Πώς επηρεάζει την όραση η εγκυμοσύνη

Οι περισσότερες οφθαλμολογικές αλλαγές που σχετίζονται με την εγκυμσούνη είναι ήπιες και παροδικές, και η όραση επανέρχεται στο φυσιολογικό μετά τη γέννηση του παιδιού.

Υπάρχουν, όμως, ορισμένα προβλήματα που μπορεί να χρειασθούν εντατική ιατρική φροντίδα.

Τα ηπιότερα προβλήματα που μπορεί να εκδηλωθούν είναι η ξηροφθαλμία και η θολή όραση.

Στις γυναίκες που είναι επιρρεπείς στην ξηροφθαλμία, η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί και να δημιουργήσει προβλήματα στην καθημερινότητα ή να καταστήσει δύσκολη τη χρήση των φακών επαφής.

Η λύση είναι η συνεχής χρήση τεχνητών δακρύων για να λιπαίνονται τα μάτια ενώ ειδικά οι γυναίκες που φορούν φακούς πρέπει να συμβουλευτούν τον γιατρό τους για να βεβαιωθούν ότι τα υγρά των φακών επαφής είναι ασφαλή για χρήση στην εγκυμοσύνη.

Το θόλωμα της όρασης οφείλεται στην κατακράτηση υγρών που είναι συχνό φαινόμενο στην εγκυμοσύνη. Η κατακράτηση μπορεί να οδηγήσει σε πάχυνση και αλλαγή του σχήματος του κερατοειδή χιτώνα του ματιού, με συνέπεια να εντείνονται τυχόν υπάρχοντα διαθλαστικά προβλήματα (π.χ. μεγαλώνει η μυωπία) ή/και να φαίνονται παραμορφωμένες οι εικόνες.

Τόσο το θόλωμα όσο και η ξηροφθαλμία υποχωρούν μετά τον τοκετό και η όραση συνήθως αποκαθίσταται.

Απαιτείται όμως επανέλεγχος της όρασης έναν χρόνο αργότερα, για να επιβεβαιωθεί ότι δεν έχουν προκληθεί μόνιμα προβλήματα, όπως αύξηση της μυωπίας.

Αν η έγκυος παρουσιάσει παροδική απώλεια όρασης, ευαισθησία στο φως, θολωμένη όραση και βλέπει αύρα γύρω από τα αντικείμενα ή φώτα που αναβοσβήνουν, θα πρέπει να απευθυνθεί αμέσως στον γυναικολόγο της ή να πάει επειγόντως στο νοσοκομείο, διότι αυτού του είδους τα συμπτώματα μπορεί να αποτελούν ένδειξη προεκλαμψίας, η οποία χαρακτηρίζεται από επικίνδυνη αύξηση της αρτηριακής πίεσης και είναι επείγον περιστατικό.

Εξίσου σοβαρές μπορεί να αποδειχθούν και οι επιδράσεις της εγκυμοσύνης στον αμφιβληστροειδή, δηλαδή στον χιτώνα που βρίσκεται στο πίσω μέρος του ματιού.

Οι σωματικές, ορμονικές και μεταβολικές αλλαγές της εγκυμοσύνης μπορεί να έχουν ως συνέπεια την ανάπτυξη ορισμένων παθήσεων στον αμφιβληστροειδή ή επιδείνωση ασθενειών που προϋπήρχαν.

Στις παθήσεις που προκαλούνται από την εγκυμοσύνη συμπεριλαμβάνονται η υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια και χοριοειδοπάθεια (προκαλούνται από την αύξηση της αρτηριακής πίεσης της εγκύου), η εξιδρωματική αποκόλληση αμφιβληστροειδούς (είναι επείγουσα κατάσταση που απαιτεί άμεση χειρουργική θεραπεία ειδάλλως υπάρχει κίνδυνος τύφλωσης) και η αποφρακτική αγγειακή νόσος του αμφιβληστροειδούς (οφείλεται στην διακοπή της κυκλοφορίας του αίματος στον αμφιβληστροειδή εξαιτίας θρόμβωσης ή εμβολής σε αρτηρία του).

Στα οφθαλμολογικά νοσήματα που επιδεινώνονται κατά την εγκυμοσύνη συμπεριλαμβάνονται η ιδιοπαθής (δηλαδή άγνωστης αιτιολογίας) κεντρική ορώδης χοριοαμφιβληστροειδοπάθεια (είναι μία πάθηση της ωχράς κηλίδας, δηλαδή της κεντρικής περιοχής του αμφιβληστροειδή) και η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια (είναι οι βλάβες στα αγγεία του αμφιβληστροειδή εξαιτίας του διαβήτη).

Η κεντρική ορώδης χοριοαμφιβληστροειδοπάθεια πιθανώς προκαλείται από την αύξηση στα επίπεδα κορτιζόλης που παρατηρείται κατά την εγκυμοσύνη, ενώ η εξέλιξη της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας γίνεται με διπλάσιο ρυθμό στις έγκυες απ’ ό,τι στις γυναίκες που δεν εγκυμονούν.

Επομένως οι γυναίκες με διαβήτη στην εγκυμοσύνη πρέπει να είναι πάρα πολύ προσεκτικές στη ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου τους.