Υπνική άπνοια: Οι ασκήσεις που βελτιώνουν τα συμπτώματα
Η υπνική άπνοια είναι μια διαταραχή της αναπνευστικής λειτουργίας που έχει ως αποτέλεσμα τη διακοπή της αναπνοής του ατόμου κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Ο πάσχων από άπνοια σταματά να αναπνέει πολλές φορές στη διάρκεια του ύπνου και τόσο ο εγκέφαλος, όσο και το υπόλοιπο σώμα δεν παίρνουν αρκετό οξυγόνο.
Στους πάσχοντες συστήνονται αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η απώλεια των περιττών κιλών και η διακοπή του καπνίσματος, καθώς και η χρήση ειδικής αναπνευστικής συσκευής στη διάρκεια του ύπνου, η οποία ασκεί συνεχή, θετική πίεση και έτσι διατηρεί την αεροφόρο οδό ανοικτή.
Πολλοί ασθενείς όμως διαμαρτύρονται ότι η συσκευή αυτή, που αποτελείται από μία μάσκα και εξοπλισμό στήριξης στο κεφάλι, τους ενοχλεί και προκαλεί δυσάρεστες παρενέργειες, όπως η ρινική συμφόρηση.
Μια απλή εναλλακτική λύση αποτελούν ορισμένες ασκήσεις που δυναμώνουν τους μυς του λάρυγγα και ελαττώνουν τη σοβαρότητα της πάθησης.
Επιστήμονες επιστράτευσαν ομάδα πασχόντων από υπνική άπνοια και τους χώρισαν σε δύο ομάδες.
Η μία εκπαιδεύτηκε να κάνει καθημερινά ορισμένες αναπνευστικές ασκήσεις, ενώ η άλλη έκανε επί 30 λεπτά ασκήσεις του λάρυγγα- όπως κινήσεις κατάποσης και μάσησης, τοποθέτηση της άκρης της γλώσσας κοντά στη μαλθακή υπερώα (είναι ο ιστός που κρέμεται στο πίσω μέρος του λαιμού) και ολίσθηση προς τα εμπρός, καθώς και εκφώνηση ορισμένων φωνηέντων γρήγορα και ακατάπαυστα.
Έπειτα από τρεις μήνες, οι εθελοντές που είχαν γυμνάσει τον λάρυγγά τους ροχάλιζαν λιγότερο, κοιμούνταν καλύτερα και ελάττωσαν τη σοβαρότητα της πάθησής τους κατά 39% κατά μέσον όρο. Οι υπόλοιποι εθελοντές δεν είχαν σχεδόν καμία βελτίωση.
Ανάλογα ευρήματα είχαν και άλλες μελέτες, με διαφορετικά είδη άσκησης του λαιμού: σε μία από αυτές, λ.χ., διαπιστώθηκε ότι οι εθελοντές που έμαθαν να παίζουν πνευστά όργανα, όπως το αερόφωνο, μείωσαν την πάθησή τους.
Διαβάστε επίσης:
Γιατί το επίμονο ροχαλητό δεν είναι αθώο
