Φθόριο: Οι επιπτώσεις στον εγκέφαλο των εφήβων

Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι η έκθεση στο φθόριο μπορεί να επηρεάσει τις γνωστικές λειτουργίες σε αναπτυσσόμενους οργανισμούς.

Πρόσφατα στοιχεία υποδεικνύουν ωστόσο, ότι τα συνιστώμενα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) επίπεδα φθορίου στο πόσιμο νερό, δεν συνδέονται με νευρολογικές ασθένειες, ενώ τα υψηλότερα επίπεδα πιθανώς μειώνουν τη νοημοσύνη.

Οι ερευνητές μελέτησαν τις επιπτώσεις της παρατεταμένης έκθεσης σε φθόριο στη γνωστική λειτουργία των εφήβων.

Συγκεκριμένα, αξιολόγησαν εάν η μακροχρόνια έκθεση σε φθόριο σε συγκεντρώσεις που συνήθως παρατηρούνται σε περιοχές φθορίωσης κατά την εφηβεία και την ενηλικίωση, σχετίζεται με προβλήματα μάθησης και μνήμης σε ποντίκια.

Τα ποντίκια χωρίστηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες, καθεμία από τις οποίες αποτελούνταν από 14 πειραματόζωα, τα οποία κατανάλωναν πόσιμο νερό με 50 ή 10 mg/L φθορίου για 60 ημέρες.

Βρέθηκε ότι η μακροχρόνια έκθεση σε υψηλά επίπεδα φθορίου, προκαλεί αλλοιώσεις στον ιππόκαμπο, καθώς και δυσκολίες μνήμης και μάθησης στα ποντίκια.

Η έκθεση σε χαμηλές συγκεντρώσεις φθορίου δεν προκάλεσε γνωστικές βλάβες, κάτι που δεν ισχύει για την έκθεση σε υψηλές συγκεντρώσεις φθορίου.

Οι μετρήσεις αποκάλυψαν ότι τόσο η βραχυπρόθεσμη όσο και η μακροπρόθεσμη μνήμη ήταν εξασθενημένη μετά από έκθεση σε φθόριο 50 mg/L, ενώ δεν παρατηρήθηκε έκπτωση στην ομάδα των 10 mg/L. Τα ποντίκια στην ομάδα των 50 mg/L εμφάνισαν επίσης επιδείνωση της οπτικοχωρικής μνήμης σε σχέση με την ομάδα των 10 mg/L και την ομάδα ελέγχου.

Η χρόνια έκθεση σε υψηλά επίπεδα φθορίου συνδέθηκε αλλαγές των πρωτεϊνών που εμπλέκονται στη συναπτική διαβίβαση, δηλαδή τη χημική διαβίβαση σημάτων από ένα νευρώνα σε κάποιον άλλον.

Ο νευροεκφυλισμός του ιππόκαμπου αντανακλά επίσης το πώς η μακροχρόνια έκθεση σε υψηλή συγκέντρωση φθορίου μπορεί να βλάψει τη γνωστική λειτουργία.

Συμπερασματικά, η μακροχρόνια έκθεση σε τεχνητά φθοριωμένο νερό στα συνιστώμενα επίπεδα, δεν συνδέθηκε με γνωστικές βλάβες, αλλά οι υψηλότερες συγκεντρώσεις φθορίου μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα μάθησης και μνήμης και μειωμένη νευρωνική πυκνότητα του ιππόκαμπου.

Τα ευρήματα της μελέτης είναι σημαντικά για τη μελλοντική χάραξη πολιτικών δημόσιας υγείας σχετικά με τη φθορίωση του πόσιμου νερού.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports.