Πάρκινσον: Ρομποτικό “ρούχο” εξαφανίζει το πάγωμα στο περπάτημα (βίντεο)

Όταν τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον “παγώνουν”, χάνουν ξαφνικά την ικανότητα να κινούν τα πόδια τους, συχνά στο μέσο του διασκελισμού, με αποτέλεσμα μια σειρά από βήματα όπου τρεκλίζουν έως ότου το άτομο σταματήσει τελείως. Αυτά τα επεισόδια είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες που συμβάλλουν στις πτώσεις των ασθενών με Πάρκινσον.

Σήμερα, αυτό το πάγωμα στην κίνηση αντιμετωπίζεται με μια σειρά από φαρμακολογικές, χειρουργικές ή συμπεριφορικές θεραπείες, καμία από τις οποίες δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική.

Πάρκινσον: Τι θα γινόταν αν υπήρχε τρόπος να σταματήσει εντελώς το πάγωμα;

Ερευνητές από την Σχολή Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών του Χάρβαρντ και από το Κολέγιο Υγείας και Επιστημών Αποκατάστασης του πανεπιστημίου της Βοστώνης χρησιμοποίησαν έναν μαλακό, φορετό ρομποτικό εξωσκελετό, για να βοηθήσουν ένα άτομο που ζει με Πάρκινσον να περπατήσει χωρίς επεισόδια “παγώματος”.

Ο μαλακός ρομποτικός εξωσκελετός φοριέται σαν ρούχο γύρω από τους γοφούς και τους μηρούς, δίνει μια απαλή ώθηση στους γοφούς καθώς το πόδι ταλαντεύεται, βοηθώντας τον ασθενή να επιτύχει μεγαλύτερο βηματισμό.

Η συσκευή εξάλειψε εντελώς το πάγωμα των συμμετεχόντων ενώ περπατούσαν σε εσωτερικούς χώρους, επιτρέποντάς τους να περπατήσουν πιο γρήγορα και πιο μακριά από ό,τι μπορούσαν χωρίς τη βοήθεια του ενδύματος.

“Διαπιστώσαμε ότι μόνο μια μικρή μηχανική ώση από τα μαλακά ρομποτικά ενδύματα μας παρείχε στιγμιαία αποτελέσματα και βελτίωσε σταθερά το περπάτημα σε μια σειρά συνθηκών για το άτομο στην μελέτη μας”, δήλωσε ο Conor Walsh, καθηγητής και συν- συγγραφέας της μελέτης.

Η έρευνα καταδεικνύει τις δυνατότητες της “μαλακής ρομποτικής” για τη θεραπεία αυτού του τόσο δύσκολου και δυνητικά επικίνδυνου συμπτώματος της νόσου του Πάρκινσον και θα μπορούσε να επιτρέψει στους ασθενείς να ανακτήσουν όχι μόνο την κινητικότητά τους αλλά και την ανεξαρτησία τους.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο Nature Medicine.

“Η αξιοποίηση μαλακών φορητών ρομπότ για την πρόληψη του παγώματος του βαδίσματος σε ασθενείς με Πάρκινσον απαιτούσε μια συνεργασία μεταξύ μηχανικών, επιστημόνων αποκατάστασης, φυσιοθεραπευτών, εμβιομηχανικών και σχεδιαστών ενδυμάτων”, δήλωσε ο Walsh.

Πάρκινσον: Πώς λειτουργεί το ρομποτικό “ρούχο” για το πάγωμα στο βάδισμα

Η ομάδα πέρασε έξι μήνες σε συνεργασία με έναν 73χρονο ασθενή Πάρκινσον, ο οποίος -παρά τη χρήση χειρουργικών και φαρμακολογικών θεραπειών- υπέφερε σημαντικά και αναπηρικά επεισόδια παγώματος στο περπάτημα περισσότερες από δέκα φορές την ημέρα, με αποτέλεσμα να πέφτει συχνά. Αυτά τα επεισόδια τον εμπόδιζαν να περπατήσει στην κοινότητά του και τον ανάγκαζαν να επιβαίνει σε σκούτερ για να κυκλοφορεί έξω.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν την ίδια προσέγγιση αλλά για να αντιμετωπίσουν το πάγωμα. Η φορητή συσκευή χρησιμοποιεί αισθητήρες με καλώδιο που φοριούνται γύρω από την μέση και τους μηρούς. Χρησιμοποιώντας δεδομένα κίνησης που συλλέγονται από τους αισθητήρες, αλγόριθμοι υπολογίζουν σε ποια φάση του βαδίσματος βρίσκεται ο ασθενής και δημιουργούν βοηθητικές δυνάμεις παράλληλα με την κίνηση των μυών.

Το αποτέλεσμα ήταν στιγμιαίο. Χωρίς καμία ειδική εκπαίδευση, ο ασθενής ήταν σε θέση να περπατήσει χωρίς να παγώσει σε εσωτερικούς χώρους και είχε μόνο περιστασιακά επεισόδια σε εξωτερικούς χώρους. Ήταν επίσης σε θέση να περπατήσει και να μιλήσει χωρίς να παγώσει, κάτι σπάνιο χωρίς τη συσκευή.

“Η ομάδα μας ήταν πραγματικά ενθουσιασμένη που είδε τον αντίκτυπο της τεχνολογίας στο περπάτημα των συμμετεχόντων”, δήλωσε ο Jinsoo Kim, συν-επικεφαλής της μελέτης.

Κατά τη διάρκεια των επισκέψεων μελέτης, ο συμμετέχων είπε στους ερευνητές: “Το ρούχο με βοηθά να κάνω μεγαλύτερα βήματα. Όταν δεν είναι ενεργό παρατηρώ ότι σέρνω τα πόδια μου πολύ περισσότερο. Με βοήθησε πραγματικά και νιώθω ότι είναι ένα θετικό βήμα προς τα εμπρός. Θα μπορούσε να με βοηθήσει να περπατήσω περισσότερο και να διατηρήσω την ποιότητα της ζωής μου”.

Η συσκευή θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί για την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών του παγώματος στο βάδισμα, κάτι που είναι ελάχιστα κατανοητό σήμερα.

Πηγή: harvard.edu