Αντιμετώπιση της κήλης, με την μέθοδο του πλέγματος
Θεαματικά αποτελέσματα, με ποσοστό επιτυχίας που φτάνει το 98%, δίνει η λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της κήλης με τη χρήση πλέγματος. Σύμφωνα με τους επιστλημονες, η κήλη τείνει να γίνει μάστιγα στο δυτικό και αναπτυσσόμενο κόσμο καθώς τα τελευταία χρόνια υπάρχει ετήσια αύξηση 4%.
Η επέμβαση είναι απόλυτα ασφαλής και προσφέρει σε σχέση με το ανοιχτό χειρουργείο πολλά πλεονεκτήματα στον ασθενή, ο οποίος επιστρέφει αυθημερόν στο σπίτι του.
«Η λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της κήλης με τη χρήση πλέγματος είναι πλέον για τον εξειδικευμένο και έμπειρο χειρουργό μια επέμβαση ρουτίνας» τονίζει ο χειρουργός κ Γιώργος Σπηλιόπουλος, που έχει στο ενεργητικό του χιλιάδες επεμβάσεις. Σύμφωνα με τους χειρουργούς η λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της κήλης γίνεται κυρίως με την μέθοδο TEP (TOTAL EXTRA PERITONΕAL) ,με υποχρεωτική γενική αναισθησία.
Σε ειδικές περιπτώσεις γίνεται με την μέθοδο ΕΟS (ELECTIVEOPENSURGERY), με γενική, περιοχική ή τοπική αναισθησία. Είναι και αυτή "minimal invasive" μέθοδος, δηλαδή ελάχιστα επεμβατική" αφορά ασθενείς που δεν μπορούν, λογω άλλων προβλημάτων υγείας, να πάρουν γενική αναισθησία. Η αντιμετώπιση του προβλήματος και με την χρήση των δυο μεθόδων είναι οριστική και με εντελώς ανώδυνο τρόπο.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
Η λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της κήλης ανήκει στη λεγόμενη χειρουργική της μιας ημέρας και προσφέρει σε σχέση με το ανοιχτό χειρουργείο αρκετά πλεονεκτήματα για τον ασθενή. Συγκεκριμένα είναι και έχει:
Αναίμακτη
Ανώδυνη
Μειωμένη παραμονή στο νοσοκομείο
Ταχύτατη ανάρρωση
Μηδαμινό μετεγχειρητικό πόνο
Αυθημερόν επιστροφή στο σπίτι η το αργότερο σε 24ώρες
Άμεση επιστροφή στις καθημερινές ασχολίες και στην εργασία
Λιγότερο άγχος
Άριστο αισθητικό αποτέλεσμα
Φαγητό λίγες ώρες μετά την επέμβαση
«Όσον αφορά την επιστροφή στην εργασία, άμεσα ( δυο με τρείς ημέρες) επιστρέφουν όσοι κάνουν δουλειά γραφείου, ενώ αντίθετα όσοι ασκούν χειρωνακτικό επάγγελμα, η ασφαλής επιστροφή είναι σε δυο εβδομάδες» διευκρινίζει ο κ. Σπηλιόπουλος.
Οι επιπλοκές κατά τη διάρκεια της επέμβασης είναι εξαιρετικά σπάνιες, στα χέρια έμπειρων χειρουργών. Η παρακολούθηση τους ασθενούς γίνεται συνήθως σε 10 ημέρες, για την κοπή των ραμμάτων και 1 μήνα μετά την επέμβαση.
ΚΗΛΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΣΥΓΡΟΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία η αντιμετώπιση της κήλης είναι παγκόσμια, η συχνότερη χειρουργική επέμβαση στον τομέα της γενικής χειρουργικής, με αυξητική τάση. Κι αυτό, γιατί κάθε χρόνο, μόνο στις ΗΠΑ πραγματοποιούνται περισσότερες από μισό εκατομμύριο επεμβάσεις κήλης .
«Περίπου 10% του πληθυσμού (βρέφη, παιδιά και ενήλικες ανεξαρτήτως φύλου) θα αποκτήσουν κήλη στη διάρκεια της ζωής τους» προσθέτει ο κ Σπηλιόπουλος και συνεχίζει. «Δυστυχώς η κήλη τείνει να γίνει μάστιγα στο δυτικό και αναπτυσσόμενο κόσμο καθώς τα τελευταία χρόνια έχουμε ετήσια αύξηση 4%».
Η πάθηση δεν χτυπά μόνο τους άνδρες άλλα και τις γυναίκες σε αναλογία 2:1 . Το δυσοίωνο στο πρόβλημα είναι πως με το πέρασμα των χρόνων η κήλη-κυρίως λόγω παχυσαρκίας- εμφανίζεται σε νέους κάτω των 30 χρόνων.
H πραγματική επανάσταση στην αντιμετώπιση έγινε τα τελευταία 15 χρόνια με την εφαρμογή της λαπαροσκοπικής αποκατάστασης της κήλης με χρήση πλέγματος. Κι αυτό γιατί το ποσοστό υποτροπής πλέον είναι κάτω του 2%, όταν η επέμβαση γίνεται από έμπειρο και εξειδικευμένο χειρουργό.
ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΚΗΛΗΣ
Συνήθως οι συχνότερα εμφανιζόμενες μορφές κήλης είναι τρείς:
Bουβωνοκήλη, όταν αυτή εμφανίζεται δεξιά ή αριστερά της ηβικής σύμφυσης
Oμφαλοκήλη, όταν εμφανίζεται στον ομφαλό
Mετεγχειρητική Κοιλιοκήλη, όταν εμφανίζεται κατά μήκος μιας παλαιότερης χειρουργικής τομής.
Υπάρχουν επίσης σπάνιες μορφές κήλης όπως η κήλη του Spiegel, η μηροκήλη κ.λπ.
Οι παράγοντες που ευνοούν την εμφάνιση της κήλης συνδέονται με την αύξηση των πιέσεων μέσα στην κοιλιά, όπως η βαριά σωματική εργασία, η χρόνια δυσκοιλιότητα, οι δυσκολίες στην ούρηση (υπερτροφία του προστάτη), η παχυσαρκίαή ακόμη και η εγκυμοσύνη. Αντίθετα από ότι πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, η μυϊκή ανάπτυξη δεν εμποδίζει την εμφάνιση των κηλών.
Διαβάστε ακόμη:
Πότε είναι καλύτερο να χειρουργείται η κήλη του κοιλιακού τοιχώματος;