Γλυκαντικά: Πώς μπορούν να οδηγήσουν σε αύξηση του βάρους
Η σουκραλόζη, το γνωστό υποκατάστατο ζάχαρης, δεν προσθέτει άμεσα θερμίδες στη διατροφή σας, μπορεί όμως να οδηγήσει σε αύξηση του βάρους, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Η γλυκαντική ουσία μπορεί να αυξήσει την όρεξη και το αίσθημα πείνας ενός ατόμου, οδηγώντας το σε υπερκατανάλωση τροφής, σύμφωνα με τα ευρήματα νέας μελέτης.
Η σουκραλόζη φαίνεται ότι μπερδεύει τον εγκέφαλο δίνοντας γλυκιά γεύση χωρίς επιπλέον θερμίδες, δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Δρ. Kathleen Page, διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας Διαβήτη και Παχυσαρκίας του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας.
«Εάν το σώμα σας περιμένει θερμίδες λόγω της γλυκύτητας, αλλά δεν τις παίρνει, μπορεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος επιθυμεί αυτές τις ουσίες με την πάροδο του χρόνου», πρόσθεσε.
Περίπου το 40% των Αμερικανών καταναλώνουν υποκατάστατα ζάχαρης για να μειώσουν την πρόσληψη ζάχαρης, ανέφεραν οι ερευνητές.
«Είναι αυτές οι ουσίες πραγματικά χρήσιμες για τη ρύθμιση του σωματικού βάρους; Τι συμβαίνει στο σώμα και στον εγκέφαλο όταν τις καταναλώνουμε και πώς διαφέρουν οι επιδράσεις από άτομο σε άτομο;», αναρωτιέται η Page.
Για να το διερευνήσουν περαιτέρω, οι ερευνητές εξέτασαν πώς αντέδρασε ο οργανισμός 75 ατόμων μετά την κατανάλωση νερού, ενός ποτού με σουκραλόζη ή ενός ποτού με κανονική ζάχαρη.
Οι ερευνητές συνέλεξαν μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου, δείγματα αίματος και αξιολογήσεις της πείνας των συμμετεχόντων τόσο πριν όσο και μετά από την κατανάλωση κάθε μιας από τις τρεις επιλογές. Οι συμμετέχοντες ήπιαν το κάθε ένα από τα τρία σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.
Τα αποτελέσματα της δοκιμής έδειξαν ότι σε σύγκριση με το νερό και με το ποτό με ζάχαρη, η σουκραλόζη αύξησε τη δραστηριότητα στον υποθάλαμο, μια περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει την όρεξη και το σωματικό βάρος.
Η σουκραλόζη προκάλεσε επίσης αυξημένη συνδεσιμότητα μεταξύ του υποθαλάμου και διαφόρων περιοχών του εγκεφάλου που εμπλέκονται με τα κίνητρα και την αισθητηριακή επεξεργασία. Αυτό υποδηλώνει ότι η σουκραλόζη θα μπορούσε να επηρεάσει τη λαχτάρα ή τη διατροφική συμπεριφορά, δήλωσε η Page.
Επιπλέον, η σουκραλόζη αύξησε το αίσθημα πείνας των ανθρώπων σε σύγκριση με το ποτό με ζάχαρη, αλλά όχι σε σύγκριση με το νερό, σημείωσαν οι ερευνητές.
Όλες αυτές οι επιδράσεις ήταν ισχυρότερες σε άτομα με παχυσαρκία, σημείωσαν οι ερευνητές.
Οι εξετάσεις αίματος έδειξαν ότι η κατανάλωση ζάχαρης οδήγησε σε αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και των ορμονών που ρυθμίζουν αυτά τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένης της ινσουλίνης και του γλυκαγονοειδούς πεπτιδίου 1 (GLP-1), της ορμόνης που μιμούνται τα φάρμακα για την απώλεια βάρους.
Η κατανάλωση σουκραλόζης δεν είχε καμία επίδραση σε αυτές τις ορμόνες.
«Το σώμα χρησιμοποιεί αυτές τις ορμόνες για να πει στον εγκέφαλο ότι έχετε καταναλώσει θερμίδες, προκειμένου να μειωθεί η πείνα. Η σουκραλόζη δεν είχε αυτό το αποτέλεσμα - και οι διαφορές στις ορμονικές αντιδράσεις στη σουκραλόζη σε σύγκριση με τη ζάχαρη, ήταν ακόμη πιο έντονες στους συμμετέχοντες με παχυσαρκία», πρόσθεσαν οι ερευνητές.
Τα παιδιά και οι έφηβοι μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι, δεδομένων των ποσοτήτων ζάχαρης και υποκατάστατων ζάχαρης που τρώνε σε σύγκριση με άλλες ηλικιακές ομάδες, δήλωσε η Page.
«Μήπως αυτές οι ουσίες οδηγούν σε αλλαγές στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο των παιδιών που κινδυνεύουν από παχυσαρκία; Ο εγκέφαλος είναι ευάλωτος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οπότε θα μπορούσε να είναι μια σημαντική ευκαιρία για παρέμβαση», καταλήγει.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature Metabolism.
