Ο ρόλος της σεμαγλουτίδης σε ασθενείς με ιστορικό παγκρεατίτιδας
Το Ozempic και το Wegovy μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου παγκρεατίτιδας σε ασθενείς με παχυσαρκία και διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Μέχρι τώρα, οι γιατροί ήταν επιφυλακτικοί όσον αφορά τη συνταγογράφηση της σεμαγλουτίδης σε ασθενείς με ιστορικό παγκρεατίτιδας, επειδή φοβούνταν ότι το φάρμακο θα μπορούσε να επιδεινώσει την κατάσταση, δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Δρ. Mahmoud Nassar, υπότροφος ενδοκρινολογίας, διαβήτη και μεταβολισμού στο Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο στη Νέα Υόρκη.
Μάλιστα, οι πληροφορίες του φαρμάκου προειδοποιούν ακόμη για αυτή την πιθανή παρενέργεια, σημείωσε ο Nassar.
«Η έρευνά μας αναδεικνύει την ασφάλεια και τη δυνατότητα των αγωνιστών των υποδοχέων GLP-1 (όπως η σεμαγλουτίδη) να μειώνουν τον κίνδυνο υποτροπής της οξείας παγκρεατίτιδας σε άτομα με παχυσαρκία και διαβήτη τύπου 2, απορρίπτοντας προηγούμενες ανησυχίες και προσφέροντας νέες ελπίδες για αποτελεσματική διαχείριση της νόσου», δήλωσε ο Nassar.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα για περισσότερους από 638.000 ασθενείς με ιστορικό παγκρεατίτιδας. Οι ασθενείς βρίσκονταν σε 15 χώρες, αλλά προέρχονταν κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν πόσοι ασθενείς ανέπτυξαν ξανά παγκρεατίτιδα εντός 15 ετών από την έναρξη χορήγησης σεμαγλουτίδης ή άλλων φαρμάκων για τον διαβήτη και την παχυσαρκία.
Τα άλλα φάρμακα περιλάμβαναν αναστολείς SGLT2, οι οποίοι μειώνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα εμποδίζοντας την απορρόφηση της γλυκόζης στα νεφρά, και αναστολείς DPP4, οι οποίοι βοηθούν το πάγκρεας να απελευθερώσει ινσουλίνη.
Περίπου το 15% των ασθενών που έπαιρναν σεμαγλουτίδη εμφάνισαν υποτροπή της παγκρεατίτιδας, σε σύγκριση με το 24% αυτών που λάμβαναν αναστολείς SGLT2, το 23% ατών που λάμβαναν DPP4 και σχεδόν το 52% των ασθενών που δεν έπαιρναν καθόλου φάρμακα.
«Αυτή η μελέτη παρέχει κρίσιμες πληροφορίες που θα μπορούσαν να αλλάξουν το θεραπευτικό χάρτη για τους ασθενείς με παχυσαρκία και διαβήτη τύπου 2, ιδίως εκείνους με ιστορικό οξείας παγκρεατίτιδας», δήλωσε ο Nassar.
«Η δυνατότητα ευρύτερης χρήσης των αγωνιστών των υποδοχέων GLP-1 προσφέρει ελπίδες για την καλύτερη διαχείριση αυτών των καταστάσεων, τη βελτίωση των αποτελεσμάτων των ασθενών και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Υπογραμμίζει δε τη σημασία της εξατομικευμένης ιατρικής, όπου οι θεραπευτικές αποφάσεις προσαρμόζονται στο συγκεκριμένο προφίλ υγείας και τις ανάγκες του ατόμου» καταλήγει.
Η μελέτη παρουσιάστηκε το Σάββατο στο ετήσιο συνέδριο της Ενδοκρινικής Εταιρείας στη Βοστώνη.
