Κήλη: Λαπαροσκοπική αποκατάσταση ή ανοιχτή χειρουργική προσέγγιση;
Η λαπαροσκοπική ή ελάχιστα επεμβατική χειρουργική σημαίνει μικρότερες τομές, μειωμένο πόνο και ταχύτερη ανάρρωση των ασθενών που υποβάλλονται σε επεμβάσεις στην περιοχή της κοιλιάς.
Ενώ όμως οι χειρουργοί τείνουν να συμφωνήσουν ότι ορισμένες παθήσεις αντιμετωπίζονται καλύτερα λαπαροσκοπικά, υπάρχει διχογνωμία για το αν είναι προτιμότερη η ελάχιστα επεμβατική ή παραδοσιακή ανοιχτή επέμβαση για άλλους τύπους εγχειρήσεων στην κοιλιακή χώρα.
«Παρότι υπάρχουν επεμβάσεις που είναι ξεκάθαρο ότι θεραπεύονται καλύτερα λαπαροσκοπικά, κατά καιρούς έχουν εκφραστεί αμφιβολίες εάν ισχύει το ίδιο στην αντιμετώπιση της κήλης. Η απάντηση πλέον είναι ξεκάθαρη: η λαπαροσκοπική προσέγγιση υπερέχει του ανοιχτού χειρουργείου, καθώς επιτρέπει την αποκατάσταση από μικρές τομές, μειώνοντας έτσι τον μετεγχειρητικό πόνο, την παραμονή στο νοσοκομείο, το κόστος νοσηλείας και τον χρόνο επανόδου στις καθημερινές δραστηριότητες», τονίζει ο γενικός χειρουργός Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος, Διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών - Ιατρικού Περιστερίου, Πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής χειρουργικής (www.axiarchos.gr), ο οποίος θα συμμετέχει σε μια κλειστή 25μελη επιστημονική επιτροπή που ειδικεύεται στον τομέα της χειρουργικής αντιμετώπισης της κήλης, στα πλαίσια του EHS (European Hernia Society Congress) στο Rotterdam, 5-8 Ιουνίου 2016.
Η επιτροπή αυτή συνεδριάζει μια ημέρα πριν την έναρξη του συνεδρίου και απαρτίζεται από 25 διακεκριμένους χειρουργούς από όλη την Ευρώπη. Τα θέματα που θα συζητηθούν αφορούν την αποκατάσταση της βουβωνοκήλης και της μετεγχειρητικής κήλης καθώς και της κοιλιοκήλης. Από τη χώρα μας συμμετέχει ο Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος.
Η κήλη εμφανίζεται όταν τα εσωτερικά στρώματα του κοιλιακού τοιχώματος αποδυναμώνονται, με αποτέλεσμα τη ρήξη τους και τελικά την προβολή κάποιου σπλάχνου την οποία ο ασθενής αντιλαμβάνεται σαν διόγκωση σε κάποιο σημείο της κοιλιάς. Αναλόγως αυτού του σημείου οι κήλες διακρίνονται σε επιγαστρικές, ομφαλοκήλες, κοιλιοκήλες, μηροκήλες, μετεγχειρητικές και βουβωνοκήλες. Υπάρχουν όμως και σπανιότερα εμφανιζόμενες κήλες όπως για παράδειγμα η Σπιγγγέλειος κήλη. Ο κίνδυνος εμφάνισης της πάθησης αυξάνεται όταν υπάρχει συγγενής προδιάθεση, διαταραχή στην ισορροπία σύνθεσης – αποδόμησης του κολλαγόνου (προχωρημένη ηλικία, υποσιτισμός ή κακή διατροφή), αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης εξαιτίας της παχυσαρκίας, του χρόνιου βήχα, της δυσκοιλιότητας, της εγκυμοσύνη, της βαριάς χειρωνακτικής εργασίας, αλλά και μετά από τραυματισμό ή/και εγχειρητική τομή (μετεγχειρητική κήλη).
Πρόκειται για μια πάθηση που στατιστικά επηρεάζει το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, καθιστώντας την επέμβαση για την αποκατάστασή της ως μια από τις πιο συχνά εκτελούμενες χειρουργικές πράξεις. Παρότι δε χαρακτηρίζεται ως σοβαρή πάθηση, η αμέλεια για τη θεραπεία της μπορεί να περιπλέξει την κατάσταση, προκαλώντας περίσφυξη, η οποία χρήζει άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης, λόγω της επικείμενης ισχαιμίας και νέκρωσης του εντέρου.
Η εξέλιξη των χειρουργικών μεθόδων για τη θεραπεία της που συντελέστηκε τις τελευταίες δεκαετίες αποσκοπούσε στην εξάλειψη των αδυναμιών των προηγούμενων μεθόδων και τεχνικών. Η λαπαροσκοπική μέθοδος πέτυχε τη δυνατότητα τοποθέτησης του πλέγματος, που χρησιμοποιείται για το κλείσιμο των κοιλιακών τοιχωμάτων, πιο βαθιά, ούτως ώστε να αναχαιτίζει αποτελεσματικότερα την πίεση.
Τα πλεονεκτήματα που έχει η μέθοδος για τον ασθενή είναι πολλαπλά, με σημαντικότερο την απουσία φλεγμονών και μετεγχειρητικών λοιμώξεων. Επίσης, επειδή εκτελείται μέσω πολύ μικρών τομών (μία 1 cm και δύο 0,5 cm) δεν κόβονται μύες, δεν υπάρχει τραύμα, ούτε μετεγχειρητικός πόνος και συνεπώς η ανάρρωση είναι ταχύτερη. Αποτέλεσμα αυτού είναι η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο να μην ξεπερνά τις λίγες ώρες, ή το πολύ τη μία ημέρα. Σε 3-5 ημέρες ο χειρουργημένος έχει επανέλθει πλήρως στις καθημερινές δραστηριότητές του και μπορεί να εργαστεί, αρκεί η φύση της εργασίας του να μην απαιτεί άρση βαρών άνω των 10 κιλών. Είναι μία παντελώς ανώδυνη και αναίμακτη μέθοδος, στην οποία μπορούν να υποβληθούν σχεδόν όλοι οι πάσχοντες από κήλη.
«Στα πλεονεκτήματα συμπεριλαμβάνεται και η δυνατότητα ταυτόχρονης αποκατάστασης πιθανής δεύτερης κήλης στην αντίθετη πλευρά, αλλά και το άριστο αισθητικό αποτέλεσμα. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος αποφυγής της χειρουργικής αποκατάστασης της κήλης. Αντίθετα, η αθεράπευτη κήλη είναι δυνητικά απειλητική ακόμα και για τη ζωή του ασθενή», προειδοποιεί ο Δρ. Ξιάρχος.
Διαβάστε ακόμη:
Κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου: Ο πιο επικίνδυνος πόνος στη μέση
