Πού κάνει μετάσταση ο καρκίνος των ωοθηκών;
Το γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα έχει δύο ωοθήκες, μία σε κάθε πλευρά της μήτρας, στο μέγεθος περίπου ενός αμυγδάλου.
Μέσα στις ωοθήκες παράγονται τα ωοκύτταρα (ωάρια) και οι γυναικείες ορμόνες (οιστρογόνα και προγεστερόνη).
Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι καρκίνος που αναπτύσσεται στους ιστούς της ωοθήκης.
Οι καρκίνοι των ωοθηκών σχηματίζονται είτε από κύτταρα της επιφάνειας της ωοθήκης (ωοθηκικό επιθήλιο), μία μορφή που καλείται επιθηλιακός καρκίνος της ωοθήκης (αναφέρεται και ως ωοθηκικό καρκίνωμα) ή από άλλους ιστούς μέσα στην ωοθήκη (μη επιθηλιακός καρκίνος της ωοθήκης).
Και οι δύο όροι αναφέρονται σε μία ποικίλη ομάδα διαφορετικών υποτύπων καρκίνου της ωοθήκης.
Ο πιο συχνός υπότυπος καρκίνου των ωοθηκών είναι ο επιθηλιακός, που αντιστοιχεί περίπου στο 90% των πρωτοπαθών ωοθηκικών καρκίνων.
Στην ομάδα των σπάνιων μη επιθηλιακών καρκίνων, δύο υπότυποι εμφανίζονται πιο συχνά: οι κακοήθεις όγκοι εκ γεννητικών κυττάρων και οι στρωματικοί όγκοι.
Όταν ο καρκίνος των ωοθηκών εμφανίζεται για πρώτη φορά, μπορεί να μην προκαλεί κανένα αξιοπρόσεκτο σύμπτωμα.
Τα συμπτώματά του συνήθως αποδίδονται σε άλλες, πιο κοινές παθήσεις.
Τα σημάδια και τα συμπτώματα του καρκίνου των ωοθηκών μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Φούσκωμα ή πρήξιμο στην κοιλιά
- Γρήγορος κορεσμός από το φαγητό
- Απώλεια βάρους
- Δυσφορία στην περιοχή της πυέλου
- Κόπωση
- Πόνος στην πλάτη
- Αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου, όπως δυσκοιλιότητα
- Συχνοουρία
Αιτίες
Δεν είναι σαφές τι προκαλεί τον καρκίνο των ωοθηκών, αν και οι γιατροί έχουν εντοπίσει παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.
Γνωρίζουν ότι ο καρκίνος των ωοθηκών αρχίζει όταν τα κύτταρα στις ωοθήκες ή κοντά σε αυτές αρχίσουν να μεταλλάσσονται. Το DNA ενός κυττάρου περιέχει τις οδηγίες που λένε στο κύτταρο τι να κάνει. Οι μεταλλάξεις υπαγορεύουν στα κύτταρα να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν ανεξέλεγκτα, δημιουργώντας ένα καρκινικό όγκο. Τα καρκινικά κύτταρα συνεχίζουν να ζουν, ενώ τα υγιή κύτταρα θα πέθαιναν. Μπορούν να εισβάλουν σε κοντινούς ιστούς και να αποσπαστούν από έναν αρχικό όγκο για να εξαπλωθούν (μετάσταση) σε άλλα μέρη του σώματος.
Μελέτη επιχείρησε να αξιολογήσει τη συσχέτιση μεταξύ των απομακρυσμένων μεταστάσεων και της συνολικής επιβίωσης στον μεταστατικό καρκίνο των ωοθηκών και να προσδιορίσει προγνωστικούς παράγοντες για τις ειδικές απομακρυσμένες μεταστάσεις.
Τα δεδομένα ελήφθησαν από τη βάση δεδομένων SEER (The Surveillance, Epidemiology, and End Results) του Αμερικανικού Ινστιτούτου Καρκίνου μεταξύ 2010 και 2014.
Χρησιμοποιήθηκαν μονομεταβλητά και πολυμεταβλητά μοντέλα αναλογικού κινδύνου για τον εντοπισμό μεταβλητών που σχετίζονται με τη συνολική επιβίωση. Οι ερευνητές συνέκριναν τους χρόνους επιβίωσης μεταξύ διαφορετικών ομάδων.
Η ανάλυση 1.481 ασθενών έδειξε ότι η συχνότερη απομακρυσμένη μεταστατική περιοχή ήταν το ήπαρ και ακολουθούσαν:
- οι λεμφαδένες
- οι πνεύμονες
- τα οστά
- ο εγκέφαλος
Η θέση των απομακρυσμένων μεταστάσεων ήταν ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας για τη συνολική επιβίωση.
Χρησιμοποιώντας τις ηπατικές μεταστάσεις ως σημείο αναφοράς, η συνολική επιβίωση ήταν χαμηλότερη για τις πνευμονικές μεταστάσεις και υψηλότερη για τις απομακρυσμένες λεμφαδενικές μεταστάσεις.
Χρησιμοποιώντας τους απομακρυσμένους λεμφαδένες ως αναφορά, οι απομακρυσμένες μεταστάσεις στο ήπαρ, στον πνεύμονα, στον εγκέφαλο και στα οστά συσχετίστηκαν με χειρότερη συνολική επιβίωση.
Ο αριθμός των μεταστατικών περιοχών δεν επηρέασε τη συνολική επιβίωση.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η χειρουργική επέμβαση και η χημειοθεραπεία επηρέασαν τη συνολική επιβίωση μόνο για τους ασθενείς με απομακρυσμένες λεμφαδενικές μεταστάσεις.
Η ηλικία, ο ιστολογικός υπότυπος, η χειρουργική επέμβαση και η χημειοθεραπεία επηρέασαν τη συνολική επιβίωση μόνο για τους ασθενείς με ηπατικές μεταστάσεις, ενώ ο ιστολογικός υπότυπος και η χημειοθεραπεία επηρέασαν τη συνολική επιβίωση μόνο για τους ασθενείς με πνευμονικές μεταστάσεις.
Η θέση των απομακρυσμένων μεταστάσεων επηρέασε τη συνολική επιβίωση στον μεταστατικό καρκίνο των ωοθηκών. Οι ασθενείς με συγκεκριμένες απομακρυσμένες μεταστατικές θέσεις θα πρέπει να λαμβάνουν ειδική θεραπεία και αντιμετώπιση.
Οι προσδιορισμένοι προγνωστικοί παράγοντες μπορούν να βοηθήσουν τον κλινικό ιατρό να αξιολογήσει την πρόγνωση για τις ασθενείς με καρκίνο των ωοθηκών με απομακρυσμένες μεταστάσεις.
