ΥΓΕΙΑ

Τα επίπεδα λιπαρών οξέων συνδέονται με την αρθρίτιδα και τη λευχαιμία

Μία νέα έρευνα από την Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου της Washington στο St. Louis δείχνει ότι τα λιπαρά οξέα -που είναι γνωστό ότι συνδέονται με την παχυσαρκία και το διαβήτη- μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αρθρίτιδας και της λευχαιμίας.

Τα επίπεδα λιπαρών οξέων συνδέονται με την αρθρίτιδα και τη λευχαιμία

Τα ένζυμα που παίζουν ρόλο στην μετατροπή των υδατανθράκων σε ένα ορισμένο είδος λιπαρού οξέος -που ονομάζεται αιθερολιπίδιο- παίζουν ρόλο και στην υγεία των ουδετερόφιλων. Τα ουδετερόφιλα είναι ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων που βοηθά στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων στο σώμα, ειδικά εκείνων που προκαλούνται από βακτήρια ή μύκητες.

Ωστόσο, ο ασυνήθιστα υψηλός αριθμός ουδετερόφιλων στο αίμα -κάτι που ονομάζεται ουδετεροφιλία- μπορεί να είναι σημάδι οξείας φλεγμονής και σχετίζεται με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Η ουδετεροφιλία είναι επίσης κοινό σύμπτωμα μεταξύ των ατόμων που πάσχουν από λευχαιμία.

Για τις ανάγκες της έρευνάς τους, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Cell Metabolism, οι επιστήμονες εξέτασαν γενετικά μεταλλαγμένα ποντίκια, τα οποία αδυνατούσαν να παράγουν λιπίδια αιθέρα.

Διαπίστωσαν ότι χωρίς τα συγκεκριμένα λιπίδια, οι ποντικοί έχασαν πολύ γρήγορα σωματικό βάρος και ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων τους έπεσε πολύ χαμηλά. Συγκεκριμένα, στα ποντίκια που είχαν εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα ουδετερόφιλων, η έλλειψη αιθερολιπιδίων "σκότωνε" επί της ουσίας τα ουδετερόφιλα.

Ο επικεφαλής της έρευνας, δρ Clay F. Semenkovich, υποστηρίζει ότι τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας μπορεί να ανοίξουν νέο δρόμο για τον περιορισμό της φλεγμονής. Αν θα μπορούσαμε να μειώσουμε τη δραστηριότητα των ενζύμων αυτών, χωρίς την εξάλειψη τους εντελώς, θα μπορούσαμε να μειώσουμε τα επίπεδα των λιπιδίων αιθέρος και ενδεχομένως να βοηθήσουμε τους ασθενείς με λευχαιμία και άλλες φλεγμονώδεις ασθένειες, όπως η αρθρίτιδα.

Επιπλέον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ένζυμα που δεν παρήγαγαν αιθερολιπίδια, στόχευαν αποκλειστικά τα ουδετερόφιλα και δεν "σκότωναν" άλλα λευκά αιμοσφαίρια. Επιπλέον, τα ένζυμα αυτά σκότωναν μόνο ώριμα ουδετερόφιλα και όχι τα νεώτερα ουδετερόφιλα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό σημαίνει ότι η μείωση της παραγωγής των αιθερολιπιδίων μειώνει μόνο προσωρινά τα επίπεδα ουδετερόφιλων, δηλαδή ο αριθμός ουδετερόφιλων του ασθενούς θα αυξηθεί (ομαλοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος) και πάλι μόλις σταματήσει τη θεραπεία.

Έτσι, θα είναι εφικτό να καταπολεμηθεί η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η λευχαιμία με την στόχευση συγκεκριμένων ενζύμων και μόλις ολοκληρωθεί η θεραπεία, το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς να επανέλθει πλήρως.

Διαβάστε επίσης:

Η διατροφή που υψώνει ασπίδα στην οστεοαρθρίτιδα

Ουρικό οξύ: Τι συμβαίνει όταν είναι αυξημένο

Μεταλλική γεύση στο στόμα: Τι την προκαλεί

Αρθρίτιδα: Οι τροφές που πρέπει να αποφεύγετε