Παχυσαρκία: Η ώρα άσκησης που συνδέεται με μεγαλύτερη απώλεια βάρους

Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ και το Πανεπιστήμιο του Γουόλονγκονγκ στη Νέα Νότια Ουαλία, εξέτασαν 29.836 ενήλικες με παχυσαρκία και μέση ηλικία τα 62,2 έτη. Εξέτασαν επίσης πάσχοντες με διαβήτη τύπου 2.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από φορητές συσκευές για την παρακολούθηση της σωματικής δραστηριότητας των συμμετεχόντων το πρωί, το απόγευμα και το βράδυ.

Διαπίστωσαν ότι η αερόβια μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα μείωσε τη θνησιμότητα και τις καρδιακές παθήσεις.

Ο συγχρονισμός της σωματικής δραστηριότητας μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο μέλλον της διαχείρισης της παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου 2, σημειώνουν οι ερευνητές.

Ο λέκτορας Φυσιολογίας της Άσκησης και πρώτος συγγραφέας της μελέτης Angelo Sabag, τόνισε ότι η άσκηση σε συγκεκριμένες ώρες μπορεί να βοηθήσει στον μετριασμό των κινδύνων για την υγεία που συνεπάγεται η παχυσαρκία.

«Η άσκηση δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση τη μόνη λύση στην κρίση της παχυσαρκίας, αλλά αυτή η έρευνα δείχνει ότι όσοι μπορούν να προγραμματίσουν τη δραστηριότητά τους σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, μπορούν να αντισταθμίσουν καλύτερα ορισμένους από αυτούς τους κινδύνους για την υγεία», τόνισε.

«Λόγω μιας σειράς σύνθετων παραγόντων, περίπου δύο στους τρεις Αυστραλούς έχουν υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία, γεγονός που τους θέτει σε πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρών καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως εμφράγματα και εγκεφαλικά επεισόδια, αλλά και πρόωρου θανάτου» πρόσθεσε.

Οι ερευνητές παρακολουθούσαν τη συνεχή δραστηριότητα σε διαστήματα των τριών λεπτών, με βάση προηγούμενες έρευνες που έδειξαν μια σχέση μεταξύ αυτής της δραστηριότητας και του χαμηλότερου κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου.

«Δεν κάναμε διακρίσεις ως προς το είδος της δραστηριότητας που παρακολουθούσαμε, θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε, από δυναμικό περπάτημα μέχρι ανέβασμα της σκάλας, αλλά θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει άσκηση όπως τρέξιμο, έντονη επαγγελματική δραστηριότητα ή ακόμη και έντονο καθάρισμα του σπιτιού», δήλωσε.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από τη UK Biobank για σχεδόν 30.000 ενήλικες ηλικίας άνω των 40 ετών. Από αυτούς, οι 2.995 είχαν επίσης διαβήτη τύπου 2.

Η αερόβια δραστηριότητα των συμμετεχόντων υπολογίστηκε με επιταχυνσιόμετρο καρπού που φορούσαν για 24 ώρες την ημέρα επί επτά ημέρες.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνδύασαν τα δεδομένα υγείας για να εξετάσουν την ατομική πορεία της υγείας σε διάστημα 7,9 ετών. Στο διάστημα αυτό καταγράφηκαν 1.425 θάνατοι, 3.980 καρδιαγγειακά περιστατικά και 2.162 περιστατικά μικροαγγειακής δυσλειτουργίας.

Οι ερευνητές συνυπολόγισαν παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ, η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, ο χρόνος καθιστικής ζωής, το μορφωτικό επίπεδο, η χρήση φαρμάκων και η διάρκεια του ύπνου.

Απέκλεισαν επίσης τα άτομα που είχαν προϋπάρχουσα καρδιαγγειακή νόσο και καρκίνο.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Diabetes Care.