Λεμφαγγειίτιδα: Τι προκαλεί, πώς αντιμετωπίζεται, πότε αυξάνει τον κίνδυνο σήψης

Μπορεί να προκληθεί από βακτηριακή μόλυνση του δέρματος. Το άτομο μπορεί να παρατηρήσει κόκκινες ή σκούρες ραβδώσεις που εκτείνονται από το σημείο του τραυματισμού, σε συνδυασμό με πρήξιμο, πόνο και ζέστη.

Το λεμφικό σύστημα διαθέτει λεμφαγγεία, παρόμοια με τα αιμοφόρα αγγεία, που μεταφέρουν λεμφικό υγρό σε όλο το σώμα.

Όταν υπάρχει λοίμωξη, το λεμφικό υγρό μεταφέρει λεμφοκύτταρα -έναν τύπο λευκών αιμοσφαιρίων- στο σημείο της λοίμωξης για να βοηθήσει στην καταπολέμηση της λοίμωξης. Εάν τα λεμφαγγεία μολυνθούν, προκαλείται λεμφαγγειίτιδα.

Ένα άτομο με λεμφαγγειίτιδα μπορεί να παρατηρήσει ραβδώσεις στο δέρμα του. Εάν η λοίμωξη εντοπίζεται στο χέρι, για παράδειγμα, οι ραβδώσεις μπορεί να εξαπλωθούν στο χέρι.

Η θεραπεία για τη λεμφαγγειίτιδα εξαρτάται από την αιτία. Συνήθως προκαλείται από βακτηριακή λοίμωξη και η θεραπεία γίνεται με αντιβιοτικά.

Συμπτώματα λεμφαγγειίτιδας

Τα άτομα με λεμφαγγειίτιδα μπορεί να παρατηρήσουν ραβδώσεις που εκτείνονται από το σημείο της μόλυνσης σε περιοχές με πολλούς λεμφαδένες, όπως είναι οι μασχάλες ή η βουβωνική χώρα.

Οι ραβδώσεις μπορεί:

• να εμφανίζονται κόκκινες ή πιο σκούρες από το περιβάλλον δέρμα
• να έχουν ακανόνιστο σχήμα
• το άτομο να αισθάνεται ζέστη
• να είναι ευαίσθητες ή επώδυνες
• να εξαπλώνονται από το σημείο της λοίμωξης προς τους λεμφαδένες, για παράδειγμα από τους βραχίονες προς τη μασχάλη

Άλλα συμπτώματα της λεμφαγγειίτιδας περιλαμβάνουν:

• διογκωμένους και ευαίσθητους λεμφαδένες
• γρήγορο καρδιακό ρυθμό
• πυρετό και ρίγη
• πονοκέφαλο
• αδιαθεσία ή αίσθημα κακουχίας
• πόνο στο χέρι ή το πόδι
• πρήξιμο

Οι εξετάσεις αίματος μπορεί να δείξουν υψηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων, κατάσταση γνωστή ως λευκοκυττάρωση.

Συμπτώματα της σήψης

Αν μείνει χωρίς θεραπεία, η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, οδηγώντας σε σήψη.

Η σήψη είναι μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει υψηλό πυρετό, συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη, ακόμη και οργανική ανεπάρκεια.

Τα άτομα με τα ακόλουθα συμπτώματα θα πρέπει να αναζητήσουν επείγουσα ιατρική βοήθεια, καθώς μπορεί να υποδηλώνουν σήψη:

• γρήγορο καρδιακό ρυθμό ή αδύναμο σφυγμό
• σύγχυση
• έντονο πόνο
• αναπνευστικά προβλήματα
• πυρετό ή ρίγη
• υγρό δέρμα ή εφίδρωση

Ένα άτομο που αισθάνεται πολύ άρρωστο μετά από τραυματισμό ή έχει υψηλό πυρετό και συμπτώματα λεμφαγγειίτιδας, θα πρέπει να αναζητήσει επείγουσα ιατρική βοήθεια.

Τι προκαλεί λεμφαγγειίτιδα;

Η λεμφαγγειίτιδα είναι δευτεροπαθής λοίμωξη, δηλαδή προκαλείται εξαιτίας μιας άλλης λοίμωξης. Εάν μια λοίμωξη εξαπλωθεί από το αρχικό σημείο στα λεμφαγγεία, τα αγγεία φλεγμαίνουν και μολύνονται.

Οι βακτηριακές λοιμώξεις είναι η πιο κοινή αιτία λεμφαγγειίτιδας, αλλά μπορεί να προκληθεί και από ιογενείς και μυκητιασικές λοιμώξεις.

Οποιοσδήποτε τραυματισμός που επιτρέπει σε έναν ιό, βακτήριο ή μύκητα να εισέλθει στο σώμα μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη που οδηγεί σε λεμφαγγειίτιδα.

Οι πιθανές αιτίες περιλαμβάνουν:

• τραύματα διάτρησης, όπως από το πάτημα αιχμηρού αντικειμένου
• σοβαρές δερματικές λοιμώξεις
• τσιμπήματα εντόμων
• πληγή που χρειάζεται ράμματα
• μολυσμένες χειρουργικές πληγές
• σποροτρίχωση, μια μυκητιασική δερματική λοίμωξη, που προσβάλλει συχνά τους κηπουρούς

Τα άτομα με ιστορικό λεμφοιδήματος, το οποίο προκαλεί πρήξιμο στους ιστούς του σώματος, μπορεί να έχουν υψηλότερο κίνδυνο λεμφαγγειίτιδας.

