Το μήνυμα του Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών για την Παγκόσμια Ημέρα Υπέρτασης
Ανανεώθηκε:
Τη σημασία της άσκησης και τον ρόλο του φυσικοθεραπευτή στη διαχείριση της υπέρτασης τονίζει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών (Π.Σ.Φ.) με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Υπέρτασης.
Η 17η Μαΐου έχει οριστεί από την Παγκόσμια Ένωση κατά της Υπέρτασης (World Hypertension League) ως μέρα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της υπέρτασης.
Σύμφωνα με τον Π.Σ.Φ., η υπέρταση είναι μια πολυπαραγοντική και «σιωπηλή» νόσος, η οποία αφορά περίπου το ένα τρίτο των ενηλίκων, ενώ πάνω από τους μισούς ανθρώπους ηλικίας 60 ετών και άνω πάσχουν σε κάποιο βαθμό από υπέρταση.
Τα αίτια της εμφάνισης της νόσου είναι η σκλήρυνση των αγγείων, εξαιτίας της γήρανσης και η εναπόθεση λιπαρής ουσίας στα τοιχώματα των αγγείων, η οποία προκαλεί στένωση.
Στην Ελλάδα, 4 στους 10 υπερτασικούς παραμένουν αδιάγνωστοι, ενώ 8 στους 10 είναι αρρύθμιστοι.
Η νόσος έχει μεγάλο αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής και στη δημόσια υγεία. Παραμένει ο κυρίαρχος παράγοντας για την εκδήλωση καρδιοαγγειακών παθήσεων, όπως έμφραγμα μυοκαρδίου, στεφανιαία νόσο και καρδιακή ανεπάρκεια. Επίσης, η υπέρταση αυξάνει τον κίνδυνο για αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, νεφρική ανεπάρκεια και περιφερική αρτηριοπάθεια.
Η αλλαγή στον τρόπο ζωής, με πιθανές αλλαγές στη διατροφή και με απώλεια βάρους, και η συμμόρφωση στη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής κρίνονται απαραίτητες συμπεριφορές για την αντιμετώπιση της υπέρτασης.
H Ευρωπαϊκή Εταιρεία Υπέρτασης (ESΗ) και η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Καρδιολογίας (ΕSC) στις τελευταίες κατευθυντήριες οδηγίες τους για την υπέρταση υπογραμμίζουν τη σημασία της εξειδικευμένης άσκησης, ως μέσο πρόληψης και αντιμετώπισης της υπέρτασης.
Συγκεκριμένα, η αερόβια άσκηση μέτριας έντασης, όπως περπάτημα, κολύμπι, ποδηλασία, χορός, κ.λπ., έχει αποδειχθεί ότι προλαμβάνει και βοηθά στη διαχείριση της ήπιας υπέρτασης (Barengo et al., 2005). Aνάλογες επιδράσεις έχουν διαπιστωθεί και από προγράμματα με ήπιες ασκήσεις ενδυνάμωσης (Comelissen et al., 2011). To είδος, η διάρκεια και η συχνότητα της άσκησης αποτελούν σημαντικούς παράγοντες που θα πρέπει να καθορίζει ο εξειδικευμένος φυσικοθεραπευτής, μετά από ενδελεχή αξιολόγηση της κλινικής κατάστασης του υπερτασικού ασθενή.
Η συχνότητα της άσκησης απαιτείται, συνήθως, να είναι καθημερινή, με προοδευτική διάρκεια έως 30 λεπτά.
Συνοψίζοντας, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σωστή επιλογή του προγράμματος άσκησης και η σωστή εκτέλεσή του από τον φυσικοθεραπευτή (Pescatello et al., 2004).
«Συνεπώς, ο φυσικοθεραπευτής, ως ειδικός της κίνησης και της άσκησης, με εμπεριστατωμένη γνώση των προδιαθεσικών παραγόντων, της παθολογίας και των πιθανών επιπτώσεων σε όλα τα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού, είναι ο επαγγελματίας υγείας για την επιλογή, την προώθηση, την καθοδήγηση και τη διδασκαλία της κατάλληλης άσκησης σε ασθενείς με υπέρταση» αναφέρει ο Πρόεδρος του Π.Σ.Φ., κ. Πέτρος Λυμπερίδης.
Τα Επιστημονικά Τμήματα της Γηριατρικής και της Καρδιοαγγειακής και Αναπνευστικής Φυσικοθεραπείας-Αποκατάστασης (Ε.Τ.Κ.Α.Φ.Α.) του Π.Σ.Φ., μέσω δράσεων προάγουν, αναγνωρίζουν, εκπαιδεύουν, αλλά και ενημερώνουν το ευρύ κοινό για τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης, της πρόληψης, της αξιολόγησης και της κλινικής εφαρμογής της κατάλληλης θεραπείας-αποκατάστασης σε ασθενείς με υπέρταση.
Διαβάστε επίσης:
