Κρίσεις επιληψίας: Η μουσική που τις μειώνει

Η ιδέα ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί, είχε αρχικά προταθεί στη δεκαετία του 1990. Έχουν υπάρξει αρκετές μελέτες έκτοτε, αλλά σε μικρούς αριθμούς ανθρώπων ή με αβέβαια αποτελέσματα, πράγμα που είχε προκαλέσει ένα σκεπτικισμό για την θεωρία.

Η νέα μελέτη (μετα-ανάλυση) από τους ερευνητές του Πανεπιστημίου της Πίζα δρες Τζιανλούκα Σέσο και Φεντερίκο Σίκα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κλινικής νευροφυσιολογίας "Clinical Neurophysiology", καθώς και τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Κολλεγίου Νευροψυχοφαρμακολογίας, φαίνεται πλέον να αίρει τις αμφιβολίες και να επιβεβαιώνει οριστικά τη βασιμότητα της θεραπευτικής επίδρασης του Μότσαρτ στην επιληψία.

Η συστηματική ανάλυση και αξιολόγηση 12 έως τώρα ερευνών πάνω στο ζήτημα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ακρόαση του Μότσαρτ σε καθημερινή βάση μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση της αφύσικης εγκεφαλικής δραστηριότητας και των κρίσεων στους ασθενείς με επιληψία. Η πάθηση είναι αρκετά συχνή, εμφανιζόμενη σχεδόν στο 1% του πληθυσμού παγκοσμίως.

Η φαρμακευτική θεραπεία δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα περίπου στο 30% των ασθενών, συνεπώς οι γιατροί αναζητούν εναλλακτικές λύσεις. Η μουσικοθεραπεία με Μότσαρτ μπορεί να μειώσει από 31% έως 66% τη συχνότητα των κρίσεων, αν και η επίδραση διαφέρει αρκετά από άνθρωπο σε άνθρωπο. Στη θεραπεία συνήθως χρησιμοποιείται η σονάτα για δύο πιάνα Κ448 και η σονάτα για πιάνο Κ545.

Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη μια σαφή εξήγηση μέσω ποιών βιολογικών μηχανισμών η μουσική -ειδικά του Μότσαρτ- ηρεμεί τον εγκέφαλο των επιληπτικών. «Πιθανώς οι σονάτες του Μότσαρτ έχουν διακριτές ρυθμικές δομές που είναι ιδιαίτερα κατάλληλες να επηρεάσουν την επιληψία», δήλωσε ο δρ Σάσο.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)