Lancet Oncology: Ευρώπη 2 ταχυτήτων στον καρκίνο
Αν καιπάψαμε εδώ και μερικά χρόνια να αποκαλούμε τον καρκίνο επάρατο, η επιστήμη να συνεχίζεινα βελτιώνει συνεχώς την έρευνά της για νέες θεραπείες και το ποσοστό επιβίωσηςτων ασθενών να βαίνει διαρκώς βελτιούμενο, φυσικά εξακολουθούν να υπάρχουναγκάθια στην αντιμετώπιση της νόσου.
Ένα από αυτά,οι είναι οι σημαντικές ανισότητες που εξακολουθούν να υπάρχουν σε ορισμένεςχώρες της ΕΕ και ειδικότερα μεταξύ τωνχωρών της Ανατολικής Ευρώπης και των υπολοίπων χωρών, κυρίως των βόρειων. Αυτότουλάχιστον καταδεικνύει μία έρευνα που δημοσιεύει η βρετανική ιατρικήεπιθεώρηση Lancet Oncology.
Πολύευρύτερη σε σχέση με προγενέστερη ανάλυση που είχε δημοσιοποιηθεί το 2007, ημελέτη Eurocare-5 συνέκρινε το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης 9 εκατομμυρίωνενηλίκων και τουλάχιστον 60.000 παιδιών που προσβλήθηκαν από καρκίνο τηνπερίοδο 2000 έως 2007 σε 29 ευρωπαϊκές χώρες συνολικά.
Η μηέγκαιρη διάγνωση της νόσου συνεπεία της μη προαγωγής και πρόληψης υγείας, η μηπρόσβαση σε καινοτόμες θεραπείες αλλά και των προγραμμάτων που δενχρηματοδοτούνται αποτελούν το πρόβλημα των χωρών αυτών, ουσιαστικά όμως τομείζον πρόβλημα των πολιτών.
Το ένα τρίτο των καρκίνων που παρατηρήθηκαν είχε έναποσοστό πενταετούς επιβίωσης τουλάχιστον 80% το 2007, με πρώτους τους κακοήθειςόγκους στους όρχεις (88%), στα χείλη (88%), στον θυρεοειδή (86%) και στονπροστάτη (83%), ενώ το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης ήταν κάτω από 25% για τους"κακούς" καρκίνους όπως αυτούς του παγκρέατος, του υπεζωκότος, τουήπατος, του οισοφάγου, των πνευμόνων και του εγκεφάλου.
Παρότι όλες οι χώρες κατέγραψαν μια βελτίωση μεταξύ του2003 και του 2007, ορισμένες χώρες, όπως οι βόρειες, η Αυστρία, το Βέλγιο, ηΓαλλία, η Γερμανία, η Ελβετία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία καταγράφουντις καλύτερες επιδόσεις, σύμφωνα με τη μελέτη.
Άλλες χώρες όπως η Βουλγαρία, η Εσθονία, η Λετονία, ηΛιθουανία, η Πολωνία και η Σλοβακία παραμένουν πίσω, με αποτελέσματα αισθητάχαμηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο για ορισμένους καρκίνους με καλήπρόγνωση. Πρόκειται για τον καρκίνο του παχέος εντέρου (47% ποσοστό επιβίωσηςέναντι 57% κατά μέσο όρο στην Ευρώπη), του πρωκτού (45% έναντι 56%) ή ταλεμφώματα (50% έναντι 59%). Η κατάσταση αντίθετα βελτιώθηκε στις χώρες αυτέςγια τον καρκίνο του μαστού, με το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης να αυξάνεται στο70 έως 75% την περίοδο 1999-2007.
Οι συντάκτες της μελέτης επισημαίνουν ότι οι πολύ μέτριεςεπιδόσεις που καταγράφουν η Βρετανία και η Δανία εξηγούνται κυρίως από τιςκαθυστερημένες διαγνώσεις, ενώ οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης πάσχουν κυρίωςαπό έλλειψη δημόσιας χρηματοδότησης, ανεπαρκών προγραμμάτων ανίχνευσης και ξεπερασμένωνσχημάτων θεραπείας.
Ηκατάσταση βελτιώθηκε επίσης συνολικά στην Ευρώπη για τα παιδιά που προσβλήθηκαναπό καρκίνο, με το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης να κυμαίνεται από 80% έως 70%ανάλογα με τη χώρα το 2007. Η πιο θεαματική πρόοδος συντελέστηκε στιςθεραπευτικές αγωγές της λευχαιμίας και ορισμένων λεμφωμάτων, σύμφωνα με τον δραΤζέμα Γκάτα, του Ογκολογικού Ινστιτούτου του Μιλάνου, συν-επικεφαλής τηςμελέτης.
Αντίθετα, σύμφωνα με τον Δρ. Γκάτα, "ουδεμίαβελτίωση στην επιβίωση" παρατηρήθηκε σε άλλους παιδιατρικούς καρκίνους,όπως το νευροβλάστωμα, μια κακοήθεια του συμπαθητικού νευρικού συστήματος πουαποτελεί τον πιο συχνό συμπαγή όγκο της παιδικής ηλικίας, ή ακόμη τοοστεοσάρκωμα, έναν κακοήθη όγκο των οστών που προσβάλλει κυρίως τα παιδιά καιτους νεαρούς ενήλικες.
Ο όρος 5ετής επιβίωση σημαίνει το ποσοστό των ασθενών μεέναν συγκεκριμένο καρκίνο που συμπληρώνουν πέντε χρόνια από την αρχική διάγνωσηκαι θεραπεία και συνεχίζουν να είναι καλά.