Πώς διαγιγνώσκουν οι γιατροί τη λεμφαγγειίτιδα;

Ένας γιατρός μπορεί να υποπτευθεί λεμφαγγειίτιδα από τα συμπτώματα του πάσχοντος.

Εάν ένα άτομο έχει πρησμένους λεμφαδένες, κόκκινες ραβδώσεις που εκτείνονται από έναν τραυματισμό ή άλλα σημάδια λοίμωξης, ο γιατρός μπορεί να ξεκινήσει θεραπεία με αντιβιοτικά, ακόμη και πριν βγουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων.

Αυτό θα επιτρέψει την έναρξη της θεραπείας το συντομότερο δυνατό.

Οι εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένων των αιματολογικών εξετάσεων, μπορεί να βοηθήσουν στον εντοπισμό της αιτίας της λοίμωξης, ώστε ο γιατρός να μπορέσει να στοχεύσει αποτελεσματικά τη λοίμωξη.

Όταν βγουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων, μπορεί να συστήσει αλλαγή θεραπείας ή ή να προσθέσει επιπλέον φαρμακευτική αγωγή στο θεραπευτικό πρόγραμμα του ατόμου.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί βιοψία σε τυχόν διογκωμένους λεμφαδένες για να αποκλειστούν άλλες παθήσεις.

Θεραπεία

Οι περισσότερες περιπτώσεις λεμφαγγειίτιδας χρειάζονται αντιβιοτικά που είναι αποτελεσματικά κατά του σταφυλόκοκκου και του στρεπτόκοκκου. Για μυκητιασική ή ιογενή λοίμωξη, οι γιατροί συνταγογραφούν αντιμυκητιασικά ή αντιιικά φάρμακα.

Εάν η λοίμωξη επιμένει, ο γιατρός μπορεί να συστήσει άλλη αγωγή. Σπάνια, ένα άτομο μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του μολυσμένου ιστού.

Η λεμφαγγειίτιδα μπορεί να είναι πολύ επώδυνη, γι' αυτό συστήνεται εφαρμογή ζεστών επιθεμάτων στον τραυματισμό και στις περιοχές με κόκκινες ραβδώσεις, αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά.

Η θεραπεία αποσκοπεί στο να σταματήσει η εξάπλωση της λοίμωξης. Για να αξιολογήσει αν η θεραπεία λειτουργεί, ο γιατρός μπορεί να μαρκάρει με μελάνι τις ραβδώσεις ή να τραβήξει φωτογραφίες για να δει αν συστέλλονται ή αν συνεχίζουν να εξαπλώνονται μετά τη θεραπεία.

Εάν εμφανιστούν περισσότερες ραβδώσεις, μια πληγή φαίνεται να χειροτερεύει ή ένα άτομο εμφανίσει πρόσθετα συμπτώματα, μπορεί να είναι σημάδι ότι το θεραπευτικό πλάνο χρειάζεται προσαρμογή.

Ο χρόνος που απαιτείται για την ανάρρωση από τη λεμφαγγειίτιδα εξαρτάται από τη σοβαρότητα της λοίμωξης και την κατάσταση της υγείας του ατόμου.

Παράγοντες που μπορεί να επιμηκύνουν το χρόνο ανάρρωσης είναι το αδύναμο ανοσοποιητικό, η μεγαλύτερη ηλικία, οι επιπλοκές (σήψη).

Ένα άτομο που έχει υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση κατεστραμμένου ιστού, μπορεί να χρειαστεί φυσιοθεραπεία μετά. Πολλοί άνθρωποι πάντως, επιστρέφουν στην καθημερινότητά τους μετά την επούλωση μιας λοίμωξης από λεμφαγγειίτιδα.

Κάποιοι αναπτύσσουν υποτροπιάζουσα λεμφαγγειίτιδα, ένα τύπο χρόνιας λεμφαγγειίτιδας που υποχωρεί με τη θεραπεία και επανεμφανίζεται αργότερα. Μπορεί να συμβεί εάν ένα άτομο δεν λάβει την κατάλληλη θεραπεία για την αρχική λοίμωξη.

Για παράδειγμα, εάν η λεμφαγγειίτιδα αναπτύσσεται λόγω μυκητίασης στο πόδι, μπορεί να επανέλθει εάν το άτομο δεν ανταποκριθεί στη θεραπεία.

Τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο υποτροπιάζουσας λεμφαγγειίτιδας, επειδή είναι πιο δύσκολο για τον οργανισμό τους να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις.

Είναι η λεμφαγγειίτιδα μεταδοτική;

Η ίδια η λεμφαγγειίτιδα δεν είναι μεταδοτική. Μπορεί όμως να εμφανιστεί λόγω βακτηριακών, ιογενών και μυκητιασικών λοιμώξεων ή παρασίτων, τα οποία ένα άτομο μπορεί να μεταδώσει σε άλλους.

Είναι η λεμφαγγειίτιδα επείγουσα κατάσταση;

Η λεμφαγγειίτιδα μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα και να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, οπότε ένα άτομο πρέπει να αναζητήσει ιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατό. Κάποια άτομα μπορεί να χρειαστεί να περάσουν κάποιο χρονικό διάστημα στο νοσοκομείο.

Πηγή: Medical News Today