Κατάλυση κολπικής μαρμαρυγής: Γιατί είναι πιο επικίνδυνη για τις γυναίκες

Η κατ’ εξοχήν υπεύθυνη για την κολπική μαρμαρυγή καρδιακή κοιλότητα, είναι ο αριστερός κόλπος. Σ΄ αυτόν εκβάλουν οι πνευμονικές φλέβες που μεταφέρουν το οξυγονωμένο αίμα από τους πνεύμονες.

Η κολπική μαρμαρυγή επηρεάζει έως και το 20% των Αμερικανών κατά τη διάρκεια της ζωής τους και μπορεί να γίνει επικίνδυνη επειδή αυξάνει τις πιθανότητες για εγκεφαλικό.

Σύμφωνα με νέα μελέτη, η συγκεκριμένη θεραπεία μπορεί να έχει περισσότερες επιπλοκές για τις γυναίκες παρά για τους άνδρες.

«Η παρούσα μελέτη αποτελεί έκκληση για να συνεχίσουμε τις προσπάθειες προκειμένου να μετριάσουμε τον κίνδυνο αυτής της διαδικασίας και να βελτιώσουμε το προφίλ ασφάλειας για τις γυναίκες», δήλωσε ο Δρ. Τζέιμς Φρίμαν, αναπληρωτής καθηγητής καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο Yale στο Κονέκτικατ.

Ο Φρίμαν και οι συνεργάτες του παρακολούθησαν σχεδόν 59.000 εγγεγραμμένους ασθενείς στο μητρώο του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας. Οι ασθενείς επισκέφθηκαν ένα από τα 150 κέντρα στις ΗΠΑ μεταξύ Ιανουαρίου 2016 και Σεπτεμβρίου 2020. Η πρόθεση των ερευνητών ήταν να αναλύσουν τις διαφορές με βάση το φύλο στις επιπλοκές της κατάλυσης με καθετήρα.

Η κατάλυση με καθετήρα χρησιμοποιεί τεχνολογία ραδιοσυχνοτήτων για την αναστολή των ηλεκτρικών σημάτων που προκαλούν την πάθηση στις πνευμονικές φλέβες.

Την τελευταία δεκαετία, καθώς οι καρδιολόγοι έχουν αποκτήσει περισσότερη κατανόηση των ανατομικών διαφορών στις γυναίκες (όπως το μέγεθος), η ασφάλεια της διαδικασίας έχει βελτιωθεί.

Για παράδειγμα, πολλά ιατρικά κέντρα χρησιμοποιούν πλέον υπερήχους για να τοποθετήσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τους καθετήρες.

Για να αποφευχθεί η διάτρηση της καρδιάς, οι καθετήρες έχουν σχεδιαστεί για να επιτρέπουν στους καρδιολόγους να αισθάνονται πόση δύναμη χρησιμοποιείται στην κατάλυση. Οι γιατροί είναι επίσης περισσότερο ενήμεροι για τις διαφορές με βάση το φύλο στις κατάλληλες δόσεις αντιπηκτικών για τις γυναίκες τη στιγμή της διαδικασίας.

Κατά την ανάλυση των συνολικών ποσοστών ανεπιθύμητων παρενεργειών στους ασθενείς, των ποσοστών μειζόνων ανεπιθύμητων ενεργειών και των παρατεταμένων νοσηλειών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνδρες είχαν την τάση να εμφανίζουν επίμονη αιμορραγία.

Οι γυναίκες, ωστόσο, έτειναν να εισέρχονται και να βγαίνουν από την κολπική μαρμαρυγή, ενώ είχαν επίσης περισσότερα συμπτώματα όπως αίσθημα παλμών, πόνο στο στήθος, κόπωση και ζάλη.

Οι γυναίκες ήταν γενικά μεγαλύτερες όταν έκαναν τη διαδικασία και είχαν σημαντικά χαμηλότερη ποιότητα ζωής.

«Αυτό υποδηλώνει ότι οι καρδιολόγοι μπορούν να θεραπεύσουν τις γυναίκες νωρίτερα κατά τη διάρκεια της νόσου τους», δήλωσε ο Φρίμαν.

Οι γυναίκες ήταν επίσης πιο πιθανό να εμφανίσουν μια σειρά από επιπλοκές μετά την αφαίρεση, συμπεριλαμβανομένης της περικαρδιακής συλλογής, η οποία συμβαίνει όταν η καρδιά είναι διάτρητη και συσσωρεύεται αίμα γύρω της, μια κατάσταση που απειλεί τη ζωή τους. Ήταν επίσης πιο πιθανό να εμφανίσουν επιβράδυνση του καρδιακού ρυθμού και να χρειαστούν μόνιμο βηματοδότη.

Επιπλέον, το φρενικό νεύρο (μικτό νεύρο που συμμετέχει στη νεύρωση του διαφράγματος) των γυναικών ήταν πιο πιθανό να τραυματιστεί. Αυτό μπορεί να παραλύσει το διάφραγμα, προκαλώντας δυσκολία στην αναπνοή.

Οι γυναίκες ήταν επίσης πιο πιθανό να υποστούν αγγειακό τραυματισμό και αιμορραγία στη γειτονική περιοχή της βουβωνικής χώρας που απαιτούσε επίσης χειρουργική επέμβαση. Είχαν μεγαλύτερη συσσώρευση υγρών στους πνεύμονες, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει δύσπνοια ή καρδιακή ανεπάρκεια. Η αντιμετώπισή του απαιτεί φαρμακευτική αγωγή για την απομάκρυνση του υγρού και παράταση της παραμονής τους στο νοσοκομείο.

«Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της μελέτης μας σε σύγκριση με προηγούμενες μελέτες, είναι ότι μπορέσαμε να εξετάσουμε πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες που δεν είχαν μελετηθεί καλά στο παρελθόν», είπε ο Φρίμαν, ο οποίος εξέφρασε την ελπίδα τα ευρήματα να βοηθήσουν τους καρδιολόγους να κάνουν τη διαδικασία ακόμα πιο ασφαλή για τις γυναίκες.

«Παρά την ευαισθητοποίηση σχετικά με τις επιπλοκές της κατάλυσης, εξακολουθούμε να βλέπουμε επίμονες επιπλοκές», είπε. «Κατά καιρούς, αυτές οι διαδικασίες βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ασθενών. Πρέπει όμως να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για να μετριάσουμε τον κίνδυνο».

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Heart.