Οι ιατρικοί κανόνες του καλού Μαραθωνοδρόμου
Ανανεώθηκε:
Για να απολαύσουν όλοι οι δρομείς τη συμμετοχή στον αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας, καλό είναι να ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να μη θέσουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο.
Οι ειδικοι περιγράφουν τους κανόνες που πρέπει να ακολουθούν οι δρομείς, ανεξάρτητα από το αγωνιστικό τους επίπεδο.
Ιδιαίτερα όσοι έχουν χρόνια πάθηση που μπορεί να προκαλέσει απώλεια αισθήσεων, όπως π.χ. ο διαβήτης, θα πρέπει να βάλουν ένα σταυρό μπροστά από το νούμερό του και να σημειώσουν στο πίσω μέρος τυχόν λεπτομέρειες της πάθησής τους, καθώς και την φαρμακευτική αγωγή που ακολουθούν.
Δεν τρέχουμε αν δεν νιώθουμε καλά
Τα περισσότερα ιατρικά περιστατικά συμβαίνουν σε αθλητές οι οποίοι, παρ' όλο που δεν αισθάνονται καλά, συμμετέχουν κανονικά, διότι δεν θέλουν να χάσουν το γεγονός. Συμπτώματα όπως ο πυρετός, ο εμετός, η διάρροια ή ο πόνος στο στήθος πρέπει να κρατήσουν τους δρομείς εκτός αγώνα.
Την παραμονή του αγώνα
Οι δρομείς πρέπει να αποφύγουν την έντονη προπόνηση και ξεκουραστούν από νωρίς. Το δείπνο τους πρέπει να είναι ελαφρύ και, αναλογικά, πλούσιο σε υδατάνθρακες ενώ θα πρέπει να αποφύγουν το αλκοόλ.
Πολύ χρήσιμο είναι να παρακολουθήσουν την πρόγνωση του καιρού, αφού οι συνθήκες που θα επικρατούν στον αγώνα, μπορούν να καθορίσουν τις ανάγκες ενυδάτωσης των δρομέων.
Την ημέρα του αγώνα
Οι δρομείς πρέπει να ντυθούν με τα κατάλληλα ρούχα, ανάλογα με τον καιρό και να επιλέξουν παπούτσια με τα οποία έχουν ξανατρέξει, ώστε να είναι σίγουροι ότι δεν θα τους δημιουργήσουν φουσκάλες ή χτυπήματα.
Πρέπει να ξεκινήσουν έγκαιρα για την αφερτηρία, καλά ενυδατωμένοι και έχοντας προγευματίσει πολύ ελαφρά.
Στη διάρκεια του αγώνα
Όσο μεγαλύτερη είναι η διαδρομή, τόσο αυξάνεται η σημασία της ενυδάτωσης και της αναπλήρωσης της ενέργειας.
Ωστόσο χρειάζεται διπλή προσοχή: Αν κάποιος πιει λίγα υγρά κινδυνεύει με αφυδάτωση ενώ αν το παρακάνει κινδυνεύει με υπονατριαιμία (μεγάλη πτώση του νατρίου στο αίμα, κάτι που μπορεί να απειλήσει ακόμη και τη ζωή του.
Έτσι, τα υγρά πρέπει να καταναλώνονται ανά τακτά διαστήματα, και όχι σε μεγάλες ποσότητες ούτε μονορούφι.
Οι ανάγκες του κάθε αθλητή σε υγρά διαφέρουν ανάλογα με το πόσο ιδρώνει, τη διάπλαση του σώματός του, την ταχύτητα που επιτυγχάνει και κυρίως τις κλιματολογικές συνθήκες της ημέρας του αγώνα.
Οι γρηγορότεροι αθλητές (κάτω από 3:30 ώρες) μπορεί να χρειαστούν σε μία ζεστή ημέρα ένα λίτρο υγρών ανά μια ώρα. Οι πιο αργοί αθλητές μπορεί να χρειαστούν λιγότερο, ενώ μια δροσερή μέρα δε χρειάζονται παραπάνω από 500ml ανά μια ώρα.
Όλοι πρέπει να προτιμούν αθλητικά ποτά που έχουν ξαναδοκιμάσει.
Στον τερματισμό
Όταν τερματίζουμε, δεν στεκόμαστε ακίνητοι
Οι δρομείς πρέπει να συνεχίσουν να περπατάνε, ειδικά αν αισθάνονται ότι ζαλίζονται.
Θα πρέπει επίσης να αλλάξουν γρήγορα ρούχα για να φορέσουν στεγνά, και να αναπληρώσουν τα υγρά που έχασαν, αναλόγως της διαδρομής που έτρεξαν.
Μερικοί αθλητές αισθάνονται ότι θα λιποθυμήσουν ακόμα και μιάμιση ώρα μετά τον αγώνα, επειδή δεν πίνουν αρκετά υγρά ή δεν τρώνε καλά. Αλλά και πάλι η αναπλήρωση πρέπει να είναι σταδιακή.
Πηγή: Υγειονομική Επιτροπή ΣΕΓΑΣ
Διαβάστε επίσης:
