνται από εξειδικευμένους επιστήμονες, κλινικούς εμβρυολόγους⁄υπεύθυνους εργαστηρίων σπερματολογίας και εμβρυολογίας.

Με αφορμή τις πρόσφατες αυτές αποφάσεις του ΕΟΠΠΥ, αλλά και τον έντονο προβληματισμό που έχει εκφραστεί συγκροτημένα τόσο από την Ελληνική Εταιρεία Ιατρών Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, όσο και από την Πανελλήνια Ένωση Κλινικών Εμβρυολόγων, τιθένται πλέον σοβαρά ζητήματα αναφορικά: (α) με τη δυσλειτουργία των Επιτροπών ως προς τη χορήγηση φαρμάκων μέσω ΕΟΠΥΥ, ιδίως σε ανύπαντρες γυναίκες, (β) με την μη αναγνώριση των σπερμοδιαγραμμάτων που διενεργούνται από εξειδικευμένους επιστήμονες, κλινικούς εμβρυολόγους⁄υπεύθυνους εργαστηρίων σπερματολογίας και εμβρυολογίας και (γ) με τις μεγάλες καθυστερήσεις ως προς τον έλεγχο από τις επιτροπές εξωσωματικής, που έχουν ως αποτέλεσμα (σε συνδυασμό με το “πλαφόν” των 25 ραντεβού ανά συνεδρίαση) την αναμονή των υπογόνιμων ζευγαριών πέραν του εξαμήνου, καθιστώντας, έτσι, την πρόσβαση στη θεραπεία πρακτικώς αδύνατη.

Επειδή η ανάσχεση της υπογεννητικότητας, συνδέεται τόσο με την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της Χώρας, όσο και με την ανάταξη της πάσχουσας εθνικής οικονομίας μας.
Επειδή, στο πλαίσιο αυτό, ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) θα πρέπει να είναι ουσιαστικός αρωγός των υπόγονιμων ζευγαριών ή/και ανύπαντρων μητέρων.
Επειδή, προς τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να απλοποιηθούν οι σχετικές διαδικασίες, να ελαχιστοποιηθεί η συναφής γραφειοκρατία, και να δοθεί πλήρης πρόσβαση στην αναγκαία σχετική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Εν όψει των ανωτέρω, ερωτάται ο κ.Υπουργός:

1. Υπάρχει, από πλευράς Υπουργείου, η πρόθεση για την εν γένει αναθεώρηση των σχετικών διαδικασιών μέσω ΕΟΠΥΥ αναφορικά με την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, με σκοπό τον εξορθολογισμό και την απλοποίησή τους;

2. Ειδικότερα, προτίθεται, και με ποιόν τρόπο, να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες και ουσιαστικές παρεμβάσεις, σχετικά: (α) με τη δυσλειτουργία των Επιτροπών του ΕΟΠΠΥ ως προς τη χορήγηση φαρμάκων, ιδίως σε ανύπαντρες γυναίκες, (β) με την μη αναγνώριση των σπερμοδιαγραμμάτων που διενεργούνται από εξειδικευμένους επιστήμονες, κλινικούς εμβρυολόγους⁄υπεύθυνους εργαστηρίων σπερματολογίας και εμβρυολογίας και (γ) με τις μεγάλες καθυστερήσεις ως προς τον έλεγχο από τις επιτροπές εξωσωματικής, που έχουν ως αποτέλεσμα την πολύμηνη αναμονή των υπογόνιμων ζευγαριών πέραν του εξαμήνου, καθιστώντας, έτσι, την πρόσβαση στη θεραπεία πρακτικώς αδύνατη;

Διαβάστε ακόμη:

Eurostat: Υπογεννητικότητα και μητρότητα σε μεγάλη ηλικία για τις Ελληνίδες