ΥΓΕΙΑ

Υπερδραστήρια κύστη: Τι είναι τα αντιχολινεργικά και πόσο αυξάνουν τον κίνδυνο άνοιας

Σινάνη Αικατερίνη

Η υπερδραστήρια κύστη είναι μια διαταραχή της ουροδόχου κύστης με κύριο σύμπτωμα τη συχνή ανάγκη για ούρηση, σε βαθμό που επηρεάζει αρνητικά τη ζωή του ατόμου.

Υπερδραστήρια κύστη: Τι είναι τα αντιχολινεργικά και πόσο αυξάνουν τον κίνδυνο άνοιας

Η συχνή ανάγκη για ούρηση μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της ημέρας ή και της νύχτας.

Σύμφωνα με νέα έρευνα, τα φάρμακα για την υπερδραστήρια κύστη, μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο άνοιας.

Τα εν λόγω χάπια, που ονομάζονται αντιχολινεργικά, λειτουργούν μειώνοντας τη δραστηριότητα συγκεκριμένων μυών για να σταματήσουν τη συστολή της ουροδόχου κύστης.

Αυτό βοηθά να σταματήσουν οι σπασμοί που μπορεί να προκαλέσουν ακράτεια και την ανάγκη συχνής ούρησης.

Η νέα μελέτη σε σχεδόν ένα εκατομμύριο Βρετανούς, δείχνει ότι κάποιοι τύποι αυτών των φαρμάκων, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο άνοιας κατά περίπου 33%.

Βρετανοί ειδικοί ανέλυσαν τα αρχεία υγείας 170.000 ασθενών στην Αγγλία ηλικίας άνω των 55 ετών με άνοια και τους συνέκριναν με 800.000 ασθενείς χωρίς τη διαταραχή που στερεί τη μνήμη.

Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι η λήψη ενός αντιχολινεργικού συνδέθηκε με αυξημένο κατά 18% κίνδυνο διάγνωσης άνοιας.

Ο κίνδυνος ήταν ελαφρώς υψηλότερος στους άνδρες, 22%, σε σύγκριση με τις γυναίκες, που ήταν 16%.

Συγκεκριμένοι τύποι αυτών των φαρμάκων συνδέθηκαν με πολύ υψηλότερο κίνδυνο.

Όσοι λάμβαναν υδροχλωρική οξυβουτυνίνη, είχαν 31% υψηλότερο κίνδυνο άνοιας και όσοι έπαιρναν τρυγική τολτεροδίνη είχαν 27% αυξημένο κίνδυνο.

Οι ειδικοί δήλωσαν ότι τα ευρήματά τους υπογραμμίζουν την ανάγκη οι γιατροί να εξετάσουν εναλλακτικές θεραπείες για την υπερδραστήρια κύστη σε ηλικιωμένους ασθενείς.

Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι ορισμένοι τύποι αντιχολινεργικών δεν συνδέονται με αυξημένη πιθανότητα άνοιας.

Αυτά ήταν η δαριφενασίνη, η φεσοτεροδίνη, η φλαβοξάτη, η παπαβερίνη και το τρόσπιο.

Οι κλινικοί γιατροί πρέπει να «λαμβάνουν υπόψη τους πιθανούς μακροπρόθεσμους κινδύνους και συνέπειες των διαθέσιμων θεραπευτικών επιλογών για την υπερδραστήρια κύστη στους ηλικιωμένους».

Οι γιατροί θα πρέπει «να εξετάσουν το ενδεχόμενο συνταγογράφησης εναλλακτικών θεραπειών που μπορεί να συνδέονται με χαμηλότερο κίνδυνο άνοιας», πρόσθεσαν.

Η μελέτη βασίστηκε σε ανάλυση δεδομένων υγείας από 170.742 Βρετανούς άνω των 55 ετών με άνοια, οι οποίοι είχαν λάβει ένα αντιχολινεργικό φάρμακο για 3-16 χρόνια πριν από τη διάγνωση της άνοιας.

Δεν είναι η πρώτη μελέτη που συνδέει ορισμένα αντιχολινεργικά με αυξημένο κίνδυνο άνοιας, αν και ο ακριβής τρόπος με τον οποίο τα φάρμακα επηρεάζουν τον εγκέφαλο δεν είναι πλήρως κατανοητός.

Προηγούμενες μελέτες έχουν επισημάνει ότι η οξυβουτυνίνη, μπορεί να αποτελέσει ιδιαίτερο κίνδυνο, καθώς έχει μικρότερο μέγεθος μορίου από άλλους τύπους. Αυτό, λένε οι ειδικοί, της επιτρέπει να διεισδύει βαθύτερα στον εγκέφαλο και να έχει ισχυρότερη επίδραση στους ευαίσθητους ιστούς του.

Η άνοια είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια σειρά προοδευτικών διαταραχών που επηρεάζουν τη μνήμη, τη σκέψη και τη συμπεριφορά.
Υπάρχουν πολλοί τύποι άνοιας, με συχνότερη εκείνη που συνδέεται με τη νόσο Αλτσχάιμερ.

Η άνοια αποτελεί πλέον πολύ σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας λόγω της γήρανσης του πληθυσμού.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση British Medical Journal.