Επεισοδιακή υπερφαγία: Όταν ένα σνακ οδηγεί σε ψυχική νόσο

Όταν αντιμετωπίζουμεστρες, πολλές φορές η αυθόρμητη κίνηση που κάνουμε είναι να τρέξουμε στηνκουζίνα και να αναζητήσουμε ένα κουτί μπισκότα ή σοκολατάκια. Άλλοτε πάλιπέφτουμε με τα μούτρα σε ένα μπολ παγωτό μετά από μια κακή μέρα στη δουλειά. Τιγίνεται όμως όταν δεν μπορούμε να σταματήσουμε να τσιμπολογάμε;







Οι ειδικοίδηλώνουν πως η λεγόμενη αδηφαγική διαταραχή ή επεισοδιακή υπερφαγία αποτελείπλέον επίσημα ψυχική νόσο. Προστέθηκε πρόσφατα στο αμερικανικό Διαγνωστικό καιΣτατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (τη «βίβλο» των ψυχιάτρων) καιαναμένεται να αναγνωριστεί επίσημα και στο Ηνωμένο Βασίλειο από το ΕθνικόΙνστιτούτο Υγείας και Κλινικής Αριστείας (NICE).







Έτσι, η διαταραχήθα θεωρείται εξίσου σημαντική με την ανορεξία ή τη βουλιμία.







«Τα άτομα πουπάσχουν από την αδηφαγική διαταραχή έχουν την τάση να παίρνουν πολύ βάρος καικατά καιρούς περνούν φάσεις όπου τσιμπολογούν ακατάπαυστα, αλλά όχι όπως στηβουλιμία», εξηγεί ο Κρίστοφερ Φέρμπερν, καθηγητής ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο τηςΟξφόρδης.







Οι ασθενείς με αδηφαγικήδιαταραχή πάσχουν συχνά και από κατάθλιψη και τα επεισόδια υπερφαγίας συμβαίνουνσυνήθως κρυφά. Τα άτομα που ασκούν αυστηρή αυτοκριτική είναι πιο επιρρεπή στηδιαταραχή.





«Στην επεισοδιακή υπερφαγία, το άτομο δεν μπορείνα σταματήσει όταν ξεκινήσει να τρώει. Πολλοί δεν μπορούν να αντισταθούν εξαρχής», δηλώνει ο Φέρμπερν.